"In mijn nieuwe boek staat een verhaal over de gesprekken met Mieremet. Ik wilde het zijn weduwe laten lezen voordat het boek werd gepubliceerd. Dus ik ging voor het eerst sinds lange tijd weer naar Belgixc3xab, naar dat prachtige landgoed in Neerpelt. Ooit was het een Dynasty-achtig huis. Het was een spookhuis geworden. Het gras was anderhalve meter hoog, het zwembad was leeg en Ria kon de elektriciteitsrekening niet meer betalen. En een van haar zoons zit inmiddels ook vast."
De Volkskrant is de vijfde krant die ik ‘s morgens lees, toen ik vanmorgen over mijn ‘gangsterliefjes’ begon had ik het interview met John van den Heuvel nog niet gezien. De aanleiding is niet duidelijk: een nieuw seizoen ‘Dasje goed recht’?
Een andere belangwekkende passage:
"Ik wil schrijven waar het over gaat, over de georganiseerde misdaad. En die mensen zijn er al niet zoveel in Nederland."
Interviewer Paul Onkenhout vraagt dan: hoeveel zijn het er?
"Ze zijn bijna op de vingers van xc3xa9xc3xa9n hand te tellen. Marjan Husken en Harry Lensink van Vrij Nederland. Paul Vugts van Het Parool. Menno van Dongen van de Volkskrant doet vooral de rechtszaken. AD laat het liggen. Gerlof Leistra volgt het voor Elsevier en Hendrik Jan Korterink voor Revu. Dat is het wel."
Ik zeg niks.
Volgende vraag: hebben misdaadverslaggevers invloed?
"In Amsterdam hebben we vanaf 2000 een reeks liquidaties meegemaakt, 15 of 20, open en bloot voor de ogen van vrouwen en kinderen. Het interesseerde ze niet meer. Als ze besloten hadden dat iemand moest gaan, dan ging ie ook. Er zat geen rem meer op. Dat is ze fataal geworden. Ze gingen fouten maken."
Leave a Reply