Morgen gaan we ‘t weer over liquidaties hebben, zijn heel interessante ontwikkelingen, vandaag houden we ‘t even bij klein consumentenleed.
Een enkeling herinnert zich wellicht nog dat ik vorig jaar in Frankrijk een ongeluk heb gehad met de auto na mijn deels vergeefse bezoek aan de gevangenis waar Adje Haverkamp zat. Met de verzekering van de auto is het allemaal prima in orde gekomen (Interpolis, glashelder, dat mag ook wel eens gezegd worden), de bond van de algemene Nederlandse wielrijders daarentegen heeft mij dit keer – voor het eerst in ruim 30 jaar – lelijk teleurgesteld.
Wot heppent?
Je staat daar op zondag 7 september 2008 ‘s middags om drie uur midden op een drukke snelweg, nog enigszins beduusd van de klappen (ontploffende airbags), en dan moet je nog naar huis. Normaal gesproken krijg je dan meteen een andere auto, maar op zondag zijn de garages gesloten, dus dat kan niet. Vond ik eigenlijk al vreemd, maar het was niet anders (hoe is dat bij Route Mobiel geregeld?). Ik moest dus met de trein.
Valt nog niet mee, op zondagmiddag in Lille een treinkaartje kopen naar Zwolle. Voor de infobalies staan rijen wachtenden, er moet geregeld worden overgestapt, maar goed, uiteindelijk weet je in de loop van de avond thuis te komen. Kosten van die kaartjes iets meer dan vijftig euro.
‘s Maandags de boel regelen. De auto is total loss verklaard en zal in Frankrijk worden gesloopt. Uiteraard kon ik alle spullen niet meenemen in de trein en er lagen nog doucmenten in die ik nodig had voor een buitenlandse reis (Bonaire). Normaal gesproken haalt de ANWB de spullen eruit en zorgt ervoor dat ze in Nederland komen, maar dat kon wel een paar weken duren, dat werd te laat. Als ik ze zelf op ging halen zouden de kilometerkosten worden vergoed. Was toch 770 kilometer.
Om een lang verhaal kort te maken: geen van deze kosten wordt vergoed. Het valt onder de reisverzekering van de ANWB (die ik niet heb). Bovendien zijn ze de bonnetjes kwijtgeraakt en de toezegging dat de kilometerkosten zouden worden vergoed staat niet in het dossier.
Dat werd afgelopen vrijdagmiddag (ruim een jaar na dato, dus) een beetje een onaangenaam gesprek met een zekere Paul van een 088-nummer (is in Hoofddorp, Panorama en Revu zitten daar nu ook, vandaar dat ik het weet). Het was misschien vooral dat foute toontje: "En u verwacht van ons dat wij dat betalen?"
Nee, ik verwachtte al niet veel meer. Hij wees het hele dossier af en als ik de treinkaartjes nog vergoed wilde hebben moest ik dat maar via mijn eigen reisverzekering regelen. Die discussie hadden we al gehad: volgens de reisverzekering viel het onder de ANWB.
Ik word niet zo heel snel boos, maar ik heb die beste Paul toen toegevoegd dat ik het ronduit schofterig vind. En eigenlijk vind ik dat nog steeds. Niet om die honderd euro, maar om het principe dat je zelf maar moet zien thuis te komen terwijl je recht hebt op vervangend vervoer en dat je dan de kosten zelf ook nog moet betalen.
Bovendien: de treinkaartjes zijn zoekgeraakt bij de ANWB in Hoogeveen. Als er al een reisverzekering iets zou willen betalen, dan heb ik die nodig. Maar wie gaat ze daar voor mij opzoeken? Die Paul vast niet. Ik heb hxc3xa9m trouwens wel even ‘opgezocht’, op internet. Gewoon om te weten wat zo iemand verder nog voorstelt.
Toen was ik eigenlijk al niet eens boos meer. Het is dit niveau.
Zijn reactie op een ernstig busongeluk in Spanje:
"spanje … Bom … Bus ….. Vreselijk ……. Ben in gedachte bij alle slachtoffers en familie!!! Ppff geen sjalalala moment!!!!"
En zo iemand wordt door de ANWB aangesteld om klachten af te handelen en dossiers ‘af te wijzen’. Dat is zo potsierlijk dat het mij wel honderd euro waard is.
Leave a Reply