"Ik wilde een boek schrijven dat genuanceerd was over pedofilie. Je zag op televisie wel eens mannen onherkenbaar in beeld die het als kind was overkomen. Nou, dat vind ik bespottelijk. Ik schaam me er absoluut niet voor. Ik ben er ook wel trots op dat ik dat heb meegemaakt."
"Ik keur seks met kinderen af. Ik ben tegen pedoseksualiteit. Maar pedofielen en pedoseksuelen kunnen er zelf volgens mij niet zo heel veel aan doen dat ze die voorkeur hebben. Het hindert mij zeer dat ze daar geen enkel, maar dan ook geen enkel begrip voor krijgen – zelfs als ze nooit een vinger naar een kind uitsteken."
De gelauwerde kinderboekenschrijver Ted van Lieshout, in NRC Weekblad. Voor de tegenwoordig broodnodige nuance op dit gebied.
Een aantal pagina’s verderop veegt Joris Luyendijk de vloer aan met zijn eigen ‘redactie Opinie’ die een negatief stuk plaatste over de elektrische auto, geschreven door een octrooispecialist. Het is allemaal een kwestie van berekenen en ‘wat neem je dan mee’? Luyendijk: "Meest van al biedt de elektrische auto misschien de kans onze energievoorziening permanent duurzaam te maken."
*
Als het is doorgegaan: gisteren zou er in Deventer een ‘misdadige stadswandeling’ zijn waarbij belangstellenden langs befaamde plaatsen delict uit de Deventer historie worden geleid. De ‘putmoord’ zal er bij zijn, is in het centrum, dat is makkelijk met het verzamelen en de nadronk. In NRC Boeken van vrijdag schrijft Arjen Fortuin over twee boeken die met die andere Deventer Moordzaak te maken hebben. Exc3xa9n literaire: "Door mijn schuld" van Dxc3xa9sanne van Brederode en "Schuldig" van Ernest Louwes.
Van Brederode kruipt in de huid van een man in wie een ieder Ernest Louwes zal herkennen. Het is fictie, maar Louwes zal er niet blij mee zijn. "Wat gebeurt er in het hoofd van een man die tegen iedereen volhoudt onschuldig te zijn, terwijl hij wxc3xa9xc3xa9t dat hij wel schuldig is." Opmerkelijk: hetzelfde boek wordt in HP/De Tijd ook besproken, maar dan wordt er geen enkele link gelegd met de Deventer Moordzaak. Terwijl dat blad toch jarenlang het domein was van deze affaire.
Afgezien van deze boeken is er ook nog geen rust in deze tent: in de wandelgangen van het internet verneem ik dat Wim Dankbaar de handschoen oppakt tegen Peter R. de Vries en een procedure tegen hem wil beginnen.
Houdt het dan nxc3xb3xc3xb3it op?
misdaadjournalistblog 
Was precies mijn idee toen ik het laatste nieuws over Dankbaar en de Deventer moordzaak hoorde: Houdt het dan nooit op?
in de wandelgangen van het internet verneem ik dat Wim Dankbaar de handschoen oppakt tegen Peter R. de Vries en een procedure tegen hem wil beginnen.
+++++++
Hahaha, waar heb je dat nu weer vandaan? Zou je dat dan niet eerst even aan mij vragen? Je weet me toch nog wel te vinden? Waar moet die procedure dan over gaan? Maak mij even wat wijzer over iets wat ik zelf nog niet weet.
Wim
Beste Wim,
Ik zal het wel weer verkeerd begrijpen, ik lees dit:
“Welnu, misschien begrijpt u dat Peter wat mij betreft de pot op kan met zijn advocaatkosten. Het was immers ook niet MIJN beslissing om die te maken. Dan maak ik liever de partij af die hij is begonnen.”
Hendrik Jan
“Ik ben er ook wel trots op dat ik dat heb meegemaakt”.
Dat je over een ingrijpende gebeurtenis een weloverwogen mening vormt, kan ik begrijpen. Ik vraag mij alleen af waarom sommige mensen daarin doorschieten. Of anders: waarom komen sommigen aan met een onnavolgbare woordkeuze?
Ik kan niet trots genoeg op mezelf zijn. Wat jammer dat ik al 35 ben en vroeger nooit in aanraking ben gekomen met een praktiserend pedofiel. Als ik dit nu zo lees, is het toch een gemis.
Doet mij een beetje denken aan die vrouw van die (Groningse?) arts die op tv de verdwijning van haar kind omschreef als een “intrigerende periode”.
Compleet maf.
Je begrijpt het inderdaad verkeerd. De email waaruit je citeert is van Monday, December 03, 2007 12:26 PM
Het ging bovendien om een procedure die Peter tegen MIJ had aangespannen, en reeds lang van de baan is. Die “partij” hebben we dus ook nooit afgemaakt, noch heb ik de intentie om dat alsnog te doen.
Misschien moet je je licht eens opsteken bij Mattje Hoorn, als dat nog steeds je maatje is. De mijne in elk geval niet.
Wim
En toen wees Wim plotseling met zijn vingertje naar Matt Hoorn, waar hij eerder diezelfde Matt Hoorn gebruikte om PRDV prive een hak te zetten.
De Wim die iedereen van alles ongestraft met veel onzinaantijgingen blijft beschuldigen. Die nu zelfs aangifte heeft gedaan tegen de vriendin van de klusjesman, bij gebrek aan beter om Louwes vrij te pleiten, en die een chronisch gebrek heeft aan aandacht.
Het eert Peter de Vries dat hij niet neerplant welke regeling met excuses Wim met hem heeft getroffen (hetgeen natuurlijk geen geheim is bij insiders). Dat is pas karakter!
En het hindert mij dat een gewaardeerde schrijver van kinderboeken plotseling begrip vraagt voor pedofielen.
Lijkt mij geen geweldige aanbeveling om lezers op te roepen in het kader van ‘Hou van mij’ met een knulletje op de omslag.
Mij doet het denken aan eerdere ‘fijn gevoel’ beschrijvers die van hun hobby hun beroep maakten.
“Wat gebeurt er in het hoofd van een man die tegen iedereen volhoudt onschuldig te zijn, terwijl hij wxc3xa9xc3xa9t dat hij wel schuldig is.”
Je mag er van overtuigd zijn dat Louwes schuldig is, en je mag er van overtuigd zijn dat hij onschuldig is, maar als iemand te kennen geeft dat hij weet wat Louwes al dan niet weet, dat gaat toch wel ver.
Niemand, behalve Louwes en mogelijk xc3xa9xc3xa9n ander weet of hij onschuldig of schuldig is, de rest van ons moet gewoon gissen en besluiten of ze de uitspraak geloven of niet.
Beste Ed,
Het is een roman. De schrijfster beweert vast niet dat ze ‘verstand heeft’ van de Deventer Moordzaak. Het is kunst, fictie!
Hendrik Jan