Er was aanleiding twee Linda.’s mee te nemen naar de camping. Leuk blad. Interessant ook. Zoals de reportage over gezinsvoogden die over hun werk vertellen. Je zal het maar voor je kiezen krijgen, allemaal, en je doet het nooit goed. Misschien zou elke minister, elk kamerlid (en elke journalist die erover schrijft) een poosje dat werk moeten doen.
Mijn oog viel op een wat merkwaardig interview met Manon Thomas, waarin ze vertelt wat voor impact het had op haar en haar gezin toen die blootfoto’s van haar op internet verschenen. Ik kan me dat goed indenken en degene die hiervoor verantwoordelijk is geweest is een verachtelijk sujet en mag wat mij betreft zwaar worden gestraft. Twee dingen vielen me op. Ten eerste: dat er onder het artikel stond dat geen citaten uit het stuk gebruikt mogen worden zonder schriftelijke toestemming van de uitgever. Dat is nieuw en ik vraag me af hoe dit juridisch ligt. Linda de Mol vertelt in een voorwoord dat bij een eerdere gelegenheid een stukje uit haar editorial even later de halve voorpagina van het Duitse Bild tooide. Daar word je inderdaad voorzichtig van.
Het tweede is dat Manon niet vertelt hoe de foto’s op internet zijn gekomen. Wel hoe en wanneer ze gemaakt zijn en dat ze heel even op hun eigen computer hebben gestaan, maar niet hoe en door wie en waarom ze op internet verschenen. Had ik toch wel willen lezen, in zo’n onthullend stuk. Een eerder stukje van mij – waarin het gaat over de mijns inziens toch wat naxc3xafeve manier waarop het is gebeurd – staat hier
misdaadjournalistblog 
Leave a Reply