Oorlogsveteranen die in Bosnixc3xab zijn geweest komen lang niet allemaal ongeschonden uit de strijd. Een van de meest opmerkelijke zaken van de afgelopen tijd was die van een 37-jarige Fries die in mei gedreigd had met een bomaanslag op het Ministerie van Defensie en die door zijn eigen advocaat, mr. Chr. D. de Vos uit Emmen, erbij werd gelapt: de advocaat vond het nodig de politie te waarschuwen. De man had letterlijk gezegd xe2x80x9cdat hij het zat was en als zijn zaak niet naar tevredenheid zou worden afgehandeld zou hij diezelfde dag een aanslag gaan plegen op het Ministerie van Defensie in Den Haag en dat hij dit zou doen met een BMW met springstof of met een bomgordel of met een vrachtauto met kunstmest.xe2x80x9d
Zijn nieuwe advocaat, Arthur van der Biezen uit Den Bosch, wist de zaak tot de juiste proporties terug te brengen. De officier van justitie had hoog ingezet en wilde zelfs tbs, de rechtbank vond dat xe2x80x98buiten-proportioneelxe2x80x99 en de man kwam er, mede voor enkele andere lichte vergrijpen zoals het gooien met een bloempot, vanaf met een gevangenisstraf van vier maanden en kon vorige week na het proces meteen naar huis.
De man had in 1993 als militair in Bosnixc3xab gediend en voelde zich als veteraan in de steek gelaten door het ministerie, omdat er geen schot zit in de afhandeling van door hem geclaimde schade. In een dronken bui deed hij zijn uitlatingen.
Uit het vonnis:
xe2x80x9cDe rechtbank wil benadrukken dat zij begrip heeft voor de geestelijke nood waarin veel militairen zijn komen te verkeren als gevolg van schokkende situaties die zij hebben moeten meemaken. Toch zal ook een oorlogsveteraan zich aan de wet dienen te houden, zoals hij een bijdrage heeft geleverd aan het ontstaan van een eerlijk en humaan rechtssysteem in het land waar hij gediend heeft. Toen verdachte merkte dat hij geestelijk vastdraaide, had hij de op dat moment beschikbare hulp moeten aanvaarden. Het is voorstelbaar dat de hulpvraag en het hulpaanbod mogelijk niet altijd met elkaar in overeenstemming zijn, maar het zoeken van een toevlucht in de alcohol is nooit een oplossing, zoals verdachte zich ook wel bleek te realiseren.xe2x80x9d Volgens het rapport van de psychiater zou er sprake kunnen zijn van een posttraumatische stressstoornis.
Tijdens de behandeling van de zaak kwam een bizar voorval aan de orde. Er doet al vele jaren een hardnekkig verhaal de ronde over een ongeluk in Bosnixc3xab waarbij een Nederlandse militaire kolonne een kind had doodgereden met een tank: de soldaten strooien met snoep, een meisje rende de weg op en werd verpletterd onder het voertuig. De kolonne reed door.
Ik heb het er jaren geleden al eens met oorlogsverslaggever Arnold Karskens over gehad, maar die vond het niet de moeite van het onderzoeken waard. Hij had iets van xe2x80x98So what? Exc3xa9n kind?xe2x80x99 Maar er zijn veteranen die er blijkbaar nog aardig last van hebben, zoals ook deze Fries, die er getuige van zou zijn geweest. Tot nu toe heeft defensie dit verhaal vakkundig in de doofpot weten te houden en bijna alle veteranen houden er hun mond over. Kennelijk worden ze zwaar onder druk gezet. Misschien niet eens van hogerhand, het kan ook gewoon ‘broederschap’ zijn. Overigens hadden de soldaten – voorzover ik begrepen heb – de instructie dat ze bij ‘incidenten’ moesten doorrijden, ze mochten niet stoppen. Wat mijns inziens niet hoeft te betekenen dat je niet even later terug zou moeten gaan om je excuus aan te bieden. Met het strooien van snoep zijn ze toen in elk geval wxc3xa9l gestopt.
misdaadjournalistblog 
Beste Hendrik-Jan,
de laatste zin van het artikel getuigt van weinig realiteitszin. Ga nu niet steigeren want ik zal dit toelichten.
In Bosnixc3xab lagen ook bermbommen en waren talrijke sluipschutters actief. De bermbommen noodzaakten om niet van de weg te geraken zodat je niet kunt uitwijken bij obstakels.
De sluipschutters zijn zeer effectief bij stilstaande of langzaam rijdende doelen / voertuigen. Omdat er ook daadwerkelijk werd geschoten reed je plankgas en dat was ook opdracht van hogerhand. Zo reed je ook door rode verkeerslichten en wegenverkeersregels werden niet nageleefd.
Mohadjien (http://www.guardian.co.uk/world/2002/apr/22/warcrimes.comment) waren ook actief en een gevaar. Zij maakten o.a. speelgoed met explosieven erin. Dat was niet om te spelen maar om te doden.
Kortom na een aanrijding later terugkeren en je excuses (aan de gewonde of dode) aanbieden is een gedachte die voorbij gaat aan de werkelijke situatie. Wie de situatie toen heeft ondergaan zal zo iets nooit schrijven.
Beste Ronin,
Ik geloof het graag, ik ben er niet geweest. Zand erover, die ouders begrijpen dit ook wel.
Hendrik Jan
Een onzalig onderwerp, maar zand erover? ‘t Is wel realiteit. De Amerikanen die het na WWII zo goed hadden georganiseerd, lieten verstek gaan tijdens en na Vietnam. En dat hebben ze vervolgens landsbreed geweten ook.
Bastiaanse (professor) pakte het hier op in de jaren ’50/’60. Daar hebben we deze soort van organisaties tot op de dag van vandaag aan overgehouden, o.a. Centrum 45 en Arq. Dat weet Defensie ook wel.
Als toekijker vind ik de gang van zaken toch niet slim. Niet van Karskens, niet van Van der Biezen en niet van de rechter. Tenzij die Fries echt al volledig door de machine gehaald was die van PTSS alle verstand heeft. Maar daar wijzen de woorden van de psychiater nou juist net niet op.
Hoe zeg je dat zonder in militaire termen te vervallen?
“Voorzichtigheid is de moeder van de porseleinkast”.
Hoi Hendrik Jan,
Je reageert wel heel cynisch op de reactie van Ronin. Ronin vertelt simpelweg hoe de praktijk destijds was. En die was inderdaad zo. Het was in werkelijkheid zelfs nog cynischer dan jouw reactie. Het zou niet voor het eerst zijn geweest dat er een ongeluk in scene werd gezet om een konvooi of patrouille te laten stoppen. Dat weet iedere militair in orlogsgebied. En iedere militair heeft dan ook duidelijke instructies voor dergelijke situaties.
Jouw cynische reactie is wel te begrijpen voor iemand die nog nooit als militair in oorlogsgebied/Bosnixc3xab heeft gewerkt. Maar probeer je ook eens in de echte situatie in te leven.
Tegelijkertijd heb je wel weer gelijk als je zegt dat de ouders echt minder dan niets aan deze wetenschap hebben. Maar voor je een definitief oordeel velt, vraag ik je dan toch maar deze zaak tot op de bodem uit te zoeken. Want zeker in Bosnixc3xab was niet alles altijd zoals het in eerste instantie leek.
Vriendelijke groeten,
Wally Kaal