Vrijdag 6-11: Rio-Gate duurt voort & Theo Maassen Anti-Mobiel

Het zal menigeen ontgaan zijn, maar er was van de week weer wat te doen in de zogenaamde Braziliaanse kinderpornozaak alias Rio-Gate. Ik heb dat vanaf het begin gevolgd omdat het zo’n affaire is waarbij het niet gaat om wat er feitelijk is gebeurd, maar om beeldvorming.

Het gaat bijvoorbeeld helemaal niet om kinderporno, maar dat woord alleen al is genoeg voor veel ‘beeldbepalers'(journalisten, politici) om een soort waas voor de ogen te krijgen. Dieptepunten waren de optredens van gewezen NOS- en NRC-correspondente Marjon van Royen bij Pauw & Witteman.

Van Royen is zo’n ‘journaliste met een missie’. We kennen er nog wel een paar, maar ik ga de namen niet noemen. Avontuurlijke dames met een missie bij wie de boodschap belangrijker is dan de waarheid. De kranten en omroepen in Nederland zal het worst wezen: liever een smeuxc3xafg verhaal dan een taai stuk. En er is toch niemand om het te corrigeren, het speelt zich af in verre vreemde oorden.

Woensdag had de Telegraaf een stukje over Tweede Kamerlid Khadija Arib van de PvdA. Ze vindt het  ‘schandalig’ dat de daders in de omstreden Braziliaanse kinderpornozaak weer vrij zijn, omdat het Openbaar Ministerie procedurefouten heeft gemaakt. Het gerechtshof in Amsterdam had de dagvaarding tegen de twee nietig verklaard omdat het OM de beschuldiging onzorgvuldig had geformuleerd: de foto’s waar het om ging zaten niet bij de dagvaarding.

Meer over deze procedure staat hier. Het hele verhaal over ‘Rio-Gate’ (waarin alleen de Volkskrant zich aan de normale journalistieke normen en waarden heeft gehouden) staat hier

                                                             *

Bij diezelfde Volkskrant leest men overigens niet altijd de ‘collega’s’: vandaag wordt er melding gemaakt van het incident waarbij cabaretier Theo Maassen een bezoeker met mobieltje de zaal liet uitzetten. Het gebeurde dinsdagavond tijdens zijn voorstelling "Zonder pardon" in het Scheldetheater in Terneuzen. Een man op de eerste rij was constant met zijn telefoon bezig, Maassen vroeg hem de mobiel uit te zetten. Dat deed hij niet.

"Volgens de bezoeker, een werknemer van een energiebedrijf die liever anoniem wil blijven, had hij zijn mobiel aanstaan omdat hij een 24-uursdienst had."

Zo anoniem was hij niet: gisteren gaf hij met naam en toenaam een interview aan het Algemeen Dagblad. Hij was er nog trots op ook: had een kwartier met de directeur van het theater gepraat, koffie gekregen en zijn geld terug gekregen.

Het lijkt mij dat ze hem beter een theaterverbod hadden kunnen geven en hem met pek en veren de deur uit hadden kunnen jagen. Zelf zou ik er erg voor zijn dat bezoekers van bioscopen, theaters en concerten altijd hun mobieltjes moeten inleveren, een groot deel van je plezier wordt toch vergald als je oog de hele tijd valt op iemand die vlak voor je met zijn oplichtend beeldschermpje de hele tijd aan het filmen is. Of gaan bellen met iemand hoe fantastisch het is (of hoe vervelend).

Iemand die aan het werk is en elk moment opgeroepen kan worden, kan misschien beter niet naar een voorstelling gaan. Of in elk geval niet op de eerste rij gaan zitten. Bovendien heeft elk theater de mogelijkheid in zulke gevallen de bezoeker te waarschuwen en hem onopvallend naar buiten te loodsen.