Brandend Zandt en een Caribisch strand… Vandaag bewegen we ons tussen de warme golven van Aruba en het kille Groningse ‘t Zandt. Hartstocht in de tropen, vurige tongen aan de Lauwerszee. Gisteravond bij Pauw & Witteman de familie Van der Sloot, met vader Paul, moeder Anita en Joran zelf, plus Peter R. de Vries. De vraag is natuurlijk in hoeverre je onbevangen en onbevooroordeeld naar zoiets kunt kijken, dus de meningen zullen verdeeld blijven.
Ik vond vooral Joran en Anita er sterk uitkomen, vader Paul en Peter de Vries minder. Peter wekte te veel de indruk dat hij zijn gram wilde halen voor het feit dat Joran hem eerder niet te woord wilde staan en sarcasme draagt over het algemeen ook niet bij aan waarheidsvinding. Laten we er twee hoofdpunten uitlichten: het liegen van Joran in het begin en het zwijgen bij zijn laatste verhoor, mede op advies van zijn vader.
Dat liegen heb ik vanaf het begin al juist in Jorans voordeel gezien. Ik kan me – anders dan Peter de Vries – voorstellen dat die jongens in het begin geen idee hebben gehad in wat voor drama ze terecht zouden komen, maar vooral Joran had wel in de gaten dat hij zich niet als een heer had gedragen, om het zachtjes uit te drukken. Peter de Vries trekt de conclusie dat ze dus wisten dat Natalee niet terug zou komen, anders zouden ze als leugenaars ontmaskerd worden. Dat is, zoals Paul Witteman ook opmerkte, erg rationeel gedacht.
Als Natalee wel was opgedoken, so what? Je kunt dit net zo goed precies omgekeerd uitleggen: als ze er niks mee te maken hadden en Natalee keerde ongedeerd weer, wie zou zich druk maken om dat doorzichtige leugenverhaaltje? De Twee van Putten zijn op een vergelijkbare manier het schip in gegaan: zij verklaarden eerst dat ze op de bewuste zondagmiddag wxc3xa9l in het bos waren geweest, omdat hen daar pas veel later naar werd gevraagd en ze dat meestal deden. Als ze later nog eens goed nagaan wat ze echt hebben gedaan en tegen de politie zeggen dat ze er toen niet zijn geweest, is het antwoord: wie eens liegt, liegt altijd.
Dat Joran bij zijn laatste aanhouding zijn mond heeft gehouden, vind ik heel verstandig. Achteraf bleek ook dat er niks nieuws was, dat de politie er alles aan heeft gedaan om hem tot een uitspraak te verleiden waar ze hem toch nog op zouden kunnen pakken. Dat ging niet om waarheidsvinding. Dat zijn vader hem dat heeft aangeraden begrijp ik ook goed: dat was een verstandig advies.
Blijft de vraag: wat is er werkelijk gebeurd? Ik ga ervan uit dat Joran haar als laatste heeft gezien en dat Natalee alleen op het strand achterbleef. Ik ben nooit op Aruba geweest, wel aan menig andere Caribische kust, ook ‘s nachts. Daar zijn altijd mensen bezig: met bootjes, of aan het scharrelen. Het zou interessant zijn een reconstructie te houden: een blonde agente (wel goed bewapend!) op die tijd van de nacht daar zogenaamd half dronken wat laten rondlopen, dan zou ik wel eens willen zien wat er gebeurt.
Mijn eerste optie was dat Natalee in een dip was geraakt en is gaan zwemmen met de gedachte: als ik verdrink is het ook niet erg. Voor mij staat nog niet vast dat dit een onmogelijk scenario is. De tweede: dat ze is opgepikt door een stel onverlaten met een bootje die haar hebben gedumpt, dezelfde nacht nog of later, toen ze in de gaten kregen wat voor hype het was geworden. De derde: een onverlaat op het strand of in de buurt van het hotel die haar heeft meegenomen en ergens op het eiland heeft weggewerkt.
*
Niet alle branden in ‘t Zandt in de periode dat pyromaan Johnny B. actief was, worden aan Johnny toegeschreven. Zo zou de grootste, een boerderijbrand, ontstaan zijn door een kachel en niet door Johnny zijn aangestoken. Vanuit het Groningse meldt men mij dat dit een leugen is, om Johnny nog een beetje uit de wind te houden: het verhaal over de kachel is onzin, er bevond zich helemaal niet zo’n kachel als wordt beweerd in het betreffende pand.
misdaadjournalistblog 
Leave a Reply