Vorig jaar heb ik een reportage gemaakt over de veroordeling van Olaf H. uit Sittard. Hij heeft levenslang gekregen voor de dubbele moord op het echtpaar Jo en Ine Zwakhalen en het neerschieten van hun negenjarige kleindochter. De familie van de slachtoffers was niet blij met het verhaal en stapte meteen na publicatie naar de rechter, de Raad voor de Journalistiek en naar xe2x80x98De Leugen Regeertxe2x80x99. Deze week kwam het oordeel van de Raad: de klacht tegen Aktueel (en mij) wordt gegrond verklaard.
Het eerste bezwaar is dat de privacy van de kleindochter onnodig is geschonden: er stond een foto van haar bij het artikel met de vermelding dat ze xe2x80x98verlamdxe2x80x99 was. Dat laatste klopte niet: in de tekst stond xe2x80x98blijvend gehandicaptxe2x80x99, dat was fout xe2x80x98vertaaldxe2x80x99 in het bijschrift. Er is overigens niet om een rectificatie gevraagd, die zou uiteraard zondermeer diredct zijn geplaatst. En de foto was al eerder gepubliceerd. De moorden waren gepleegd in juli 2003, in 2006 werd bij de plaats delict een monumentje onthuld door het meisje. De fotograaf wist niet dat de familie bezwaar had tegen het hergebruik van de foto. De Raad vindt dat wij de familie om toestemming hadden moeten vragen om deze foto een jaar later te mogen publiceren.
De Raad vindt ook dat wij de familie hadden moeten vragen om commentaar. Dat vind ik niet: het verhaal ging over Olaf H., de familie van de slachtoffers is in dezen geen xe2x80x98partijxe2x80x99. Wat niet wegneemt dat het wel nxc3xa9tter was geweest de familie vooraf even te informeren.
Blijft over: was het artikel onzorgvuldig? De Raad vindt dat ik te selectief uit de stukken heb geput en in het intro staat dat het Hof "met de beste wil van de wereld geen motief kan bedenken." Dat is wat zwaar aangezet: het Hof acht het xe2x80x98niet onwaarschijnlijkxe2x80x99 dat het motief van financixc3xable aard was omdat de koopsom van de auto niet bij de familie is aangetroffen, "doch wat zijn precieze motief was, is het Hof niet duidelijk geworden."
Punt is dat dat geld nooit bij Olaf is gevonden, er is geen enkele aanwijzing voor dat hij dat heeft meegenomen. Terwijl wel duidelijk is dat het geld er is geweest: Zwakhalen had xe2x80x98voldaanxe2x80x99 op de nota gezet. Wie de details wil bekijken moet het verhaal nog maar eens nalezen, maar het is bijvoorbeeld ook tamelijk onbegrijpelijk dat als Olaf de dader is hij niet de nota (met zijn naam erop) heeft meegenomen, wel het geld. Maar wat ik vooral essentieel vond: het voorwerp waar het allemaal om ging, de BMW, is teruggegeven aan Olaf! We hebben het hier over roofmoorden, het is ongekend in de Nederlandse juridische historie dat het voorwerp waar het om gaat dan naar de dader (of zijn familie) gaat.
"Voorts is de vermelding in het artikel dat Olaf H. zonder enig technisch bewijs is veroordeeld weliswaar op zichzelf juist, maar dat feit verdiende de nodige nuancering nu uit het strafdossier en de uitspraak van het Hof blijkt dat hij direct na de schietpartij enige dagen in het buitenland heeft verbleven en daar onder meer het T-shirt dat hij ten tijde van de schietpartij droeg, met benzine heeft doordrenkt en laten uitwassen."
Dit kwam tijdens de behandeling bij de Raad voor de Journalistiek ook nogal aan de orde. De advocaat van de familie Zwakhalen had een zeer uitvoerig pleidooi, waarin hij gedetailleerd inging op het dossier, alsof hij het hele proces nog eens wilde overdoen. Daar zijn wij niet echt op ingegaan: daar is die Raad niet voor. Ik had toen al het idee dat ze er niet veel van begrepen, maar dat kon ook moeilijk anders: de advocaat had uiteraard zijn selectie gemaakt. Maar het xe2x80x98technisch bewijsxe2x80x99 zat de voorzitter nogal hoog: hij vond dat dat ruimer moest worden opgevat dan sporen op de plaats delict. Had hij gelijk in, maar dan gaat het inderdaad alleen om dat T-shirt en dat is bij lange na niet zo duidelijk als in boven aangehaald citaat wordt gesteld.
Olaf H. was met zijn Roemeense vriendin en haar broertje naar Roemenixc3xab gegaan. In eerste instantie verklaarde het broertje dat er kleding was gewassen, maar dat was erg onduidelijk. De advocaat van Olaf reisde naar Roemenixc3xab om het broertje zelf te horen en toen vertelde hij dat er tijdens het tanken benzinedruppels op het shirt waren gespat, maar dat hij niet had gezien dat het was gewassen. Olaf zelf zei dat het niet was gewassen. Uit het onderzoek bleek ook niet dat het wxc3xa9l gewassen was en er zijn in elk geval geen xe2x80x98technische sporenxe2x80x99 op het shirt aangetroffen, dat moge duidelijk zijn.
Hoe dan ook, de meningen zullen verdeeld blijven. Ik kan me nog steeds niet voorstellen dat Olaf H. deze moorden heeft gepleegd en ik vind dat de Commissie Posthumus II hier naar zou moeten kijken.
De reportage over Olaf H. staat hier
*
Ik blijf het een bezopen toestand vinden. Ik heb er geen enkele twijfel over dat Henk H. de dader is, het enige punt dat hij wel heeft is: de doodsoorzaak. Het NFI kon die niet duidelijk vaststellen. Is Overzier gestikt, levend begraven? Maar dat is juridische scherpslijperij: Henk H. heeft een motief (jaloezie, Overzier heeft contact met zijn vriendin), haalt Overzier op bij zijn flat, er wordt bloed van het slachtoffer in zijn auto gevonden, er is weinig twijfel over het feit dat hij hem begraven heeft, alleen de exacte doodsoorzaak is niet te achterhalen. Moet-ie dan maar worden vrijgesproken? Er is nu sprake van anonieme brieven waarin Henk H. wordt ontlast en er allerlei vervelende dingen over Overzier worden verteld, waarvan niemand weet of ze kloppen. Tijdens het proces vertelde Henk H. al de meest idiote en ongeloofwaardige verhalen, die anonieme brieven komen uit zijn koker of van iemand die zich ernstig door hem laat manipuleren. Dat laatste, daar is hij hxc3xa9xc3xa9l goed in, dat zegt iedereen die hem kent. Nu alleen de Commissie-Posthumus nog.
De reportage over deze zaak begint hier
misdaadjournalistblog 
Leave a Reply