"In 2006 heb ik nog met Franske vastgezeten in Vught. Hij ontdekte mij tijdens het luchten en ik weet nog goed dat hij zei: ‘Goh Hennie, leef je nog?’ Komisch dat ik pas sinds kort Anita heb ontmoet die vertelde dat Franske niet meer was."
Klinkt een beetje raadselachtig, maar dit gaat over de moord op Frans Loomeijer, waar ik een paar keer aandacht aan heb besteed. Wat leidde tot reacties bij Anita, de vriendin van Frans, die aangaf dat bepaalde dingen niet klopten.
Hennie vervolgt:
"Wat ik bedoelde met ‘donkere mensen in mijn tijd’ is dat het nu anders is. Er woont van alles in Tilburg-Noord en de controle door de politie is ver te zoeken, ik zelf heb in mijn criminele tijd de wijk een walhalla gevonden om goed geld te kunnen verdienen. De wijk is nu niet meer te controleren, de boodschap die wij als Wagnergroep toen uitdroegen was misschien af en toe te ver, maar we waren wel rechtvaardig. Op enkele alcoholisten na die zich lid voelden van onze groep. Als we nu na al die jaren de groep weer zouden formeren zou het er anders uit zien in de wijk. Wij waren toen al goed in opruimen en kunnen dat nog steeds. We missen nu twee jongens. Hans de Beer door toedoen van de gebroeders Janse en Franske, maar ik heb nog mijn connecties in Tilburg en misschien vind ik wel de link. Schutter, zorg dat je nog wat patronen over hebt, ik ga achter je aan komen en je opjagen."
*
Zo gaan die dingen. Rond de ‘tattoo-killers’ is het in de kranten de laatste dagen erg rustig. Ik vermoed dat de Telegraaf morgen met een achtergrondverhaal komt – als ik hoofdredacteur was had ik daar opdracht toe gegeven – en zijn kruit nog even niet verschiet. Er is inmiddels voldoende bekend om er een spannende reportage over te maken: op basis van wat er al bekend is, aangevuld met wat inside-informatie die niet zo heel moeilijk te vinden is. Ik zou het zelf kunnen maken, maar ik heb er even geen tijd voor. In mijn geval zou het nog niet hxc3xa9t verhaal zijn: je bent er pas als je alle namen en achtergronden kent en zover is het nog niet. Wie alles wil weten over de kentekenplaten die gebruikt zijn bij de verschillende liquidaties: kijk even bij de reacties.
*
Op gezette tijden ga ik wat aandacht besteden aan mijn nieuwe boek. Dit is het begin van het eerste hoofdstuk van ‘Vrouwen in het kwaad’. Het gaat over een ‘familie-drama-avant-la-lettre’: een dubbele moord in Schuinesloot, in 1975)
Op zondag 10 september 2006, aan het eind van de middag, is een meisje van zeven met haar xc3xa9xc3xa9n jaar jongere zusje en een vriendinnetje aan het spelen in de bossen bij camping xe2x80x99t Veld in Rheeze, gemeente Hardenberg, als ze worden aangesproken door een onbekende man van ongeveer 30 jaar op een blauwe mountainbike. Hij maakt een praatje met de meisjes waarin hij vertelt dat hij op de camping staat. Als hij weggaat eist hij een kusje. De kinderen willen niet, daarop trekt hij het zevenjarig meisje een bosje in en misbruikt haar. De andere kinderen blijven doodsbang wachten. De politie neemt de zaak vanaf het begin zeer serieus. De manier van werken is verontrustend: dit duidt op een dader die vermoedelijk opnieuw zal toeslaan, tot hij wordt gestopt, maar ondanks alle inspanningen komt er geen dader in beeld. In februari 2007 worden er 36.000 flyers met een compositietekening van de man huis aan huis in de gemeenten Hardenberg en delen van Ommen en Twenterand bezorgd.
Voor iemand die zich bezighoudt met misdaad is dit een incident om te blijven volgen. Schrijver dezes slaat er ook om een andere reden op aan. De naam Rheeze zal weinig Nederlanders iets zeggen, mij wel. Ik heb vier jaar in deze regio xe2x80″ de gemeenten Hardenberg en Gramsbergen – gewerkt. Nu kennen we die plaatsen vanwege hun beroemde inwoners: Hardenberg van deejay Edwin Evers, die er nog steeds woont. Gramsbergen van schaatser Erik Hulzebosch, Slagharen van ondernemer Hennie van de Most. Destijds was alleen Ponypark Slagharen landelijk bekend.
(Meer over deze moord staat hier)
misdaadjournalistblog 
Leave a Reply