Zondag 4-10: Van wie is de grond op Bonaire? & de Pyjamaman

In de Telegraaf een achtergrondverhaal over Bonaire, het Antilletje dat zich ontwikkeld zou hebben tot een maffia-paradijs. Ik ben er zelf twee keer geweest, voor de moord op Marlies van der Kouwe. Dat er onder de oppervlakte iets broeit was mij ook niet ontgaan: het is voor Nederlanders een heel prettig eiland om te wonen, in alle hoeken en gaten worden villawijken uit de grond gestampt, dat kan nooit helemaal goed gaan. Waarbij de grote vraag is: van wie is (was) die grond, wie gaf er toestemming voor? En wie zorgt dat er gas, licht en wegen bij projecten komt? Een van onze bekende politici, Camille Eurlings, heeft een mooie vakantievilla in de heuvels. Misschien kan hij de boel een beetje in de gaten houden, namens ons.

                                                           *

Vraagt iemand zich nog wel eens af hoe het met de pyjamaman zou zijn? Ik was hem alweer bijna vergeten, maar het Nederlands Dagblad schreef zaterdag over hem. Het VU-ziekenhuis in Amsterdam kreeg in mei 2008 een man over de vloer die zijn geheugen kwijt was. Hij wist zijn naam niet, hij had geen papieren bij zich en hij sprak geen Nederlands.

Het deed denken aan de Pianoman die in 2005 xe2x80x98zonder geheugenxe2x80x99 opdook op het strand van het Britse Sheerness. Na vier maanden werd duidelijk dat het ging om de Duitse boerenzoon Andreas Grassl die ontdekt was op het strand op het moment dat hij zelfmoord wilde plegen. Hij bleek uiteindelijk een simulant.

Van de Pyjamaman is anderhalf jaar later nog steeds de identiteit niet bekend. Hij is nergens als vermist opgegeven, vermoed wordt dat het om een zeeman gaat, mogelijk uit Nigeria.

De man woont nog steeds zonder geheugen, zonder naam, papieren, leeftijd, vrienden of familieleden in Nederland, uit medisch onderzoek bleek dat hij een beschadiging heeft aan zijn geheugencentrum. Hij verblijft in een verzorgingstehuis in de regio Amsterdam.