Advocaat Peter Plasman zal met afgrijzen de handelwijze van zijn Belgische collega Paul Quirynen volgen: de Belgische strafpleiter wil ‘seriemoordenaar’ Ronnie Janssen niet meer verdedigen, hij vindt het te erg wat zijn clixc3xabnt heeft gedaan. Plasman en veel andere Nederlandse advocaten staan op het standpunt dat ze elke verdachte bijstaan, wat hij ook heeft uitgespookt. Waarvoor ben je anders advocaat?
Voor ons is nu vooral interessant: hoe groot was de actieradius van Janssen en wat ‘triggerde’ hem? Uit wat tot nu toe bekend is lijkt hij het te hebben gemunt op jonge vrouwen in de leeftijd rond achttien jaar. Net volwassen. Seriemoordenaars zoals hij volgen vaak een vast patroon, met opvallende eigenaardigheden, maar dat is vaak alleen achteraf vast te stellen.
Uit de manier waarop hij Annick van Uytsel meenam blijkt dat hij een rondrijder was die een tamelijk willekeurig slachtoffer oppikte. De vraag is: hoe groot was zijn actieradius? Lag Maastricht binnen zijn territorium? Bij elke nieuw ontdekte moordenaar in de Benelux wordt Tanja Groen genoemd, die ook ‘s nachts op weg naar haar kamer in Gronsveld spoorloos verdween en van wie nooit meer iets is teruggevonden. Janssen zal zeker over haar aan de tand worden gevoeld.
Als ik het goed gelezen heb woonde hij ten tijde van de verdwijning van Tanja Groen op een steenworp afstand van Maastricht. Dikke kans dat zij ook met fiets en al in een busje is gezet, dus het past aardig in het plaatje.
Een actieradius van 12 km is helemaal niets voor iemand die nacht natuurwandelingen uitstippelde van tientallen kilometers.
Toen Tanja verdween zat hij 12 km verderop op kot ( kamers). Zeg maar zijn achtertuin waar Tanja verdween.
Hoi hoi Henk,
die actieradius van een fiets toch maar verbreedt ?
Dit staat in de telegraaf:
Verdwijning Tanja Groen onderzocht
Maastricht – De Belgische seriemoordenaar Ronald Janssen heeft drie moorden bekend. Omdat de man wellicht meer moorden op zijn kerfstok heeft, is de ‘cold case’ Tanja Groen weer geopend.
Janssen woonde tijdens de verdwijning van Tanja Groen in 1993 in Maastricht.
Ik heb er goede hoop op dat deze kwellende zaak voor de ouders van Tanja eindelijk wordt opgelost.
Dat ziet de heer Korterink hierboven helemaal goed, advocaat en rechter in 1 persoon.
@Plasman wil je zeggen dat jij van staal bent.Als jij een monster zoals die Zwitser toentertijd moet verdedigen en alle details worden jouw duidelijk en het grote geheel komt helder voor je geest kan ik me niet voorstellen dat jij je gekookte eitje van die morgen binnen kan houden .Natuurlijk moet jij je als een chirurg opstellen en iedereen terzijde staan,maar iedereen blijft een mens en ook je Belgische collega heeft die.
@ Unser Alte
Dan had ie maar geen advocaat moeten worden, die Mr. Quirynen. Iemand moet de verdediging doen. Ik zou in een andere zaak ook geen vertrouwen meer hebben in deze emotioneel betrokken persoon. Waar ligt nl de scheidingslijn wat meneer Quirynen niet en wat hij wel te ver vindt gaan? Dat weet je dus niet…
Toch frappant dat het altijd de meest vreselijke criminelen zijn die de beste advocaten hebben, maar dat je als burger ongelimiteerd genaaid kan worden omdat gewone advokaatjes blijkbaar nog geen pak in een pakkie boter schoppen. Hoe komt dat nu toch?
Is recht niet veel te veel een produkt met een prijskaartje geworden?
Zou toch ergens wel fijn zijn als advokaten niet altijd voor de publicitiet en het geld kozen maar ook op morele gronden zouden beslissen voor wie ze hun kostbare tijd inzetten.
Maar goed, als advokaten zichzelf graag willen zien als een soort drive-in mcdonalds waar je alleen recht kan halen als je er de kluiten voor hebt, dan is dat natuurlijk hun goed recht.