Klokkenluiders, verklikkers, infiltranten, undercovers, ze horen bij de misdaad zoals de kip bij het ei (de kwestie of de kip er eerder was dan het ei heb ik overigens nooit begrepen, maar dat is weer heel wat anders). Ik zou het zelf niet kunnen: eerst het vertrouwen van iemand winnen en hem vervolgens laten opknopen. Ik weet, het is werk en het hoort erbij, maar het blijft wat wringen. Klokkenluiders zijn een verhaal apart, maar ook met hen loopt het doorgaans niet te best af.
Ik kom erop door de aanslag op Fried Friebel. Dat is een muis met een lange staart aan de voor- en achterkant. Ik hoor nog wel eens wat vanuit het Haagse, de kans dat de in de media veel genoemde Karel P. hier achter zou zitten wordt daar laag ingeschat.
Er zijn verschillende geluiden, ook dat Friebel aan zijn lot is overgelaten door justitie en totaal geen bescherming meer kreeg. Misschien vond justitie dat ze genoeg voor hem gedaan hadden: na een eis van twaalf jaar totaal vrijuit, door een (meer dan opzichtige) vormfout. Zo gaan die dingen.
In een heel ander dossier kwam ik van de week iets dergelijks tegen, zo’n handgeschreven briefje gericht aan ‘Meld misdaad anoniem’. Afkomstig van iemand die het maar vreemd vindt dat die en die zo’n grote camper hebben, terwijl ze helemaal geen geld hebben zogenaamd, het is allemaal geen zuivere koffie. Er worden allerlei verdachte situaties opgenoemd plus de namen van de betrokkenen.
Of dit het startschot is geweest weet ik niet, maar het dossier is inmiddels zo omvangrijk dat je er een muurtje van vier meter breed van kunt bouwen, zo hoog dat ik er niet overheen kan springen (zegt verder niet veel, ik ben geen Olympisch springer).
Burgerplicht, wraak, jaloezie? Zolang het niet om levensdelicten of ernstige mishandeling of misbruik gaat zou ik niet snel een briefje aan Misdaad Anoniem sturen.
misdaadjournalistblog 
Leave a Reply