Elseviers Magazine en de kranten zijn, als ik het zo mag uitdrukken, opgetogen over het aantal moorden in 2010. Het waren er minder dan het jaar daarvoor.
De score voor 2010 bedraagt 170, vorig jaar waren het er 178. Daar gaan we niet meer overheen, of er moet al een flinke eindsprint worden ingezet. Maar we halen lang niet meer de records van vroeger: "In de jaren negentig van de afgelopen eeuw werden jaarlijks zo'n 250 moorden gepleegd." Dat komt helemaal niet overeen met hoe ik me dat herinner, ik had het idee dat het steeds erger werd, maar statistieken liegen niet.
Samensteller Gerlof Leistra noemt wel "het grote aantal gevallen van doding-zelfdoding: hierbij pleegt de dader na de moord zelfmoord. Bij achttien zaken vielen in totaal 22 slachtoffers. Gemiddeld vallen in deze categorie negen slachtoffer per jaar."
Dat is misschien opvallend, maar het valt in het niet bij het aantal 'gewone zelfmoorden'. Ik stipte het dit jaar even aan naar aanleiding van 'het vrijdagmiddagmeisje van Ermelo', dat blijkt nog steeds een behoorlijk taboe.
Wie toch even wil schrikken: zelfmoorden zijn er in Nederland meer dan drie per dag, zie hier
*
Toeval bestaat, daar waren we het hier al eerder over eens (toch?). Gisteren stipte ik Brazilixc3xab even aan. Min of meer als gevolg van iets crimineels, waar we het nu verder niet over hoeven te hebben, het ging meer om de muziek.
Roberto Carlos is de Frank Sinatra van Brazilixc3xab, maar in Europa kennen weinig mensen hem. Daarom is het des te verheugender als je hem zo maar eens hoort, onverwacht. Zoals zondagavond op de achtergrond in Het Spaanse Schaep.
Die aflevering had ik gisteravond net zitten kijken toen Barry Atsma in de top-2000 a gogo een lans brak voor 'The girl from Ipanema'. Ipanema is een sjieke wijk van Rio. Ik was er een aantal jaren geleden, toen treinrover Ronnie Biggs net op het punt stond daar zijn biezen te pakken en naar Engeland af te reizen. Ik ben nog wel even langs zijn huis gewandeld, maar och, wat moet je zo'n man vragen? Bovendien had ik om de een of andere reden ook niet het idee dat hij zat te wachten op een Nederlandse journalist.
Astrud Gilberto had er de grootste hit mee, het nummer hoort natuurlijk te worden gezongen door een man. Of twee. Ik meen me een uitvoering te herinneren met Caetano Veloso en Frank Sinatra, maar op youtube kom ik niet verder dan dit (ook mooi)
Het gaat over een mooie vrouw die elke dag langs het cafxc3xa9 naar het strand loopt, onbereikbaar voor de hunkerende dichter. Het meisje heeft echt bestaan, in het cafxc3xa9 waar de tekst is geschreven hing ze nog steeds aan de kant (als krantenknipsel). Het vorige stuk over het meisje van Ipanema staat hier
*
Minstens zo vergane glorie: Restaurant Frankendael aan de Middenweg in Amsterdam moet binnen een week worden ontruimd, zo heeft de rechter bepaald. Wij kennen het natuurlijk van de liquidatie van Bertus Luske, die nog steeds niet is opgehelderd. Ik kwam er vaak langs, ben er ook wel een paar keer binnen geweest, maar het had iets oneindig treurigs.
Op dit moment is er een financieel conflict tussen eigenaar H&R en ondernemer Martin van den Dungen, die eerder dit jaar in opspraak kwam door het wanbeleid bij discotheek Marcanti. Er zijn leningen, de huur is te laat betaald. Maar wat wil je ook: bijna 14.000 euro huur per maand. Met die anderhalve man en een paardekop die hier af en toe binnenwippen mag je blij zijn als je van de omzet het gas en licht kan betalen.
Vorig bericht, over Frankendaal en de moord op Bertus Luske, staat hier
misdaadjournalistblog 
HJ,
dan ken je spotify.com nog niet.
meer dan honderd varianten op The girl from Ipanima, succes !
Mike Souza
Leuk Roberto Carlos,
Ik (27jr) ken hem omdat ik naar 1 van zijn nummers vernoemd ben; Lady Laura….
(HJK) Dat komt helemaal niet overeen met hoe ik me dat herinner, ik had het idee dat het steeds erger werd, maar statistieken liegen niet.
Count me in.
Ook ik heb pertinent het gevoel dat het aantal moorden in Nederland, 10 en 20 jaar terug veel en veel minder was. En als we effe doorfietsen tot lang voor onze eigen geboortedata, was het in de eerste helft van de 20e eeuw nog gigantisch veel minder. Tot op het vlak dat een moord in een bepaald dorp, ik noem Bussum in 1902 bijvoorbeeld, nog tientallen jaren lang als horror story werd doorverteld: “ongexc3xabvenaard”.
De statistieken? Ik weet het niet….
Wie zei dat toch, een beroemde uitspraak.
Er zijn drie soorten leugens: leugens, grove leugens, en statistieken
Google is your friend: dat was Benjamin Disraeli…
Doen Elsevier en Leistra trouwens ook aan afwachten wat een Rechtbank ergens van zegt? Of niet?
Ik heb er hier zo eentje. Justitie klaagde aan met “doodslag” en eiste 6 jaar. Maar de Rechtbank in Groningen veroordeelde de dader geheel op eigen kracht vandaag tot twaalf jaar voor dubbele poging tot moord.
Nogal een verschil, nietwaar? En als we de mogelijkheid van hoger beroep even negeren, alleen achteraf in statistieken te vangen?
Hier is de achtergrond; verslag van Rob Zijlstra d.d. 16-12-2010.
De pompiedom-opa
(Veel van die 48 reacties moet je maar negeren. Dat is het lot soms van een weblog.)
Shit! Da’s ook wel weer echt het rechtse starre Elsevier hxc3xa8? Als een paard met oogkleppen. Het jaar is helemaal nog niet om, maar zij gooien al een paar dagen terug de staart gewoon weg, alsof er niks meer mee kan gebeuren!
Misschien zit er wel een stijgende lijn in het aantal gevallen van doodslag,en heb je wel gelijk met je idee dat het erger word.
Ikzelf heb het gevoel dat het midden jaren tachtig een stuk hoger lag dan nu o.a. door de grote hoeveelheid heroineverslaafden en de opkomst van de yugomaffia die er op los begon te knallen.