misdaadjournalistblog

(reportage uit Panorama, april 2010)

Als hij dankzij een dna-match in beeld is gekomen als verdachte, bekent Henk F.(41) uit Hoogeveen al snel dat hij degene is die in mei 1993 de vijftienjarige Andrea Luten uit Ruinen heeft gewurgd. Hij benaderde haar toen ze aan het eind van de middag alleen naar huis fietste. Anderhalf jaar daarvoor verdween xe2x80x99s morgens vroeg een eveneens vijftienjarig meisje, toen ze alleen naar school fietste. Van deze Willeke Dost is nog steeds geen spoor gevonden, Henk F. wordt er nu over ondervraagd.

xe2x80x9cKort voor ze verdween hebben getuigen haar gezien toen ze stond te praten met een blonde jongen, op de vijfsprong. Ze moet ongeveer 800 meter hem mee zijn gegaan, de zijweg in. De politie dacht direct ook al dat het iemand moet zijn geweest die ze kende of in elk geval vertrouwde. Andrea zou nooit met een onbekende zijn meegegaan.xe2x80x9d

In 1994 stond in Panorama een uitvoerig interview met Roelof en Lammi, eigenaren van cafxc3xa9 De Dorpsherberg in Ruinen. De vijftienjarige Andrea was hun enig kind en was anderhalf jaar daarvoor vermoord. Tegenwoordig wonen Roelof en Lammi een groot deel van het jaar in Hongarije, waar ze een landgoed beheren. Toen het nieuws over de aanhouding van Henk F. bekend werd, kwamen ze snel terug naar Ruinen. Aanvankelijk hadden ze nog wat twijfel: er waren al eerder verdachten in beeld geweest en die bleken het telkens toch niet te zijn, maar dit keer was het geen valse hoop: enkele dagen na de arrestatie legde Henk F. een bekentenis af.

Wat er die maandagmiddag in mei precies is gebeurd is nog niet bekendgemaakt, details zullen pas tijdens het proces naar buiten komen, maar het lijkt erop dat Henk F. van plan was Andrea seksueel te misbruiken. Haar spijkerbroek was opengeritst en er werden enkele schaamharen van hem aangetroffen op haar kleding. Dat was alles, er waren geen sporen die erop wezen dat er seksuele handelingen waren verricht. Andrea was gewurgd. Had ze zich verzet, wilde Henk F. haar het zwijgen opleggen, misschien omdat ze begon te schreeuwen?

Het oppikken van Andrea moet in een oogwenk zijn gebeurd, kort daarvoor waren er fietsers, kort erna ook, niemand begreep hoe Andrea zo ongemerkt kon verdwijnen. Andrea werd de volgende dag door haar eigen vader en een vriend gevonden, tijdens een massale zoekactie.

De grootste fout die de politie maakte was dat men zich nogal blindstaarde op een tip over een rode auto die in de buurt zou zijn gesignaleerd. Later bleek die er niets mee te maken hebben, maar veel waardevoller tips over andere mogelijke daders waren toen al zo lang op de plank blijven liggen dat er weinig meer mee gedaan kon worden.

Carlo Schippers van de toenmalige CRI maakte destijds een profielanalyse van de dader. Volgens hem zou het een bekende van Andrea geweest kunnen zijn, iemand op afstand die stiekem een oogje op haar had. Waarschijnlijk een stille jongen, een eenling, die van afstand verliefd op haar was en niet op een normale manier contact met haar durfde maken. Terwijl daar toch mogelijkheden genoeg voor waren: Andrea hielp geregeld mee in het cafxc3xa9 van haar ouders. Voor veel jeugdige bezoekers was de mooie Andrea een extra aantrekkingspunt.

Henk F. heeft inmiddels verklaard dat hij Andrea niet kende, wel staat in enkele kranten dat hij wel eens in het cafxc3xa9 in Ruinen was geweest maar dat hij Andrea daar nooit had gezien. Als dat waar is, dan rijst de vraag: wat deed Henk F., toen 24 jaar oud, die middag in de buurt van dat fietspad bij de bossen van Gijsselte, een paar kilometer van Ruinen? Hij woonde toen in Hollandscheveld, een dorpje aan de andere kant van Hoogeveen. Hij was die middag met de fiets, zo heeft hij verklaard.

Andrea was xe2x80x99s middags na schooltijd nog even de stad in geweest, daarom fietste ze wat later dan anders, en alleen, naar huis.

Heeft Henk F. haar zien fietsen en heeft hij haar een eindje achtervolgd, of stond hij doelbewust op een mogelijke prooi te wachten die middag, op een plek waar veel scholieren langskwamen? De politie dacht destijds dat de moordenaar van Andrea iemand moest zijn geweest die ze kende of in elk geval vertrouwde. Lammi Luten: xe2x80x9cAndrea was geen naxc3xafef kind, ze zou nooit vrijwillig met een onbekende zijn meegegaan.xe2x80x9d

Nu het erop lijkt dat hij Andrea niet kende, kan het haast niet anders of hij moet haar direct met geweld hebben meegenomen. Dat geweld moet hij hebben ingecalculeerd toen hij aan deze actie begon: de kans dat een willekeurig meisje spontaan met hem mee zou gaan, was te verwaarlozen.

In de praktijk blijkt xe2x80″ achteraf xe2x80″ dat dit soort delicten zelden uit de lucht komt vallen: de daders hebben meestal meer op hun kerfstok, of er is jarenlang een psychische spanning opgebouwd. Met de fiets was het vanuit Hoogeveen naar Gijsselte xe2x80″ de plaats delict xe2x80″ ongeveer zes kilometer. De kans is groot dat Henk F. die middag vanuit Hoogeveen is vertrokken.

Op 15 januari 1992 was in diezelfde omgeving een ander vijftienjarig meisje spoorloos verdwenen: Willeke Dost uit Koekange. Ook op een fietsroute naar school: van Koekange naar Meppel. De gedachte is altijd geweest dat zij door iemand met een auto moet zijn opgepikt: van Willeke noch van haar fiets is ooit meer iets gevonden. Hollandscheveld, waar F. toen woonde, ligt aan de A28. Koekange ook, achttien kilometer verderop.

Over de verdwijning van Willeke doen al jarenlang de meest vreemde geruchten de ronde, maar het meest aannemelijke is nog steeds dat ze door een willekeurige onbekende zedendelinquent is meegenomen, die haar vervolgens spoorloos heeft laten verdwijnen.

In de zaak van Andrea legde Henk F. tamelijk vlot een bekentenis af, wellicht ook omdat er overtuigend dna-bewijs was. De kans is groot dat hij, als hij stevig wordt ondervraagd over Willeke, ook wel met een bekentenis komt. Als hij inderdaad verantwoordelijk is voor haar verdwijning.

ANDREA HAD ZICH VERSLAPEN

In 1994 had ik voor Panorama een uitvoerig interview met Roelof en Lammi Luten, anderhalf jaar nadat Andrea was vermoord. Enkele fragmenten:

xe2x80x9c'Andrea had zich verslapen, het eerste lesuur zou ze missen. Anders ging ze om zeven uur van huis. Dan fietste ze naar de benzinepomp, het verzamelpunt waar de scholieren wachten tot iedereen er is. Het is ongeveer drie kwartier fietsen naar Hoogeveen. Deze morgen was het kwart over acht voor ze van huis ging. Toen ze beneden was gekomen, was ze aan tafel stiller dan anders, ze zat uit het raam te staren. 'Ik heb zo raar gedroomd vannacht,' zei ze, 'ik droomde dat ik al mijn vriendinnen kwijtraakte.' Ik zei: 'Doe niet zo eng, trek je daar niks van aan, ga lekker naar school, meid.' Meestal kon ik haar wel aan het lachen krijgen, maar nu lukte dat niet, ze blee
f ernstig. Het was de maandag na moederdag, de eerste schooldag na de voorjaarsvakantie.xe2x80x9d

xe2x80x9cRoelof heeft 's maandags altijd vrij, hij was weg, ik was alleen thuis. Het was druk, de diepvries was stuk, dat kostte me veel tijd. Andrea zou om ongeveer vijf uur thuis zijn. Toen het kwart over vijf was, dacht ik al een keer: getverdemme, ze is laat. Om half zeven dacht ik, heel raar: nu moet ik iets gaan eten, anders komt het er niet meer van. Normaal gesproken zou ik in alle staten zijn geweest als Andrea een half uur te laat was, maar het was allemaal heel vreemd, alsof ik in een soort trance verkeerde. Om half acht heb ik de lakens nog verschoond. Net als met dat eten: als ik het nu niet doe, komt het er niet meer van.xe2x80x9d

xe2x80x9cRoelof kwam rond twaalf uur thuis, was met een vriend uitgeweest, hij was vrolijk, opgewekt, maakte geintjes. Ik zei: "Ik heb twee heel vervelende dingen." Hij zei: "Steek maar van wal!" Ik zei: "De diepvries is kapot en Andrea is niet thuisgekomen." Hij stond aan de grond genageld, hij werd in xc3xa9xc3xa9n klap spierwit. Toen pas drong het tot mezelf door: 'wat is hier aan de hand?' Hij heeft de auto gepakt en is naar Hoogeveen gereden, om te kijken of haar fiets bij het station stond. De politie kwam weer, Roelof kwam terug. Niets gevonden.xe2x80x9d

 xe2x80x9cDe directeur schrok ook heel erg. Hij is naar de klas van Andrea gegaan en heeft daar gevraagd of er de vorige dag iets was gebeurd. Het enige dat er werd verteld was dat ze die dag bijzonder vrolijk was geweest. Dat heb ik later gedacht: 'Dan is haar laatste dag heel fijn geweest, ze wordt die dag vermoord en dan is ze heel vrolijk. Als je vrolijk bent, zie je minder gevaar.'xe2x80x9d

xe2x80x9cJohn en Roelof hebben haar gevonden. Ze lag een stukje van de weg, waar het bos dichter is. Ze waren er 's morgens ook al eens langs gereden, maar toen stond de zon aan de andere kant. Nu reden ze er weer langs, met de zon in de rug. John zag iets flikkeren, waarschijnlijk was het de zon die op het stuur van de fiets scheen. De politie had tegen hen gezegd: ga gerust zoeken, maar ga niet uit de auto. De politie was ook altijd in de buurt. Toen John die glinstering zag, stapten ze uit op het zandpad. Roelof vond een haarspeld van Andrea, die heeft hij heel voorzichtig opgepakt, met zijn vingers aan de zijkanten. Er kwam meteen een politieman aanlopen. Roelof is blijven staan, John en de politieman liepen verder. De politieman had een verrekijker bij zich. Hij keek naar de plek waar John de glinstering had gezien en zei tegen John: xe2x80x98Breng je vriend maar naar huis, dit is hartstikke fout.xe2x80x99"

In april 2008 spreekt het Arnhemse gerechtshof de Amsterdamse restauranthouder Aldo G. vrij van een dubbele liquidatie waarvoor hij eerder levenslang kreeg. Het hof acht niet bewezen dat de Italiaan in februari 2002 langs de A12 bij Woerden twee Braziliaanse cocaxc3xafnesmokkelaars liet doodschieten. Wel veroordeelde het hof hem tot zeven jaar voor drugshandel. De Italiaanse maffialeider Filippo Cerfeda xe2x80″ opdrachtgever voor diverse liquidaties in Nederland xe2x80″ had belastende verklaringen afgelegd over Aldo G., maar dat was vermoedelijk omdat Cerfeda nog een appeltje te schillen had met de Amsterdamse restauranthouder. Cerfeda gaf ook zijn eigen betrokkenheid bij de A12-moorden toe. In het boek xe2x80x98De Italiaanse maffia in Nederlandxe2x80x99 (mei 2010) wordt haarfijn uit de doeken gedaan hoe en waarom die twee Brazilianen ijskoud uit de weg werden geruimd.

xe2x80x9cIn de kille regenachtige nacht van 22 februari 2002 hobbelt een grijze Fiat Punto over de A12 richting Amsterdam. Het is nog maar een half uurtje rijden. De driedeurs Punto zit onder het bloed. Op de achterbank, rechts, liggen stukjes vlees en bot. De voorzijde, bij het dashboard, is besmeurd met grijze massa. Hersencellen. In de berm in de buurt van Utrecht, om exact te zijn tussen Woerden en Nieuwerbrug, bij hectometerpaaltje 43-0, liggen de nog warme lijken van twee Brazilianen op het vochtige talud te dampen. Dan gaat een mobiele telefoon af.
'Alles in orde? Is het geboren?' vraagt een man in het Italiaans.
'Het is geboren, het kind is geboren,' antwoordt een van de twee inzittenden van de Fiat Punto.'We keren nu terug.'
Aan het stuur zit Adriano Palazzo, naast hem Tiziano Greco. De man die belt, is Filippo Cerfeda. De maffiabaas bevindt zich op het moment dat hij telefoneert in de Amsterdamse club Elxc3xa9gance aan de Nicolaas Witsenkade. In dit luëordeel is hij vrijwel elke nacht te vinden, hoewel de maffioso ook weleens genot zoekt in de hoofdstedelijke hoerenkast Princess, al is het maar voor de afwisseling. Cerfeda neemt nog een snuif coke, hij heeft het hier prima naar de zin.
Alles is toch nog goed gekomen, mijmert Cerfeda, de Brazilianen zijn volgens plan van 20 kilo cocaxc3xafne beroofd en vermoord. Een klassieke ripdeal. Nou ja, klassiek… Wat heeft hij toch weer te stellen gehad met die sukkel van een Greco en vooral met Palazzo. Waarom kunnen die klootzakken zich nooit aan de afspraken houden! Als hij eraan terugdenkt krijgt hij bijna weer een van zijn woedeaanvallen. De hele operatie was bijna mislukt!

Eigenlijk begon de ellende al nadat het passagiersschip met daarin verborgen de coke uit de haven van Santos, Brazilixc3xab, vertrok. De sloep liep een enorme vertraging op en kwam pas weken later in Antwerpen aan. Ondertussen was een van de Brazilianen hier al gearriveerd – zijn naam kent hij niet eens, maar hij noemde hem 'Gordo', ofwel dikkerdje. Met hem had hij in Santos al contact gehad toen hij daar met Aldo G. was om het transport te organiseren. Gelukkig kon Aldo, die Portugees spreekt, de Braziliaan hier in Nederland een beetje bezighouden. Zo was dat zwijn van een Aldo toch nog ergens goed voor.
Een volgende kink in de kabel was het feit dat de dikke Braziliaan ineens een tweede persoon had meegenomen. Een lijfwacht of wat daarvoor moest doorgaan. Toen Cerfeda dat hoorde, aarzelde hij trouwens geen moment: die moest er dan ook maar aan. Ze noemen je niet voor niets 'Saddam' natuurlijk. En een boss moet knopen doorhakken. Klaar. Toen het schip dan eindelijk in Belgixc3xab was aangekomen, waren er problemen met het lossen. De Tunesische koeriers kregen de broodjes coke maar niet van boord, omdat de kust letterlijk niet veilig was. Twee dagen achter elkaar stuurde hij zijn mannen – Tiziano Greco, Adriano Palazzo en Andrea Pagliara – voor niets naar Belgie. Pas op de derde dag, dat was dus gisteren 21 februari, kon het spul naar de kade worden gebracht. En toen begon de hele flikkerse ellende pas echt, gromt Cerfeda en hij bestelt nog een whisky aan de sfeervolle bar van Elxc3xa9gance.xe2x80x9d
Aldus het boek, dat is geschreven door de misdaadjournalisten Koen Voskuil en Stan de Jong. Club Elxc3xa9gance is overigens in 2007 gesloten, in club Princess was Cerfeda ook al maandenlang niet meer geweest: die was op het moment dat hij aan het bellen was over de A12-moorden xe2x80″ in februari 2002 xe2x80″ ook al geruime tijd dicht.

xe2x80x9cWe laten Filippo Cerfeda even alleen met zijn overpeinzingen in het bordeel en vertellen aan de hand van het dossier wat er die dinsdagavond 21 februari 2002 is gebeurd. Dat valt vrij precies te reconstrueren, hoewel de rol die betrokkenen zichzelf of elkaar toedichten hier en daar verschilt.

Zeker is dat rond half tien xe2x80x98s avonds de twee Brazilianen Paulo Roberto de Avila Garrido en Jose Paulo Davi (door Cerfeda dus Gordo genoemd) en de drie Italianen naar Belgixc3xab afreizen, dus voor de derde dag op rij. In de hoop dat dit keer de stuff wel van boord komt.

Er wordt met twee auto's gereden: een Renault Clio en de al genoemde Fiat Punto. En bravo, dit keer wordt er eindelijk gelost in de haven. Het plan dat Cerfeda zijn mannen heeft voorgeschoteld is als volgt: wanneer de 20 kilo van boord zijn, moet de onervaren Pagliara de drugs meenemen naar Amsterdam; Greco en Palazzo geven de twee Brazilianen een lift, vermoorden hen en dumpen de lijken langs de kant van de weg. Of zoals Cerfeda het heeft verordonneerd: 'Laat ze achter op het land.xe2x80x99

Aanvankelijk heeft Cerfeda trouwens een ander plan voor ogen. In die opzet is hij het die de Brazilianen (of beter gezegd: de Braziliaan – in eerste instantie gaat hij ervan uit dat alleen contactpersoon Davi in Nederland is) zal afschieten. Cerfeda verklaart: 'De moord zou ik plegen, omdat het een normaal iets was. In beginsel zou het moeten gebeuren in de garage van Aldo G. in Amsterdam.'

Cerfeda had er nu eenmaal weinig fiducie in dat Greco en Pagliara de ripdeal tot een goed einde zouden brengen.

'Aangezien Andrea Pagliara een groentje was, hij had nog niet iemand vermoord, had ik er niet veel vertrouwen in om de operatie in handen van hen te geven. Dus het moest op deze manier worden georganiseerd. Aangezien ik voortvluchtig was, wilde ik het risico niet lopen om zelf bij de haven te blijven. Eentje zou de "lege" Brazilianen brengen, een ander zou de vracht brengen; daarna zouden zij bij de garage aankomen en daar zou ik hen opwachten.'

Maar het masterplan wordt gewijzigd door de onverwachte komst van Adriano Palazzo, die dan al tot een lange gevangenisstraf is veroordeeld in Italixc3xab. Cerfeda: xe2x80x98Tijdens een verlof ontsnapte Palazzo uit het ziekenhuis van Lecce en hij werd tijdens zijn  voortvluchtigheid opgevangen door mijn jongens, eerst een week in Lecce en daarna kwam hij halverwege januari 2002 naar Nederland.'

En dat komt goed uit.

Volgens Cerfeda is Pala
zzo namelijk een 'bloedexpert', waarmee niet op een medische specialisatie wordt gedoeld. Nee, Palazzo zou eerder bij moorden betrokken zijn geweest in Lecce, hij beschikte over de vereiste ervaring. De dubbele moord kan nu wel met een gerust hart worden overgelaten aan de leden van zijn groep, redeneert Cerfeda, dus hoeft hij zelf zijn handen niet vuil te maken.
Cerfeda: 'Toen Palazzo arriveerde stelde ik hem voor om met Pagliara en Greco mee te doen. Ik zou hem daarvoor een beloning geven zonder te specificeren wat dit inhield, omdat ik degene was die de orders gaf. Palazzo accepteerde dat. Aan mijn jongens hoefde ik niets te geven omdat zij moesten uitvoeren wat ik besliste.'

Maar Adriano Palazzo heeft een andere lezing van de gebeurtenissen.
Volgens hem ging het in eerste instantie slechts om een rip van de drugs, en zouden de Brazilianen ongeschonden blijven. De moord kwam, zo beweert hij, voor hem volkomen uit de lucht vallen. Hoe dit ook zij, de drie handlangers van Cerfeda worden op 21 februari 2002 weer naar Belgixc3xab gezonden. Pagliara, die ook wel 'Mongool' of Tony Montana wordt genoemd, moet de drugs naar Nederland transporteren. Greco en Palazzo zorgen voor het schietwerk, zo is de opzet. Maar net zoals onder Nederlandse criminelen soms het geval is, is ook bij de maffia de georganiseerde misdaad af en toe behoorlijk ongeorganiseerd. Want het plan dat Cerfeda heeft uitgestippeld valt in duigen. Wanneer de vracht in de Belgische haven op 21 februari van boord is gegaan, blijkt 2 kilo cocaxc3xafne te ontbreken. Hierdoor raken de drie maffiosi in opperste verwarring. In plaats van dat de onervaren Pagliara met de drugs terugkeert, zoals het plan is, rijden Greco en Palazzo naar Amsterdam met de buit van 18 kilo cocaxc3xafne – de twee ongeruste Brazilianen bij Pagliara achterlatend.

Tot overmaat van ramp raakt Pagliara in paniek en vlucht hij met de staart tussen de benen uit Belgixc3xab. En zo zitten de twee Braziliaanse drugshandelaars zich die avond in een Vlaamse staminee op te vreten, zonder geld, zonder Italianen, maar met de resterende 2 kilo cocaxc3xafne die inmiddels van boord zijn gekomen en als wel heel erg warme 'broodjes' aanvoelen.

Wanneer Cerfeda zijn twee handlangers die avond terugziet in Amsterdam en hoort dat de Brazilianen nog steeds in leven zijn en in een cafxc3xa9 in Belgixc3xab zitten te verpieteren, ontsteekt hij in blinde woede. Vooral tegenover Palazzo, immers de ervaren kracht van het stel.
'Zij kwamen met de auto vol met drugs in de Beethovenstraat aan en legden mij uit dat zij mijn orders niet hadden uitgevoerd omdat er 2 kilo aan verdovende middelen ontbrak. Intussen was Pagliara ook weggegaan. Ik maakte mij erg kwaad over de aankomst en ging mij beklagen bij G.'

Volgens Cerfeda was het de taak van restaurateur Aldo G. om de begrijpelijkerwijs zeer geagiteerde Brazilianen kalm te houden.

De maffioso herinnert zich: "Ik ging direct naar het restaurant van Aldo, en Aldo stond reeds met hen in contact en hij stelde hen gerust via de telefoon en zei: 'De twee jongens waren bang en in verwarring geraakt.' Nu ja, ik weet niet wat hij precies tegen hen zei om dat zij Portugees met elkaar spraken. Maar hij kalmeerde hen, hij heeft hen gerustgesteld gedurende de tijd dat de auto daar weer heenging. De Brazilianen hadden er trouwens belang bij om naar Amsterdam terug te keren omdat de 18 kilo reeds in Amsterdam was."

Omdat Palazzo ook wel inziet dat de operatie niet gladjes is verlopen biedt hij Cerfeda zijn excuses aan, en biedt tegelijkertijd aan om die avond wederom naar Belgixc3xab te rijden. Met Greco wordt daarop opnieuw de reis richting Antwerpen ondernomen. Met alle fatale gevolgen van dien voor de twee Brazilianen.xe2x80x9d

In het boek vertelt Cerfeda hoe het precies is gegaan. 'Greco en Palazzo zaten in de auto en de twee Brazilianen zaten achterin. Zij stopten bij een parkeerhaven met het excuus om hun behoefte te doen en Palazzo schoot eerst op Gordo, die als eerste was uitgestapt. Toen was er een moment van aarzeling omdat naar het schijnt het pistool blokkeerde en de ander dus tijd kreeg om te begrijpen wat er aan de hand was. De tweede Braziliaan zocht een uitweg om te vluchten, maar Tiziano Greco hield hem tegen door zijn jack vast te houden, hij was bijna uit de auto toen Palazzo hem een pistoolschot in zijn hoofd gaf. Dat Greco, ondanks dat hij een mank been had, het lukte om te rennen was een bijzonderheid die bij mij indruk achterliet. Na de moord was Greco bezig de stoffelijke overschotten te schonen, maar Palazzo was opgewonden en daarom lieten zij alles zo achter zich. Tijdens de terugkeer op de autoweg openden zij een raampje van een portier en gooiden het pistool, model CZ 7.65, weg evenals de geluidsdemper. In de auto waren bloedsporen aanwezig waarvoor zij zelf zorgden om die schoon te maken en daarna heb ik die auto laten inruilen.'

Maar Adriano Palazzo, die evenals Cerfeda kroongetuige is geworden, verklaart iets heel anders over de bloedige gebeurtenis. Niet hij heeft de moorden gepleegd, het was Greco die de schoten loste. Zelf zat hij achter het stuur van de driedeurs.

'De Brazilianen namen plaats in de Fiat Punto met de 2 kilo coke,' begint Palazzo zijn relaas. 'Bij die gelegenheid bood ik namens Cerfeda en Aldo excuses aan voor het gedrag van Pagliara. Een half uurtje voordat wij in Amsterdam aankwamen, verzocht Greco om te stoppen omdat hij natuurlijke behoeften had. De Braziliaan die rechts naast mij zat, stapte uit en Greco, die achterin rechts zat, deed dat ook. Tegelijkertijd hoorde ik het schot van een vuurwapen. De Braziliaan die achterin zat begon te schreeuwen. Bij de poging van Greco de tweede Braziliaan uit de auto te trekken, loste Greco een eerste pistoolschot, terwijl bij de twee de poging het wapen blokkeerde. Daarna loste hij een tweede schot. Greco trok het lichaam van de tweede Braziliaan uit de auto terwijl ik het lijk van de eerste in de richting van het kanaal aan de snelweg trok.' Volgens Palazzo was hij kwaad op Greco toen die begon te schieten.

Tja. Wie spreekt de waarheid?

Cerfeda of Palazzo?

Er waren vier mannen bij de moorden. Twee ervan zijn dood. En Tiziano Greco, die ook al in Italie zit gedetineerd, hult zich in stilzwijgen. Palazzo is verder de enige ooggetuige, Cerfeda was er immers niet bij. Wat in de verklaringen van Palazzo en Cerfeda in elk geval overeenkomt is dat het pistool waarmee de tweede Braziliaan – De Avila Garrido xe2x80″ werd neergeschoten haperde. Dat verklaart ook het feit dat er lege patronen werden gevonden op de Plaats Delict.
In 2006 veroordeelde de rechtbank in Utrecht Aldo G. tot levenslange gevangenisstraf vanwege zijn vermeende betrokkenheid bij deze moorden.

Het belangrijkste bewijs waren de voor hem belastende verklaringen van Cerfeda. Aldo G. heeft altijd ontkend, hij zegt dat hij zich nooit met geweldsdelicten heeft beziggehouden en dat hij altijd doodsbang is geweest voor Cerfeda. Het hof oordeelt dat de verklaringen van Cerfeda op dit punt niet voldoende bewijs opleveren.

Meer informatie: zie hier

Bij de foto's:

In nove
mber 2001 wordt maffiabaas Giuseppe Lezzi door Felippo Cerfeda naar deze woning aan de Churchilllaan in Amsterdam gelokt, waar hij wordt doodgeschoten

Niet in deze reportage, wel in het boek: maffioso Giorgio. Maffia en vrouwelijk schoon zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Waarbij xc3xa9xc3xa9n ding altijd opvalt: de balkjes voor de dames (terwijl ze eigenlijk voor de heren zouden moeten zijn)

Maffiabaas in Ridderkerk

In maart 2003 is Filippo Cerfeda in een woning in Ridderkerk aangehouden bij zijn Nederlandse partner, een prostituee met drie kleine kinderen. Eenmaal uitgeleverd naar Italixc3xab liep hij over naar de andere kant en legde hij verklaringen af waardoor honderden maffialeden konden worden opgespoord en berecht. Zo bekende hij twintig liquidaties te hebben laten plegen, waarvan vijf in Nederland. Een daarvan was in 2001 in Amsterdam op Giuseppe Lezzi die hij eerst had geholpen om uit gevangenis in Veenhuizen te ontsnappen. Lezzi zou begraven zijn op een onbekende plek in het Amsterdamse Bos waar het nog steeds ligt. Cerfeda bekende bovendien dat hij op 22 februari 2002 de Braziliaanse drugshandelaren Jose Paulo Davi(54) en Paulo Roberto dxe2x80x99Avila Garrido (53) na een ripdeal van twintig kilo coke had laten ombrengen.

Update 11.50 uur:

"Ik lees hier elke dag de stukjes, en heb nog nooit ergens op gereageerd. Alleen nu kan ik het niet laten. Dit berichtje plaats ik speciaal voor Chris en Gert (die reageerden op de berichten over Leo S., HJK).

Mijn kleindochter en haar stiefzusje ( 3 en 6 jaar) zijn herhaaldelijk misbruikt door Leo. Op zijn laptop stonden meer dan 1000 vunzige pornofoto’s van deze kinderen. Het leven van mijn kleindochter en haar zusje heeft hij verwoest. Ik zal u de details besparen waar deze kinderen al drie en een half jaar mee leven. Maar geloof me, ze leven in een hel, ik maak ze elke dag van dichtbij mee.
Na twee jaar straf, mocht dit onderkruipsel (Leo) met proefverlof. En tijdens dit verlof ontvoerde en vergreep hij zich aan de zevenjarige Hannah. En u durft over normen en waarden en verloedering te spreken? Legt u deze kinderen maar eens uit wat normen en waarden zijn. Muggen en vliegen in ons huis slaan we dood, bij muizen zetten we vallen, ratten worden vergiftigd. Bovenstaand ongedierte zijn lieverdjes in vergelijking met Leo.
Ik kan alleen maar een diepe buiging maken en dank zeggen voor hen die in P.I. de Dordtse Poorten op afdeling F zitten en gedaan hebben wat ik al ontelbare malen in gedachten heb gedaan.
Maar volgens Chris en Gert zal ik dan geen normen en waarden hebben, aan verloedering meewerken en nog in de middeleeuwen leven? Wie draagt er nu oogkleppen? Nee, in de middeleeuwen leven we niet meer, maar een ieder die dagelijks het nieuws volgt, kranten leest en o.a dit weblog leest, kan alleen maar zeggen: nee de middeleeuwen liggen achter ons, welkom in de hedendaagse oertijd."

"De drie mislukte tbs-jaren in Limburg hebben de staat meer dan 500.000 euro gekost." Revu brengt in drie afleveringen het verhaal van tbs’er Awa, die opschudding veroorzaakte met een naar buiten gesmokkeld rap-nummer waarin hij klaagt over zijn tbs-behandeling. Op zijn zeventiende werd de jonge Koerd veroordeeld tot anderhalf jaar gevangenisstraf en tbs, voor het in brand steken van zijn vriendin Luna (hoe gaat het nu met haar?).

Het gaat vooral over kliniek De Rooyse Wissel. Als we Awa mogen geloven wordt daar erg onprofessioneel gewerkt: hij bouwt met behandelaarsters een goede band op, maar dan moeten ze ineens weg.

Het doet me een beetje denken aan Ehsan B., de moordenaar van Joanne Noordink. Deze jongens – die vooral niets kwijt willen over hun verleden in het land van herkomst – zijn meesters in het manipuleren van bijna iedereen met wie ze te maken krijgen. Het foutje dat ze hebben gemaakt is hen overkomen, de schuld ligt overal behalve bij henzelf. Psychopaten van hier tot Moskou, en maar behandelen die hap, voor 500 euro per dag. Ik schat zo dat het wel tien jaar duurt voor onze vriend Awa genezen is. Zijn we zo’n twee miljoen euro verder.

En dan?

Kan hij worden uitgezet, of krijgt hij een nieuwe kans? Gisteren hadden we ‘t over Leo S., ook zo’n onverbeterlijk type. Er wordt veel geroepen om middeleeuwse straffen. Ben ik niet voor. Maar het wordt wel tijd dat er eens een eind komt aan de invloed die de softe babyboomers van de jaren zeventig nog steeds hebben op dit terrein.

Nog weinig nieuws van het Bauer-front: het is vooralsnog onduidelijk wat er met Ome Giel en tante Doortje is gebeurd. Het is de tweede keer dat er zich in deze familie een ernstig geweldsmisdrijf afspeelt: eerder was een neef betrokken bij de moord op Barbra de Jong (zie bericht van gisteren). Toen lukte het aanvankelijk nog aardig de zaak buiten de pers te houden.

                                                              *

Leo S., een van de twee mannen die betrokken was bij de ontvoering en verkrachting van de zevenjarige Hannah uit Ede, heeft het niet te gemakkelijk in zijn cel. Mede-gedetineerden tuigden hem af (zie hier). Dat het ook wel eens zijn voordelen kan hebben als je wordt opgepakt blijkt uit het volgende verhaal.

"Kun je zo even komen kijken bij cel 4?xe2x80x9d vraagt de verpleegkundige. xe2x80x9cDie man heeft een aantal bulten in zijn nek en volgens mij een hydrokxc3xa8le van zijn testikel.xe2x80x9d Ik kom uit mijn werkruimte in het cellencomplex en loop mee naar de man in cel 4. 

Hij komt uit Moldavie maar spreekt goed Nederlands. Ik voel aan de bulten in zijn hals nadat hij zijn shirt omhoog trekt. Verdorie, dit is goed mis! Ik schrik van wat ik voel. De bulten in de hals zijn keihard. De man is graatmager.

xe2x80x9cHoeveel ben je afgelopen de laatste tijd?xe2x80x9d vraag ik snel. Toch wel zoxe2x80x99n twintig kilo. xe2x80x9cVoel je je erg moe de laatste periode?xe2x80x9d Ja, ontzettend moe.

xe2x80x9cMag ik ook nog naar je testikel kijken?xe2x80x9d Dat is geen probleem en hij trekt een deel van zijn boxershort omhoog. Ik zie een testikel met het formaat van een kinderhand en vrees dat ik de oorzaak van de bultenreeks gevonden heb: een testistumor met uitzaaixc3xafngen in de lymfeklieren. En dat bij een man van begin dertig. Aangezien ik geen verdere onderzoeken op dit moment kan verrichten om mijn vermoeden te bevestigen, besluit ik om mijn nog onzekere diagnose even niet mee te delen.

xe2x80x9cBen je al eens naar een ziekenhuis geweest?xe2x80x9d Het kon toch niet zijn dat deze bulten al die tijd onopgemerkt aan hem voorbij waren gegaan. Jawel, hij had al drie ziekenhuizen bezocht. Hij was driemaal weggestuurd. Waarom werd je dan niet geholpen? Geen verzekering.

Pffffffffff, ongelooflijk. Ik had niet gedacht dat dat nog gebeurde in Nederland. Maar het tegendeel is het geval. Ik geef de man pijnstilling voor zijn pijnklachten in de liesstreek. Ik beloof hem aan de slag te gaan voor een adequate behandeling.

Een paar dagen later neem ik contact op met het Huis van Bewaring waar de man zich inmiddels bevindt. Aldaar is hij naar een chirurg gestuurd om de tumor weg te nemen. In de tussentijd heb ik contact gelegd met mijn oude opleidingsziekenhuis, die bereid is om hem onverzekerd alsnog te behandelen. Ondanks het feit dat zijn tumor uitgezaaid is, zijn de overlevingskansen na behandeling nog heel goed. Ik hoop op het beste.

Ik bel nog eens met het ziekenhuis. Zijn behandelaar laat me weten dat de behandeling volgende week aan zal vangen. Thuis laat ik mijn gedachten nog eens over deze patient glijden. Zijn aanhouding, die was voor iets onbenulligs, heeft hem mogelijk zijn genezing gebracht. In ieder geval zijn behandeling. Zonder die aanhouding, had ie nu waarschijnlijk niet meer geleefd. En was ie waarschijnlijk nog een paar keer bij een ziekenhuis weggestuurdxe2x80xa6"

Het is een van de columns op een nieuwe site, van een vrouwelijke ‘csi-dokter’ . Ze beschrijft de dagelijks praktijk van een forensisch arts. De andere columns gaan over

-‘een domme dief’: een bekende verslaafde die een radio had gestolen en deze – zonder het zelf door te hebben xe2x80″ had aangeboden aan de man van wie hij hem net gestolen had.

-‘een oude snoeperd’, die dood in zijn huis werd aangetroffen.

-‘paddo naakt’: over een toeriste die naakt op het politiebureau is binnengebracht.

Zie verder csidokter

Update 21.00 uur:

"De 28-jarige Leo S. die vorige week veroordeeld is tot zeven jaar cel en tbs omdat hij samen met Kai M. de zevenjarige Hanna heeft ontvoerd en verkracht op een camping in Brielle is afgelopen weekend in P.I. de Dordtse poorten op afdeling F in zijn cel bijna doodgeslagen en bewerkt met een mes door mede gedetineerden die er achter waren gekomen wie hij daadwerkelijk was en waar hij voor vast zat.

Leo S. heeft waarschijnlijk hersenletsel opgelopen en ligt momenteel in een observatiecel. Op afdeling F is een groot onderzoek geweest en alle gedetineerden op de afdeling zijn langdurig verhoord en er is om hun medewerking gevraagd maar tot op heden heeft dit niets opgeleverd."

Meldt een bron ‘van binnenuit’. Ik heb zo ‘t idee dat er weinig mensen zijn die medelijden hebben met Leo S. Vorig bericht over deze zaak staat hier

                                                            *

In een woning aan de Molenstraat in het Brabantse Fijnaart zijn vandaag een zwaargewonde man en het stoffelijk overschot van een vrouw gevonden. Het gaat om de tante van de bekende zanger Frans Bauer. Aan de Molenstraat is het woonwagenkamp gevestigd waar de ouders van de bekende volkszanger wonen. In dat woonwagenkamp heeft een gewelddadig incident voorgedaan. Wat zich precies in de woning heeft afgespeeld is nog niet duidelijk.

Het is niet de eerste keer dat Frans Bauer met dodelijk geweld in zijn familiekring wordt geconfronteerd. In 2002 stak zijn neef Bert de mooie Barbra de Jong dood met 32 steken. Dit is de reportage die ik toen maakte.

"De razend populaire volkszanger Frans Bauer is een echte familieman en heeft er nooit een geheim van gemaakt dat hij een xe2x80x98kamperxe2x80x99 is. Maar als blijkt dat een neef van hem een gruwelijke moord heeft gepleegd, proberen hij en zijn familieleden toch wel het zwarte schaap onder de pet te houden. Alleszins begrijpelijk, maar het misdrijf is er niet minder om: autosloper Bert van E.(33) was ziekelijk jaloers en slachtte het voorwerp van zijn xe2x80x98liefdexe2x80x99 af met 32 messteken.

Op maandag 16 september 2002 doet een schipper in de Zuid-Willemsvaart een lugubere vondst: in de buurt van Sluis 16, bij Weert, drijft het lijk van een jonge vrouw. Het slachtoffer is de 29-jarige Barbra de Jong uit Weert, die in de voorgaande week op donderdagavond niet was thuisgekomen na haar fitness-training. De manier waarop ze is vermoord, duidt op een crime passionnel: een moord uit liefde, of eigenlijk: haat. Met 32 messteken is ze afgeslacht, als een beest.

Welk monster heeft dit op zijn geweten? De politie zoekt uiteraard meteen in de kennissenkring van de mooie jonge blondine en dan komen er al snel drie mannen in beeld: haar partner Ronald B., huisvriend Bert van E. en de nieuwe liefde van Barbra, een man die ze in een cafxc3xa9 in Weert had leren kennen.

Barbra werkte als assistent-account op een advocatenkantoor maar zo gelukkig als ze was in het werk, zo ongelukkig was ze in de liefde. Ze stond op het punt haar relatie met Ronald B. te bexc3xabindigen en daarover praatte en smsxe2x80x99te ze regelmatig met een goede vriend van Ronald, de autosloper Bert van E. Bij hem kon ze haar hart uitstorten over haar relatie met Ronald en dat ze het niet meer zag zitten. Bert van E. bood een luisterend oor en zonder dat Barbra het wist was hij sinds enige tijd smoorverliefd geworden op de knappe levenslustige blondine. Hij had een vrouw en een kind, maar was bereid alles op te geven voor Barbra. Toen Barbra hem vertelde dat ze verliefd was geworden op een andere man xe2x80″en helaas dus niet op hem xe2x80″ stortte zijn wereld in elkaar. Hij zocht zelfs de nieuwe vriend op en bedreigde de man: hij moest van Barba afblijven, Barbra was voor hem!

Op donderdag 12 september barst de bom. Barbra gaat die avond naar haar fitnesstraining in sportschool Impuls in Weert, daarna heeft ze een afspraak met Bert van E. Dat het een onaangenaam gesprek zou worden, staat bij voorbaat al vast: Barbra gaat hem vragen waar hij zich mee bemoeit. Maar wat er precies tussen die twee besproken is, zal vermoedelijk nooit meer bekend worden. Bert van E. is de enige die er iets over zou kunnen vertellen en hij ontkent alles. Als een echte crimineel beroept zich vanaf het begin dat hij werd aangehouden xe2x80″enkele dagen na de vondst van Barbraxe2x80x99s lichaam xe2x80″ op zijn zwijgrecht.

Nadat Bert van E. was aangehouden, keerde de politie zijn woning op een voormalig kamp aan de Huygenshof in Weert binnenstebuiten. Ook de autosloperij die hij samen met zijn broer had, werd minutieus onderzocht. Er worden telefoons getapt, mobieltjes uitgelezen en bijna 800 smsxe2x80x99jes, die Bert en Barbra de laatste maanden hadden uitgewisseld, werden achterhaald. Op de sloperij worden onder een zeil een paar pas goed schoongemaakte messen ontdekt.

Diverse getuigen verklaren dat zij de autosloper een dag na de moord zijn gele Mercedes grondig zagen reinigen, daarna liet hij het oude vehikel persen bij een autosloper in Belgixc3xab. Tegen de politie vertelde hij dat de auto gestolen was. Maar het wrak kon worden achterhaald en op het stuur werden dnaxe2x80‘sporen gevonden van zowel Barbra als Bert: met zijn bebloede handen moet Bert naar huis zijn gereden, nadat hij Barbra vermoedelijk in de auto had doodgestoken.

In november, ruim twee maanden na de moord, maken de politie en de Limburgse tvxe2x80‘zender L1 een reconstructie van de moord. De 31-jarige figurante Joyce Heeskens uit Meijel speelt de rol van Barbra. Omdat ze blond is, op Barbra lijkt en toneel speelt in een amateurgezelschap. In de reconstructie wordt ondermeer Barbraxe2x80x99s laatste fietstocht door Weert in beeld gebracht, een tocht op Barbraxe2x80x99s zwarte, krakende omafiets met loszittend zadel. In soortgelijke kleding als Barbra die fatale avond droeg: een zwarte stretchbroek, een zwart truitje, een blauwe spijkerjas en rode schoenen.

De fietstocht begint op de avond van Barbraxe2x80x99s verdwijning, als ze na een avondje sporten rond negen uur voor het laatst wordt gezien bij sportschool Impuls. Ze rijdt eerst naar haar woning aan de Graanpoort in Molenakker, waar ze haar fiets neerzet. Vriend Ronald B. komt pas xe2x80x99s nachts om half twee thuis en hij is uiteraard de eerste verdachte, maar hij heeft een alibi: hij heeft de hele avond in een casino gezeten.

Kort daarna komt Bert van E. in beeld en blijkt dat
Barbra een afspraak met hem had, maar omdat hij categorisch ontkent, blijft de politie zoeken naar getuigen, bij voorkeur mensen die Barbra en Bert die avond samen hebben gezien: hoe meer bewijs hoe beter.

In 2003 wordt Bert van E. veroordeeld tot 12 jaar celstraf. Hij gaat in hoger beroep en uiteindelijk wordt hij in juni 2005 definitief veroordeeld. De strafmaat blijft hetzelfde: 12 jaar. In de praktijk betekent dit dat hij over enkele jaren al met proefverlof kan gaan en in 2010 op vrije voeten komt.

De moord op Barbra heeft in Limburg wel veel aandacht getrokken, maar daarbuiten nauwelijks, omdat al vrij snel duidelijk werd hoe de vork in de steel zat. Onopgeloste misdrijven blijven veel langer in het nieuws. Maar in juli 2005 lekt uit dat xe2x80x98de Limburgse autosloper Bert van E.xe2x80x99 een volle neef is van volkszanger Frans Bauer uit Fijnaart. Zijn moeder en de moeder van Bert zijn zussen.

In de populaire soap over de Bauertjes is deze zwarte bladzij uit de familiegeschiedenis altijd zorgvuldig geheim gehouden: over de neef werd niet gepraat en er werd goed opgelet dat er geen enkele verwijzing kwam die slapende honden wakker zou kunnen maken. Maar een jaloerse kennis of een familielid dat het niet kon verkroppen dat Bert of Barbra werden weggemoffeld verbrak het stilzwijgen en vertelde het verhaal aan een roddelblad.

Voor de ouders van Barbra is het ergste nog dat moordenaar Bert straks weer op vrije voeten komt, zonder ooit een greintje spijt te hebben betuigd. Hij kan door met zijn leven, zij zijn hun dochter voorgoed kwijt."

Bij de rechtbank in Haarlem begint vandaag het proces tegen vastgoed- en kunsthandelaar Jan Dirk Paarlberg. Ik denk dat mensen die dit allemaal niet heel goed gevolgd hebben hier niet wakker van liggen. Waar rook is, is vuur. Zoiets. Het meest misbruikte – en dan ergste – gezegde dat er is. Ik weet het ook niet en ik ben bang dat de rechters het ook niet weten en dat het proces er ook niet toe zal leiden dat je denkt: mooi, nou weten we hoe het zit. Of er wel of niet een veroordeling volgt is nauwelijks van belang: dat is in dit soort mega-zaken waar het prestige van justitie op het spel staat zo ongeveer het minst interessante en zegt ook niks over wat er echt is gebeurd.

Het gaat om een bedrag van zo’n 17 miljoen euro. Justitie beweert dat Willem Endstra werd afgeperst door Willem Holleeder en consorten, dat dit bij Paarlberg is terechtgekomen en dat hij het heeft doorgesluisd naar de afpersers. Het staat vast dat er wat schimmige transacties zijn geweest en dat Endstra een verklaring heeft nagelaten waarin hij zegt dat het zo is gegaan. Alleen: Endstra loog veel en had tonnen boter op zijn hoofd. Paarlberg zegt: ik kreeg nog geld van Endstra, hij wilde steeds niet betalen, uiteindelijk heeft hij dat toch gedaan. De ‘schimmige constructies’ zouden in het zakenleven zoals dat toen toeging niet ongebruikelijk zijn geweest.

Voorzover ik heb begrepen kan justitie van nog niet xc3xa9xc3xa9n euro aantonen dat Holleeder of andere criminelen die van Paarlberg hebben gekregen. Het staat wel vast dat Endstra heel veel geld van criminelen onder zich had en stelselmatig weigerde terug te betalen. Dat heeft hem uiteindelijk de das omgedaan, toen John Mieremet het niet langer pikte en hem ‘de bankier van de onderwereld’ noemde. Wat hij inderdaad was. Mieremet heeft toen wat teruggekregen, als een van de weinigen. Voor de rest spelen de Erven Endstra nu mooi weer van de criminele miljoenen, justitie laat dat om onduidelijke redenen voorlopig ongemoeid.

Ik heb weinig verstand van dit soort financixc3xable zaken, het verbaast mij alleen een beetje dat mensen die er wxc3xa9l verstand van hebben niet kunnen uitleggen waar dat geld gebleven is, terwijl alle stukken er zijn. Holleeder is ervoor veroordeeld, zonder dat er xc3xa9xc3xa9n cent van dit geld aan hem gelinkt kon worden. Wat bij Holleeder kan, kan bij Paarlberg ook. Komen er nog konijnen uit hoge hoeden, of wordt het: ‘Im Westen nichts neues’? Wir halten es in den Gassen.

                                                          *

De jeugdige kijkers kennen die uitdrukking over ‘Im Westen’ waarschijnlijk niet. Hij stamt uit de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) toen er aan het westelijk front (Frans-Belgisch kustgebied) de gruwelijkste loopgravenoorlog uit de wereldgeschiedenis werd gevoerd. Daarbij sneuvelden onvoorstelbaar veel soldaten, maar geen van beide partijen boekte vooruitgang, dus was de melding aan het hoofdkwartier: ‘In het westen geen nieuws’. Wat ook de titel is van het boek dat Erich Maria Remarque hierover schreef.

Heden ten dage is er in het Oosten wel ‘neues’: daar staat ‘onze’ Jotcha Jocic (links op de foto) terecht, voor de moordaanslag op een vooraanstaande journalist. Ik heb er voor Panorama een artikel over gemaakt, dat staat hier

Ik moet erbij zeggen dat ze ‘t bij Panorama achteraf eigenlijk te ingewikkeld vonden. Is misschien ook zo, zeker voor lezers die niet veel crime-kennis hebben, maar ik ga ervan uit dat mijn bezoekers hier wel raad mee weten. En anders hoor ik het wel.

Bij de rechtbank in Zwolle is afgelopen week twaalf jaar cel  gexc3xabist tegen Sidney B.(23) die in november 2009 in Steenwijk de oma van zijn vriendin vermoordde. Behalve in De Stentor was er niet veel aandacht voor deze toch tamelijk bizarre en ongewone moordzaak. Volgens de psychiatrische rapporten is Sidney xe2x80x9ceen goedzak met een blanco strafblad en een klein hartje. Wel wat lui en niet gediend van kritiek.xe2x80x9d

Hij leerde de kleindochter van het slachtoffer kennen toen ze in Amsterdam woonde. Ze verhuisde naar Steenwijk, waar ze een huis hadden gekocht. Oma hielp haar kleinkind met alles, nadat haar ouders waren overleden. Ze mochten bij haar intrekken tot hun eigen woning klaar was. Maar tussen oma en Sidney boterde het niet zo, hij was niet erg handig en een beetje lui. Haar opmerkingen daarover begonnen hem zo te irriteren dat hij op 6 november een tafelpoot greep, haar eerst neersloeg en toen liet stikken. Bij de rechtbank kon hij zich niets meer herinneren, het gebeurde in een roes en daarna raakte hij in paniek. De rechter vond die paniek wat merkwaardig: hij pakte de pinpas van oma, achterhaalde haar pincode en haalde 900 euro van de bank. Daarna haalde hij zijn vriendin van haar werk en gaf haar 100 euro: gevonden bij de pinautomaat. Terwijl oma dood in hun nieuwe huis lag, gingen zij in omaxe2x80x99s huis eten en daarna naar de bioscoop. De volgende dag vluchtte hij naar Brussel. Hij vertelde zijn moeder wat hij had gedaan en die drong erop aan dat hij zich bij de politie zou aangeven. Overigens is de relatie met de kleindochter nog steeds aan.

                               *

"Dan was daar Maxje Mok, de kwaadaardige columnist van De Amsterdam Bode, ooit veroordeeld wegens verzekeringsfraude." Is alweer even geleden dat dit in het wekelijkse feuilleton van Frans van Deijl in HP/De Tijd stond, maar ik was er niet eerder aan toegekomen er aandacht aan te besteden. Dit is ‘kleine criminaliteit’ in de ‘witte boordensector’, als het dat al is. Een column is fictie, ‘Uit het leven van Don Diks’ is een sleutelverhaal.

Veel figuren zijn voor de insiders van de grachtengordel gemakkelijk te herkennen. Nu kan dat veroordeeld zijn wegens verzekeringsfraude ook ‘fictie’ zijn, maar ik heb toch het idee dat hier een aardige kern van waarheid in zit. Wie weet wie met Maxje Mok wordt bedoeld en over welke fraude gaat het?

Naar aanleiding van een melding van een van mijn correspondenten, die om hem moverende redenen op Schiphol was, schreef ik woensdag een berichtje over bijzondere drukte op de luchthaven. "Tegen elf uur vanmorgen was er een hele kudde marechaussees (dat stond tenminste op hun rug) in actie. Zestig? Tachtig? En dat allemaal druk bezig, dicht bij elkaar. Alles wat de route ‘Aankomst’ nam, werd aangehouden, en terwijl ik langs reed zag ik meerdere auto’s helemaal leeggehaald worden. Richting ‘Vertrek’ kon gewoon doorrijden."

Nergens iets van te vinden in de kranten. Was Alberto Stegeman weer met een fles melk onderweg? Zelf had ik wegens buitensporige drukte geen tijd mij hierin te verdiepen, maar gelukkig zijn er veel meedenkers, een student journalistiek uit Tilburg kweet zich van mijn taak en belde met de

marechaussee. "Ze zeiden dat het een preventieve controle was. Er is een aantal messen en een ploertendoder gevonden en er zijn enkele processen verbaal uitgeschreven voor de staat van de auto’s. Een magere vangst volgens de persvoorlichter. Daarom ook niet gemeld. Ze werkten er met vijftig man aan."

Raadsel opgelost. Zouden ze het nou jammer vinden dat er niks gevonden is? Eigenlijk is dit een heel goed teken: er zijn dus ook dagen dat er in Nederland niemand met een raketwerper of pakken drugs op weg is naar de Vertrekhal. Een geruststellende gedachte. Er wordt over ons gewaakt. Vroeger zeiden ze: ‘God ziet alles’. Nu is het onze overheid die voor ons zorgt.

"Ik geef vandaag nadrukkelijk de noodzaak aan tot wijziging van de regelgeving op dit punt. In de zaak van Joanne zou eerder handelen geen verschil hebben gemaakt, het kan in andere zaken wel het verschil zijn tussen leven en dood."

In haar requisitoir ging officier van justitie mr. Carola Krol woensdag in op de kritiek die de politie kreeg na de vermissing van Joanne Noordink. Voor Joanne’s ouders was vanaf het begin duidelijk dat er iets ernstigs aan de hand was, maar het duurde lang voordat er een officieel grootschalig opsporingsonderzoek werd gestart. Toen ze gebruikmaakten van hun spreekrecht gingen ze daar ook op in.

Officier van justitie mr. Krol:

"Joanne was donderdag 11 december 2008 voor het laatst gezien, bijna een maand later waren er voldoende feiten en omstandigheden voor de verdenking van een misdrijf en kon het opsporingsonderzoek worden gestart. Daarbinnen zijn er alle mogelijke bijzondere bevoegdheden, zoals het tappen telefoons, het natreken van ip-adressen. Er is veel kritiek geweest, velen menen dat veel eerder duidelijk was dat ze nooit zonder bericht zou verdwijnen. Ik kan u zeggen dat bij vermissing een groot dilemma is het juiste omslagpunt vast te stellen, van een vermissing zonder naar vermissing mxc3xa9t misdrijf. Als het te vroeg is kan het betekenen dat bevoegdheden onrechtmatig zijn, als het te laat is, kan het negatief zijn voor het slachtoffer en het opsporingsonderzoek."

"Om u een idee te geven: in Nederland worden 49 personen per dag als vermist opgegeven. Dat zijn er 18.000 per jaar. Het overgrote deel is geen misdrijf. En Joanne was geen meisje van 12, dan zou er sneller verdenking zijn van een misdrijf. Joanne was een jonge vrouw  van 27 jaar, met  een actief leven, regelmatig in het buitenland. De laatste maanden vanb haar leven kon ze moeilijk haar hoofd boven water houden. Ze had het erg druk, ze was moe, het werd haar allemaal te veel. Met name dit laatste heeft lange tijd de opschaling naar opsporing tegengehouden. Met de kennis van nu is het terecht de vaag of het niet te te lang is geweest."

Een ander punt is dat er volgens officier Krol een leemte in de wet is die wat haar betreft snel moet worden gevuld. Op dit moment is het bijvoorbeeld niet mogelijk gegevens van telefoons op te vragen zonder dat er een officieel onderzoek loopt. Zonder ‘misdrijfindicatie’ kan alleen de minister toestemming geven voor het lokaliseren van een mobiele telefoon en dan nog alleen bij acuut levensgevaar. Zonder officieel onderzoek mag er wettelijk gezien erg weinig en is er alleen beperkt onderzoek mogelijk. Dat moet anders, vindt de Zutphense officier. Wie hoort haar roepen in de oostelijke woestijn?

Afgelopen zaterdag besteedde ik ook aandacht aan iets waar dit speelde. Op 28 januari van dit jaar verdween in Den Bosch de 49-jarige Recep Namli spoorloos. Vorige week donderdag werd hij gevonden. Zogenaamd toevallig, tijdens een surveillance. Dat loog de politie: ze hadden die dag pas toestemming gekregen zijn mobiele telefoon te peilen en toen hadden ze ‘m met een uurtje gevonden. Hij lag al die maanden dood in zijn auto, die ergens bij een flat geparkeerd stond. De familie was ook daar verbitterd dat er zo lang niks werd gedaan.

Het lijkt erop dat hier inderdaad iets mis is, en dat is al heel lang zo, maar voorlopig maakt niemand zich er druk over. Misschien moet er eerst een geval zijn waarbij hxc3xa9xc3xa9l duidelijk is dat deze leemte in de wet iemand het leven heeft gekost. Daar wachten we dan maar op. En in een demissionair kabinet heeft het weinig zin vragen te stellen, dus de politiek zal het eerste jaar niet veel doen.

Een en ander betekent overigens niet dat er dus helemaal geen missers zijn gemaakt: ook achteraf is vast te stellen dat er ‘met de kennis toen’ zeker bij Joanne aanleiding was eerder met het onderzoek te beginnen. En in de zaak van Milly Boele meldt De Telegraaf vandaag dat Milly in het laatste telefoontje met haar moeder zelfs de naam van ‘buurman V.’ heeft genoemd.