Films met Tom Cruise: je kunt er niet omheen. Met de films zelf is meestal niet eens zoveel mis, maar ik heb het niet zo op zijn scientology-gedoe. Zo is er recent een biografie over hem verschenen, van Andrew Morton, waarin staat dat aanhangers van de scientology-beweging geloven dat Suri, het 22 maanden oude dochtertje van Cruise, een kind is van oprichter L. Ron Hubbard. De man is al ruim twintig jaar dood, maar Katie zou met nagelaten sperma van hem zijn bevrucht. Cruise zou de op xc3xa9xc3xa9n na machtigste man binnen de beweging zijn.
Nu lijkt dit mij iets om met een flinke korrel zout te nemen, als het echt waar is (van dat kind) is de familie Cruise volkomen geschift en moet die hele beweging op de mestvaalt. Als het niet waar is, hoor je dit soort vuige roddels niet de wereld in te helpen om je boekje te promoten.
De beweging heeft liever niet dat je het een sekte noemt. Dat heeft ze gemeen met min of meer vergelijkbare groepen. Een aantal jaren geleden was er in Nederland de sekte van Sipke Vrieswijk. Ik heb toen een verhaal gemaakt dat gebaseerd was op het boek van Bram Krol: xe2x80x98Als het zoete bitter wordtxe2x80x99. "Hij had de mond vol van de Heilige Geest en de Heere der Heerscharen, maar hij dacht maar aan xc3xa9xc3xa9n ding: hoe krijg ik die goedgelovige vrouwtjes in mijn bed? In het boek wordt pijnlijk duidelijk op wat voor ongelooflijk doortrapte manier Broeder Sipke Vrieswijk in zijn opzet slaagt. Maar aan de vrouwen heeft de Broeder nog niet genoeg: met tenminste acht minderjarige meisjes (‘Jij wil toch ook graag een bruidje van Christus zijn?’) pleegt hij ontucht.
Dat breekt hem uiteindelijk op." Een bekende uitspraak van hem is ook: "Bij elk orgasme kom ik dichter bij God." Er is in 2006 een Sipke Vrieswijk overleden, dat zal ongetwijfeld onze man zijn, maar de boodschap uit het boek is er niet minder actueel om: kijk uit voor mannen met mooie religieuze praatjes die het uiteindelijk maar om xc3xa9xc3xa9n ding te doen is (al zeggen ze zelf van niet).
Wat ook opvalt: bij dit soort groeperingen draait het altijd om macht en seks. Bij ‘de Messias van Blauwe Sluis’ hing er ook zo’n sfeer van broeierige erotiek. Een bepaald soort vrouwen kickt op dit soort leiders, zoals ook bij de zelfmoordgroep van Jim Jones en het drama van Waco-Waco. De mannen die in de groep blijven, zijn meestal betrekkelijke sukkels: ze moeten zich helemaal onderwerpen aan de leider en dan krijgen ze af en toe een kluifje toegeworpen. Of ze zien het een poosje aan omdat ze hun vrouw, dochter of vriendin niet alleen willen laten, maar meestal wordt het bonje zodra de leider zich vergrijpt aan vrouw of dochter.
De reportage over Sipke Vrieswijk staat hier.
misdaadjournalistblog 
Leave a Reply