De slachtoffers van de wegpiraat op de A2 – afgelopen vrijdagmiddag – zijn bekend: een echtpaar uit Rotterdam. Ouders van jonge kinderen, op de terugweg van een bruiloft aangereden door een wegpiraat. Maar wie is de dader?
Zijn identiteit wordt nog onder de pet gehouden. Evenals de vraag wat hem bezielde. Drank, drugs, zelfmoord? Terugkijkend op het nieuws van de afgelopen dagen is dit een van de dingen die mij het meest zijn bijgebleven. Wanneer weten we meer?
*
Onthutsend: het verhaal in Vrij Nederland over hoe 'de affaire Mariko Peters' tot stand is gekomen. In 2007 beschikten zowel Vrij Nederland als De Telegraaf over de gegevens omtrent de 'verliefde subsidie'.
Beiden kwamen tot de conclusie dat het geen verhaal was: ingegeven door een rancuneuze ex, feitelijk niks aan de hand. Vier jaar later vindt een journaliste – Lise Witteman – wxc3xa9l gehoor bij HP/De Tijd. Een journaliste die huisvriend was van de familie en zich het lot (leed) van de rancuneuze ex kennelijk nogal aantrok. Ze werkt zowel voor HP als voor De Volkskrant. Columniste Sylvia Witteman, vrouw van de hoofdredacteur, is haar zus. In een goed geolied een-tweetje wordt het verhaal gebracht.
Belangrijkste aanleiding (of excuus) om het nu wel te brengen: de zogenaamde kinderontvoering. Wat blijkt? Dat deel van het verhaal klopt niet, is gewoon feitelijk onjuist, dus had helemaal niet zo geplaatst mogen worden. Bovendien is er geen wederhoor toegepast bij de belangrijkste persoon in dit stuk: de vader.
Na de publicatie in De Volkskrant was er geen houden meer aan en volgde NRC Handelsblad ook. Maar geen van de kwaliteitsjournalisten nam de moeite fatsoenlijk journalistiek onderzoek te doen. Gelukkig hebben we Vrij Nederland nog.
misdaadjournalistblog 
Hoop niet voor je dat je voor je beurt heb gesproken (geschreven) in de zaak Mariko Peters. Ik zou eerst de zaak voor de Raad voor de Journalistiek begin september maar afwachten. HP beweert namelijk dat het wel degelijk Robert heeft benaderd maar na een eerste afwimpelende reactie op een tweede vraag geen antwoord meer heeft gekregen.
Het kan ook zo zijn dat Vrij Nederland achteraf baalt van het missen van de scope en daarom nu afgeeft op HP en Volkskrant. De tijd zal het leren.
Beste Joop,
Robert Kluijver zegt tegen VN dat hij nooit door HP is benaderd voor een weerwoord. Lise Witteman kende de familie Kluijver persoonlijk, als studente werkte zij een aantal zomers in het Franse pension van de moeder van Robert. Zo kwam ze in contact met de ex van Robert, Ana Rodrigues. Dat maakt het voor Robert Kluijver ‘des te onbegrijpelijker’ dat Lise hem niet even heeft gebeld om zijn kant van het verhaal te horen.
Het is overduidelijk dat er geen fatsoenlijk wederhoor is toegepast, anders was de feitelijke onjuistheid (dat alleen de moeder het ouderlijk gezag had) er nooit in gekomen. Als dat wel bekend was geweest, was het artikel naar mijn idee niet geplaatst. Al weet je dat nooit, het was xc3xa9xc3xa9n grote kliek van bevriende journalisten die elkaar de bal toespeelden.
Hendrik Jan
Arme arme kinderen van die verongelukte ouders. Die gaan papa en mama zo vreselijk missen. Opsluiten op water en brood als er inderdaad drugs of drank in het spel is. Zowieso vind ik dat de schuldige lang naar binnen mag aangezien er behoorlijk wat “nadelige” getuigenverklaringen tegen hem zijn. Maar hij zal er wel met een paar weken schoffelen vanaf komen… TRIEST TRIEST TRIEST
Volgens Omroep Brabant gaat het om een 55-jarige man 55 uit Son en Breugel. Zie:
http://www.omroepbrabant.nl/?news/160115522/Veroorzaker+fataal+ongeluk+A2+bij+Deil+uit+Son+en+Breugel.aspx
Het is onvoorstelbaar hoeveel levens die man in een paar seconden heeft verwoest, dat telt verder op dan 2. Twee weesjes, een oppasoma die nietsvermoedend de deur opendoet en politie ziet in plaats van haar zoon of dochter, een kersvers echtpaar wiens feestje ineens zwart is gekleurd… De waargeworden nachtmerrie van iedere ouder zodra ie de deur uitgaat en is overgeleverd aan het toeval en het gedrag van anderen.
Hopelijk knapt de dader voldoende op om z’n leven lang te kunnen werken voor de toekomst voor de kinderen. Maar ik wens ‘m een dagelijks chronisch ongemak toe, opdat hij nooit vergeet.
Misschien ook leuk om de verklaring van Witteman zelf eens te lezen:
http://www.lisewitteman.nl/2011/08/20/841/