Vanavond bij Peter R. de Vries (half tien, SBS) weer een undercoveractie tegen een ‘sekscirmineel’: dit keer Joep M. Hij is veroordeeld tot 4,5 jaar gevangenisstraf voor het seksueel misbruik van geestelijk en lichamelijk gehandicapte kinderen. In het najaar van 2007 kwam hij vrij. Peter de Vries ontdekte deze zomer dat hij na zijn vrijlating weer contact zoekt met gehandicapte kinderen en zich via zijn website aanbiedt als hulpverlener voor gehandicapte kinderen.
De verborgen camera volgt de pedojager op zijn duistere paden.
*
Of de duvel ermee speelt… In Vrij Nederland deze week drie portretten van collega-pedojagers. Jaagsters, eigenlijk. Ireen van Engelen ("Maar ik zeg erbij, ik vind het ook erg leuk"), Yvonne van Hertum (foto links) van stopkindersex.com ("Als ik iemand zie lopen met een kind aan zijn hand en dat kind loopt niet vrolijk mee, dan gaan mijn nekharen al overeind staan") en de dames Monique Terpstra en Diana van Oudenalder ("We zullen hem met geen vinger aanraken. We blijven hem net zo lang treiteren tot hij zelf voor de trein springt").
Het laatste drietal heeft op deze site gefigureerd: Van Hertum hier en de Utrechtse dames hier
Laat ik het zo zeggen: ze zijn niet mijn kopje-thee. Mijn sympathie ligt meer bij de COSA-aanpak die in Canada wordt gehanteerd: Circles of Support and Accountability, cirkels van steun en verantwoording. Een pedoseksueel die terugkeert in de maatschappij wordt geadopteerd door een groep vrijwilligers ( niet van het kaliber van bovengenoemde dames). Sociaal isolement en emotionele eenzaamheid – de grootste risicofactor voor recidive – nemen daardoor sterk af.
misdaadjournalistblog 
Leave a Reply