misdaadjournalistblog

‘t Is werkelijk opzienbarend hoe gemakkelijk je in een beetje stad tegenwoordig gratis draadloos kunt internetten. Waar ik nu zit (Scheveningen) heb ik de keus uit een stuk of vijf netwerken, waarvan drie onbeveiligd. Dank, onbekende buurman, voor het gratis meeliften.

Mijn kleine soapie over onze Russische vriendin Natalia nadert de ontknoping. Met de gegevens die ik meestuurde was het niet zo moeilijk zelf verder te speuren en dat hebben enige bezoekers gedaan, gezien de reacties. De ontbrekende foto’s 6, 7 en 8 zijn inmiddels ook getraceerd. De vraag is: hoe lang kan ik haar nog aan het lijntje houden? Op mijn verzoek naar Eelde te komen, heeft ze nog niet geantwoord. Misschien kan ze Eelde niet vinden. Of de organisatie is intussen wat slimmer geworden en is zelf aan het googelen gegaan en heeft ontdekt dat mijn bedoelingen niet geheel stroken met hun opzet.

Ik kom nog even terug op de uitzending van Spraakmakende Zaken, van Paul Rosenmxc3xb6ller met een broer en een vriend van Louis Sxc3xa9vxc3xa8ke (afgelopen dinsdagavond). Wat is het tegenovergestelde van spraakmakend? Nietszeggend? Paul stelde best goeie vragen, maar als je zxc3xb3 van plan bent totaal niets te zeggen, waarom werk je dan aan zo’n uitzending mee? Zelden drie kwartier lang zoveel non-informatie gehoord. Wat helemaal niet ter sprake kwam – maar dat zal vooraf wel overlegd zijn – is dat er natuurlijk een redelijke kans is dat het motief iets met het privxc3xa9leven van Louis te maken heeft. Wat weten wij daarvan, wat vertellen familie en vrienden daarover? Helemaal niets. Wat hebben ze te verbergen? Of heeft Louis gewoon nog nooit enige liefdesrelatie gehad met wie dan ook?

Ik had gisteren even contact met advocaat Peter Plasman, over de aanhouding van Fred R., de man die verdacht wordt van het ronselen van de huurmoordenaars voor de liquidatie van Thomas van der Bijl. Plasman was via mijn site al surfend terechtgekomen bij andere crimesites en las daar dat de bekende Greg R. de advocatenrekeningen van Fred R. altijd betaalde. Plasman: "Leuk! Als ze er ook even bij zetten aan wie, dan kan ik daar terecht."

Greg R. wordt ook genoemd in het Katja-verhaal: de wapenvondst in haar Vinkeveense villa. Daar zullen we ‘t verder niet meer over hebben, maar omdat Katja – door die wapens – nu als het ware ook een beetje bij ‘ons’ hoort, mag ik natuurlijk ook even iets zeggen over die poppenkast rond haar huwelijk. Waarom moet dat zo geheimzinnig, wat heeft ze te verbergen? Springen alle gasten bloot in het zwembad en gaan ze daarna een complete hogesnelheidslijn aan coke wegsnuiven? Iedereen heeft alles al van Katja kunnen zien en horen wat-ie maar wilde, tot de schaamhaartjes aan toe, en nu mag er geen fotograaf meer in de buurt komen? Het valt me behoorlijk tegen van de bladen dat ze geen enkele zelfgemaakte foto hebben kunnen maken. In elk geval staan ze nu allemaal op scherp voor de wittebroodsweken: als ze daar xc3xb3xc3xb3k niks van weten te maken, kunnen ze zichzelf beter opheffen.

Ik heb onze Russische vriendin Natalia inmiddels bericht dat ze wat mij betreft kan landen op het vliegveld in Eelde. Ze staat inmiddels klaar op het vliegveld van Moskou om deze kant op te komen. Eelde ligt in Groningen. Leek mij handig, omdat daar ook een rechter woont die zo dol was op een Russische juffrouw. Misschien kan ik haar aan hem overdoen. De rechter wordt veel genoemd in de reacties, maar ik heb zelf het idee dat deze Natalia van een ander kaliber is. Meer zeg ik niet. Wie de wederwaardigheden rond Natalia verder wil volgen, klikke hier.

Op de pagina van de Deventer Moordzaak is de discussie inmiddels hevig losgebarsten. Ik ben zelf de komende dagen onderweg. Waarschijnlijk kan ik van afstand nog wel iets doen, maar mijn reactie op ‘Deventer’ moet nog even wachten. 

Henk Strootman voelt zich genaaid door de politie in Brabant: hij komt morgen in Aktueel met het verhaal over het lijk in de badkamervloer in Lage Zwaluwe. Henk had vorige week een uitvoerig gesprek met de 68-jarige man die nu is aangehouden, de Turkse shoarmabaas die destijds eigenaar was van de woning in de Dorpsstraat waar het slachtoffer op 21 juli werd gevonden. Henk: "Hij vroeg zich al af waarom de politie hem nog niet had aangehouden." De verklaring daarvoor was dat de formele identificatie van het lijk nog niet was afgerond. "Dat is het nu ook nog niet, maar ze wisten dat ik morgen met het verhaal zou komen, op deze manier maaien ze even het gras voor mijn voeten weg." Het skelet is van een destijds 32-jarige man uit Waalwijk die sinds maart 1991 werd vermist. Zijn familie deed aangifte van vermissing, maar onderzoek leverde toen niets op. Volgens Henk is de man die nu is opgepakt niet de dader, hij wist van niets. De moord is vermoedelijk gepleegd door een oud-werknemer van hem, ene Mehmet, die wat psychopathische trekjes had en na een dodelijke ruzie met een vriend het lijk in de vloer verstopte.

Reactie Henk Strootman: Er is me – terecht – gevraagd waarom ik me “genaaid” voel. Ik zal proberen het uit te leggen. De afgelopen twee weken ben ik wat dieper in de zaak Lage Zwaluwe gedoken en kwam daarbij de eigenaar van de toenmalige shoarmazaak op het spoor. Het lukte me aanvankelijk niet om de man te spreken te krijgen omdat hij steeds niet thuis was en zijn mobieltje voortdurend op voicemail had staan. Na een eerste publicatie in Aktueel (vorige week), waarin hij met naam en toenaam werd genoemd, reageerde de man opeens. Hij wou me ontmoeten en zijn kant van het verhaal vertellen. Het bleek een interessxc3¡nt verhaal, compleet met de naam van de vermoedelijke dader, achtergronden en details omtrent het slachtoffer. Vorige week vrijdag had ik de zaak rond en belde ik naar goed journalistiek gebruik (“hoor en wederhoor”) met woordvoerster Leonie van Ooijen van de politie Midden- en West-Brabant. Dat had ik beter niet kunnen doen. Ze vertelde me dat er “meer vermissingen” werden onderzocht (terwijl de nabestaanden van het slachtoffer inmiddels al waren benaderd en te horen hadden gekregen dat ze er ernstig rekening mee moesten houden dat..), de uitslag van het gerechtelijk lab pas eind volgende week werd verwacht en er tot die tijd niets naar buiten zou worden gebracht. En wat gebeurt er op deze dinsdag? De politie meldt de aanhouding van een man uit Kaatsheuvel en geeft en passant ook enkele details vrij omtrent het slachtoffer, terwijl de uitslag van het lab nog altijd niet binnen is en de identiteit formeel dus nog niet met zekerheid is vastgesteld. Een verrassende mededeelzaamheid, zeker van een woordvoerster die normaal gesproken bij elke vraag niet verder komt dan een zuinig “daar kunnen we geen mededelingen over doen.”Ik denk dan ook dat de recherche aan damage control heeft willen doen. De verdachte werd vooruitlopend op de uitslag van het lab maar vast aangehouden (terwijl dit de afgelopen twee weken op elk moment had kunnen gebeuren) om zo te voorkomen dat die vermaledijde pers buiten de regie van de politie om zou melden hoe het zat. Kortom, ook ik zal – om met Hendrik Jan te spreken – mijn naxc3xafviteitsmeter moeten bijstellen.

Bestaat er een top-crimineel Charley Bruinsma, neef van de Grote Klaas, of zijn wij xe2x80x98crimesitersxe2x80x99 bezig met een enorme misdaadkomkommer? Afgelopen weekeinde bereikten mij signalen dat Bas van Hout en ik gevaar zouden lopen in verband met ene Charley Bruinsma: Bas zou bij hem aan de deur zijn geweest en ik zou overal navraag naar hem lopen doen. Een vreemd verhaal. Heel vreemd. Het lijkt erop dat er iemand een even listig als smerig spelletje aan het spelen is, waarvan ik de strekking nog niet begrijp.

Te beginnen met Charley Bruinsma: in september 2003 stond er in Nieuwe Revu een interview van mij met John Engelsma, de in de Bruinsma-zaak in opspraak geraakte advocaat. Daar reageerde Charley Bruinsma op: in het artikel stond dat Anton Bruinsma de oudere broer van Klaas was, dat moest zijn: de jongere broer. Hij stelde zichzelf voor als zoon van de oudste broer, Charles Bruinsma. Hij wilde wel een afspraak maken. Hij stuurde ook een foto van zichzelf mee. Hij lijkt veel op Klaas. De afspraak ging niet door: Charley werd teruggefloten door zijn vader. Ik heb nog een paar keer per e-mail contact met hem gehad. Hij vertelde onder anderen dat hij niet lang voor de dood van Oom Klaas nog een keer met hem in Amsterdam had gegeten, maar hij kende Klaas verder nauwelijks. Daar is het verder bij gebleven. Deze Charley en zijn tak van de familie zit – voorzover ik kan beoordelen -absoluut niet in het criminele milieu.

Merkwaardig is dat ik ruim een jaar daarvoor, in 2001, een heel uitvoerige en gedetailleerde brief (per e-mail) had gekregen waarin ene Charley Bruinsma, een neef van Klaas, werd beticht van een groot aantal liquidaties, die allemaal expliciet werden genoemd. De man zou een grote rol in de Rotterdamse onderwereld spelen. Ik ben daar behoorlijk lang mee bezig geweest, om het te checken, maar daar kwam niet veel uit. De namen en feiten klopten wel, maar de rol van ene Bruinsma bleek nergens en ook wist geen van de collegaxe2x80x99s, rechercheurs en wie ik verder maar benaderde ook maar iets over deze Charley, ik kreeg eigenlijk de indruk dat de man niet bestond. Uiteraard heb ik er verder niks mee gedaan. De anonieme schrijver (hij noemde zich Peter van Breukelen, maar zei erbij dat dit niet zijn echte naam was) meldde zelf dat hij uit pure rancune handelde: hij had zes jaar voor Charley gewerkt.

"Ik weet van al zijn activiteiten. Charley heeft zeker de opdracht gegeven voor zeker tien moorden de afgelopen vijf jaar."

Hij noemde ook de namen van de slachtoffers. De meeste zaken kende ik wel vaag. Ik heb geprobeerd wat te checken, maar dat schoot niet echt op. In de meeste gevallen waren het onopgeloste zaken. "Ik ben vanaf het begin voor Charley gaan werken in 1994. Charley is best een aardige gozer, zeer innemend en charmant maar een echte perfectionist en onberekenbaar. Met zijn ca.1m90 komt er echt iemand binnen als hij ergens arriveert. Hij is vreselijk arrogant. Soms geeft Bruinsma je het gevoel dat je niet meetelt zijn manier om je te kleineren."

Hij schreef verder: "Charley heeft mij gedumpt twee maanden geleden voor iets lulligs. Ik schrijf dit uit pure rancune, zijn hoogmoed zal hem eens ten val brengen. Deze brief heb ik ook naar de politie gestuurd."

Zoals gezegd: bij de politie wist niemand ergens van. Of de brief was terechtgekomen op een afdeling waar mijn contactpersonen geen ingang hadden, dat kan natuurlijk ook. In elk geval heb ik de zaak laten rusten. Het is wel uitermate curieus dat er vijf jaar later ineens allerlei commotie is omtrent diezelfde al dan niet bestaande Charley Bruinsma. Ik heb Bas van Hout even gebeld, die van niks wist (zie ook zijn reactie onder het dagboek van 7 augustus). Bas werd ervan verdacht de website crimejournalist.punt.nl te runnen, waarop ook heel veel informatie staat over Charley Bruinsma. Ik heb het idee dat dit uit dezelfde koker komt als de brief die ik in 2001 kreeg. Als het waar is wat er op die site staat, is het bar en boos, maar ik vertrouw het voor geen stuiver: ik vrees dat er iemand erg hardnekkig een gigantisch Broodje Aap aan het maken is.

Ik kan me niet voorstellen dat het waar is wat er over deze Charley wordt beweerd (als hij al bestaat): dan hadden wij misdaadjournalisten dat allang moeten weten. Ik heb destijds ook veel mensen uit het milieu gevraagd of ze iets wisten van ene Charley Bruinsma. Niemand. Nada. Afgezien daarvan: op de site staat ook een foto van een kind, waarvan wordt beweerd dat het een dochtertje van Charley is. Je moet een behoorlijk zieke geest zijn om zoiets te publiceren. Ik word wel steeds nieuwsgieriger naar de persoon achter die rare website.

N.B.: De foto’s bij dit stukje komen uit een privxc3xa9-archief. Klaas Bruinsma staat erop, met een van zijn Ferrari’s, als hij op bezoek is bij een niet-criminele kennis in de Betuwe. Inmiddels staat deze foto ook op de site van die crimejournalist, uiteraard zonder bronvermelding, maar er is geen enkele twijfel over of hij heeft hem van mijn site gehaald. Ook het stukje waarin hij vertelt over de ontmoeting tussen zijn andere neef Charley en Oom Klaas komt mij erg bekend voor: volgens mij heb ik dat zelf ooit ergens geschreven, ik denk in Nieuwe Revu, maar dat heeft nooit op een site gestaan. De grappenmaker moet alles wat er ooit over de Bruinsma’s is gepubliceerd al heel lang goed in de gaten hebben gehouden.

Ik had beloofd terug te zullen komen op onze Russische vriendin Natalia, die zo graag in contact wil komen met een Nederlandse man. Onder de rook van Irkutsk heeft ze een zwaar bestaan. Ze weet zeker dat als ze drie maanden in Nederland is, dat ze dan genoeg liefde heeft gevonden om met iemand te trouwen. Een verblijfsvergunning is dan mooi meegenomen, het gaat uiteraard alleen om de echte ware liefde. Zoals de prins onzer dichters ooit beeldend verwoordde: Waar werd oprechter trouw, dan tussen man en vrouw, ter wereld ooit gevonden? Nou dan. Ik heb de hele correspondentie tot nu toe ook geplaatst onder de titel: From Russia with love. Klik hier!

Hendrik Jan,

Misschien kun je beter afzien van onze boxwedstrijd. Ik meen dat ik erg in vorm ben en dat jij je voor deze match te weinig hebt voorbereid.

Denk aan Mike Tyson – James "Buster" Douglas.

Mvg.

Wim

Een e-mail van Wim Dankbaar, afgelopen zaterdag, nadat ik had aangekondigd dat we met de Grote Deventer Moordzaak Discussie zouden beginnen.

Ik antwoordde:

Ik vind het niet erg om te verliezen, ik geef maandag de aftrap en dan mag jij scoren.

Om de andere bezoekers te ontlasten, vindt de discussie plaats op een aparte pagina, die te bereiken is door hier te klikken.

Katja Schuurman is deze week nogal in het nieuws. Voor ‘de bladen’ en hun aanhang vanwege haar huwelijk met Thijs Rxc3xb6mer, ergens in Frankrijk. Voor ‘ons’ vanwege het nieuws over Fred R., de man die is opgepakt in verband met de liquidatie op Thomas van der Bijl. Hij huurde de Vinkeveense villa van Katja, nadat zij daar zelf was vertrokken. Bij een huiszoeking werd er een partij wapens gevonden en Fred werd daarvoor aangehouden. Katja had hier allemaal totaal niets mee te maken, maar uiteraard wordt ze er wel elke keer mee in verband gebracht: de ‘betrokkenheid’ van een Bekende Nederlander, en zeker iemand van het kaliber Katja, maakt zo’n verhaal een stuk smakelijker. Fred R. wordt in de media inmiddels bijna afgeschilderd als een top-crimineel van het niveau Holleeder: hij zou de moord op Thomas van der Bijl hebben gepleegd en De Telegraaf weet te melden dat hij door de Spaanse justitie ook nog eens wordt verdacht van drie andere liquidaties. Het zal allemaal wel, maar ik kijk er toch heel vreemd tegenaan. Misschien ben ik te naxc3xafef voor dit werk, maar ik heb Fred vorig jaar nog vrij uitvoering gesproken, in de gevangenis in Heerhugowaard, en ik heb een wat ander beeld van hem. De tijd zal wel leren hoe het echt zit en of ik mijn naxc3xafviteitsmeter ernstig moet bijstellen. Het is geen geheim dat Fred wat hand- en spandiensten verleende in het milieu en dat hij tijdens zijn detentie bevriend is geraakt met Greg R. Toen ik bij hem op bezoek was, schoof een zoon van Greg toevallig ook nog even aan. Ik lees nu dat Fred’s advocaat Peter Plasman zegt dat de arrestatie is gebaseerd op een vaag verhaal van een bajesklant. Dat zou me niets verbazen: qua roddelen doen criminele kringen in niets onder voor ‘de bladen’. Ik kom hier later nog op terug, maar dat zou ook best eerst eens kunnen zijn in de vorm van een reportage in een of ander blad. Ik wist trouwens niet eens dat Fred al weer vrij was, we zouden nog eens een afspraak maken, maar door allerlei omstandigheden was het daar niet van gekomen. Voorlopig zal het wel lastig worden. Op de website witheet wordt Fred overigens ook in verband gebracht met een mysterieuze aanslag op een crimineel in Amsterdam: daarbij zou hij dan het slachtoffer zijn geweest en in paniek met John van den Heuvel hebben gebeld. Voorzover ik Fred ken lijkt hij mij daar niet het type voor, maar ik kan me vergissen.

Wegens onverwachte drukte blijft het voor heden aangekondigde nieuws uit Rusland, van onze bevallige Natalia (zie dagboek van vrijdag) nog even liggen tot morgen.

(reportage uit Aktueel nr. 38)

xe2x80x98Ik vond je e-mailadres ergens en ik besloot jou te schrijven. Ik kom binnenkort naar jouw stad, misschien kunnen we elkaar ontmoeten. Ik ben een lief en aardig meisje.xe2x80x99 Welke man kan weerstand bieden aan zoxe2x80x99n verleidelijk aanbod? Verslaggever Hendrik Jan Korterink was benieuwd naar de onbekende schoonheid en liet weten dat ze welkom was.

Welke man voelt zich niet gestreeld als een nog onbekende, maar ongetwijfeld prachtige, dame hem wil ontmoeten? Al is het maar voor een goed gesprek? Heel erg persoonlijk was het niet: het mailadres was

hj.grievink@chello.nl

. Dat lijkt op dat van mij, maar zo nauw zal ze xe2x80x99t niet nemen: als Grievink goed is, dan moet Korterink ook kunnen. Ik besluit het kort te houden: xe2x80x98Youxe2x80x99re welcomexe2x80x99.

LEES MEER

Oesters van Nam Kee, Komkommers op Zondag. Ofwel: tussen Gay Parade en Klederdracht. Het Algemeen Dagblad weet in deze zomerse dagen ook van wanten en stuurt een verslaggever op pad om met vijf euro per dag rond te komen, voor voedsel en onderdak. Zaterdag waren de wederwaardigheden van Arixc3xabn Prins aan de beurt, die zich in het Overijsselse Staphorst vermijdde (of vermeidde, wat maakt het uit, ik doe niet aan groene of witte spelling, ik hou het bij mijn eigen grijze). Het is een gebied waar ik ook nagenoeg elk grassprietje heb zien groeien, dus leer mij de volksaard kennen. Toevallig ken ik Arixc3xabn ook. Hij is enige tijd chef geweest en in die hoedanigheid had ik wel eens met hem te maken. Het is een zeer aimabel man, ik begrijp dan ook best dat hij in het Overijsselse een warm onthaal vond, zelfs bij de loodzwaar gereformeerde predikant De Jong en zijn gezin. Arixc3xabn schrijft: "Ze willen graag iets voor me doen, maar twijfelen. Het is lastig, met de kinderen, en je weet toch niet wat je in huis haalt. Gastvrijheid wint het van de argwaan en even later zit ik met een mok koffie en een kano erbij aan de keukentafel. De slaapplaats wordt geregeld. Vader is dominee van de hersteld hervormde gemeente en woont met echtgenote een kilometer verderop in een joekel van een pastorie. Daar is altijd plek." Arixc3xabn is zeer te spreken over de Staphorsters en gelijk heeft-ie: in deze contreien staat gastvrijheid en vriendelijkheid nog hoog in het vaandel en zo hoort het ook. "Terwijl de dominee met de kerkenraad vergadert (ik zie door de serredeuren elf heren in plechtig zwart) klets ik met de vrouw van de dominee, twee nog thuiswonende zoons en de (toekomstige) aanhang. Onder het ingelijste gedicht xe2x80x98ik ga slapen/ik ben moe/ik sluit mijn beide oogjes toe/Heere houdt ook deze nacht over mij getrouw de wachtxe2x80x99 slaap ik even later in, op een echt bed, vastberaden nooit meer iets lelijks te zeggen over Staphorst."

Dat zijn fraaie teksten, die een mens goed doen. Een fijne gedachte op de zondag. Zal ik het hier nou eens bij laten, of zal ik dat hele piepkleine, de hele dag al sudderende, enorm onbelangrijke en totaal niet ter zake doende, geheel uit zijn verband gerukte, overdreven en tegen het gemene aan gedachtetje te berde brengen? Zou beter zijn van niet. Eh, ja. Kijk, Arixc3xabn Prins is een gewone normale Nederlandse man. Ik ben ook wel eens op de redactie van het Algemeen Dagblad geweest. Werken allemaal keurige mensen. Ik volg die serie over verslaggevers die door het land trekken, op zoek naar gastvrijheid, een beetje en wat ik mij nou toch zo vreselijk zit af te vragen: stel nou dat die Arixc3xabn Prins een hxc3xa9xc3xa9l donkere Surinamer was geweest? Ik ken toevallig (nou ja) iets van het gedachtegoed van de zware kringen en hxc3xa9xc3xa9l vroeger predikte men daar dat je negers gerust als slaven mocht gebruiken omdat ze vervloekt waren: het was het volk van Cham. Ze waren zwart geworden door de vloek van Noach. Voor de niet zo bijbels onderlegden: na de zondvloed deed ark-bouwer Noach zich tegoed aan wijn en hij legde zich dronken en naakt te ruste. Zoon Cham ging daar weinig tactvol mee om en toe pa dat later hoorde (van de andere zoontjes waarschijnlijk, die hun broertje verklikten) vervloekte hij Cham. Die zwart uitsloeg en in Afrika ging wonen. Wie de Nederlandse literatuur wat heeft bestudeerd weet dat Isaac da Costa, een toonaangevend christen en dichter van menig thans nog ten gehore gebracht kerklied, een toegewijd aanhanger was van deze gedachte. Dus, kortom, AD: gooi stuur volgend jaar eens een kleurling op pad, kijken of de provincie dan nog zo gastvrij is.      

"Behalve den man die de Sarphatistraat de mooiste plek van Europa vond, heb ik nooit een wonderlijker kerel gekend dan den uitvreter." Hoeveel jongeren dit kennen is thans zeer de vraag, maar ooit was deze eerste zin uit xe2x80x98De Uitvreterxe2x80x99 van Nescio zeer beroemd. Het boekje, over uitvreter Japi, is al bijna 100 jaar oud, maar de Sarphatistraat in Amsterdam bestaat nog en uitvreters zijn er ook nog altijd. De vraag is alleen: is Herman van S. een uitvreter, een oplichter of een moderne gigolo? Christine de Keukelaere (48) uit het Belgische Stekene, net over de grens met Nederland, voelt zich in elk geval geestelijk leeggezogen door de man die driexc3xabneenhalf jaar op haar kosten leefde en geen cent binnenbracht. "Het geld vind ik niet het ergste, maar hij was ook een soort tweede vader voor mijn kinderen, hij zei dat hij veel om hen gaf, maar hij was ineens vertrokken. Al die tijd dat hij bij mij was, is hij ook bezig geweest met het leggen van contacten met andere vrouwen."

Ik kwam met Christine in contact doordat ze via google terechtkwam op mijn site/log. Ik had aandacht besteed aan mevrouw Neelie Kroes, naar aanleiding van haar wat ongemakkelijke zakelijke relatie met de in opspraak geraakte vastgoedmagnaat Jan-Dirk Paarlberg. Herman van S. gaf mevrouw Neelie Smit-Kroes op als referentie. Christine: "Toen Herman vertrokken was, ben ik eens gaan zoeken wat er klopte van zijn verhalen. Sommige dingen kloppen wel, andere kan ik niet achterhalen." Ze vroeg mij om hulp en dat resulteerde in een afspraak. En een reportage, die vorige week in Aktueel stond. Een nog langere versie van die reportage staat hier

In de nacht van woensdag op donderdag zag ik een staartje Twee Vandaag en de aankondiging dat men de volgende dag aandacht zou besteden aan de zaak van Mandy Pijnenburg (foto rechts, met hond), de 18-jarige Tilburgse die met 22 kilo cocaxc3xafne was opgepakt in de Dominicaanse Republiek. Ik vond het al vreemd: wat moet Twee Vandaag met zo’n onderwerp, zo dun zijn de komkommers dit jaar toch niet? Gisteravond dus toch maar gekeken en mijn verbazing nam toe. In een 20 minuten (gevoelsminuten) durend item kregen Mandy’s ouders de gelegenheid hun verdriet over de aanhouding van hun dochter naar voren te brengen. Duidelijk was dat ze de grip op hun dochter al jaren kwijt waren en dat ze van alles hadden geprobeerd haar op het rechte pad te houden. Dat was niet gelukt. Ze was in handen van een loverboy terecht gekomen, die haar had bedreigd (als ze niet meewerkte zij hij haar jongere zus ook in de prostitutie slepen) en gedwongen de drugs te smokkelen. Uit andere berichten begrijp ik dat het om een wat oudere Antilliaanse man zou gaan.

Beste medewerkers van Twee Vandaag: jullie zijn het slachtoffer van een misverstand. Kijk, het zit zo (de jongelui leren dat tegenwoordig op de journalistenschool, maar misschien hebben jullie niet goed opgelet): komkommertijd betekent dat je aandacht besteedt aan nieuws dat je anders laat liggen, omdat politiek nu eenmaal veel belangrijker is. Bovendien had Actienieuws van SBS dit onderwerp maandag al gehad. Maar komkommertijd betekent dus niet (ik herhaal: niet) dat je elke vorm van journalistiek benul opzij zet en niet eens de moeite neemt aan te geven dat je nog enige poging tot onderzoek hebt gedaan. De Antilliaan heeft het lieve kind op het slechte pad gebracht, het is allemaal zijn schuld, dan doe je toch op z’n minst een poging iets meer over hem te weten te komen? En als dat niet lukt, dan meld je dat ("We hebben gezocht, maar we konden hem niet vinden, het was te donker"). Ik ben bang dat ze de ouders nog niet eens gevrxc3¡xc3¡gd hebben waar die man zit. En eigenlijk ben ik nog banger dat die ouders ook helemaal niet willen dat iemand die man vindt. Want Mandy speelde de hoer in heel Nederland. Ze hield van mooie dingen, zeiden de ouders. Als die Antilliaan al de loverboy is die Mandy voor het eerst richting prostitutie heeft geleid, zou ik wel eens willen weten of ze al haar inkomsten aan hem moest afstaan, of dat ze ook nog wat mooie dingetjes zelf mocht houden. Het is voor de familie allemaal bar treurig, maar dat lijkt me geen reden er met de journalistieke pet naar te gooien. Misschien leuk nieuw Tros-programma voor de volgende zomer: te land, ter zee en in de lik. Overigens: op de foto heb ik de hond gebalkt.      

Over jonge vrouwen en (w)arme landen gesproken: wie helpt Natalia de winter door? Misschien komt het doordat ik net terug ben van een vakantie in de zon, dat ik mededogen koester voor mensen die straks een koude winter tegemoet gaan. Een maand of wat geleden kreeg ik per e-mail het verzoek van een mij onbekende Russin haar te ontmoeten: ze wilde bij mij op bezoek komen. Nu komt mij dat om allerlei redenen niet uit, maar ik was benieuwd hoe serieus het was. Ik had ook al eens een aanbieding gehad van een Nigeriaanse firma die veel geld bij mij wilde stallen, die heb ik ook bijna gesmxc3xa9xc3xa9kt met mij in zee te gaan, maar die haakte helaas af. Ik antwoordde Natalia: xe2x80x98Youxe2x80x99re welcomexe2x80x99.

Het duurde even, maar na verloop van tijd kwam er toch een berichtje: "Hello stranger. I am so happy to see that you have decided to reply, I see it is very short letter. It is all right because you are astonished to get my letter. I want you to know that I have only good intentions and I have not any secrets. The thing is that I will work in your country for three months or so and I would like to meet a nice man to fall in love or just be closest friends."

Ik heb altijd geleerd dat je geen buitenlandse woorden moet gebruiken en er niet van uit moet gaan dat elke lezer Engels kent, dus ik vertaal dit even uit de vrije hand:

"Het was wel een kort briefje, maar ik ben toch blij dat je reageert. Ik heb alleen maar goede bedoelingen en geen geheimen en ik wil maar xc3xa9xc3xa9n ding: drie maanden werken in jouw land en een leuke man ontmoeten."

Natalia schrijft verder dat ze niet in Rusland wil leven, want ze heeft daar geen kans (zal ik Derk Sauer eens vragen of hij nog niet een secretaresse extra kan gebruiken?). In Nederland wil ze overal wel werken: winkel, bar of restaurant, zodat ze haar Engels wat kan ophalen. Na drie maanden hoopt ze rijp te zijn voor een visum. En ze zit vol liefde en tederheid. Ze besluit met: "Kiss you, Natalia (this is my real name)!"

Zoals gezegd: mij komt het niet uit, maar wellicht is er een genereuze bezoeker die wel oren heeft naar deze Russin. Ik denk dat het haar niet veel uitmaakt, mij kent ze ook niet. Serieuze reacties zal ik naar haar doorsturen. Wel op voorwaarde dat wij als loggers op de hoogte worden gehouden van de vorderingen en als Natalia naar Nederland komt, dat we dat ook kunnen meebeleven. Misschien kunnen we met zxe2x80x99n allen nog wel een bruidsschatje bij mekaar sprokkelen.

Ik had Natalia graag aan Henk Strootman aangeboden, maar hij is ook al voorzien. Ik wil Henk nog wel even bedanken voor de manier waarop hij de afgelopen weken dit dagboek draaiend heeft gehouden: ondanks de hitte liep het aantal pageviews en bezoekers in het geheel niet terug (wat ik natuurlijk stiekem wel had gehoopt). Ik heb wel begrepen dat Henk inmiddels de smaak van het loggen een beetje te pakken heeft gekregen, dus als het meezit zijn we nog niet helemaal van hem af.

Over jonge vrouwen en moeilijke omstandigheden gesproken: de 18-Mandy Pijnenburg zucht in een Dominicaanse cel omdat ze drugs smokkelde. Kom ik later vandaag nog op terug. En voor de echte liefhebbers, die maar niet genoeg kunnen krijgen van onschuldige celbewoners: volgende week begin ik hier met Wim Dankbaar (bekend van de Peter R. de Vries-documentaire over de moord op John F. Kennedy) de Grote Discussie Over De Deventer Moordzaak, waarbij wij elkaar ongenadig met steekhoudende argumenten om de oren zullen slaan.

DAGBOEK VAN DONDERDAG 3 AUGUSTUS

In mijn voorlopig laatste bijdrage (HJK is terug van vakantie) wijs ik graag op de uitzendingen morgen van Actienieuws en Hart van Nederland. Naar ik heb begrepen wordt daarin uitgebreid stilgestaan bij de verdwijning van de 7-jarige Cheryl Morrixc3xabn uit IJmuiden. Aanstaande zaterdag is het namelijk precies twintig jaar geleden dat het meisje niet terugkeerde van een uurtje buitenspelen. In beide uitzendingen komt Rachel, de zus van Cheryl, uitvoerig aan het woord.

Maar die zaak is toch opgelost, hoor ik de oplettende lezer al denken. Dat klopt op zich wel. Voor de recherche staat inderdaad "voor honderd procent" vast dat kindermoordenaar Michel Stockx de ontvoering en dood van het meisje op zijn geweten heeft. Deze ontknoping vond overigens pas in 2002 plaats, een jaar nadat Stockx tijdens zijn detentie voor de moord op drie andere kinderen door een "ongelukje" in de gevangenis om het leven was gekomen. Twee vertrouwenspersonen, die tot in detail op de hoogte waren van Stockx’ betrokkenheid, zagen zich na zijn dood pas gevrijwaard om opening van zaken te geven. Voor de nabestaanden van Cheryl is hiermee de kous echter nog niet af. Het lichaam van het meisje is namelijk nooit gevonden. Hoe erg dxc3¡t moet zijn hoef ik vast niet uit te leggen.

Zelf was ik trouwens 24 toen Cheryl verdween. Er staat me nog vaag iets van bij; waarschijnlijk was ik toen met heel andere dingen bezig. Maar nu ik inmiddels zelf vader ben deel ik de mening dat de dood of verdwijning van je kind zo ongeveer het ergste is wat je kan overkomen. Ik weet nog dat ik een keer tijdens een nare filerit tussen Amsterdam en Utrecht iets te ijverig aan het mijmeren ben geslagen (dat heb je soms met dit werk) en mezelf de vraag stelde hoe het zou zijn als xc3xa9xc3xa9n van mijn kinderen… Geloof me, ik werd er echt naar van. Letterlijk.

Aangemaakt door Henk Strootman

DAGBOEK VAN WOENSDAG 2 AUGUSTUS

Mijn bijdrage over de moord op Wouter Dol (dagboek 26 juli) heeft welgeteld 0 reacties opgeleverd. Misschien was het gewoon niet interessant genoeg, of wellicht had ik het allemaal te saai opgeschreven. Of zou het toch zijn omdat het slachtoffer een homoseksueel betreft? Want laat ik maar eens iets onthullen: een mooi, jong, blank en heteroseksueel slachtoffer doet het in de media beter dan een kleurling, zwerver, travestiet of homo.

Het is me nogal een bewering, ik weet het, maar ik loop lang genoeg in de mee in de journalistiek om dit met argumenten te kunnen staven. De verontwaardigde reacties van lieden die niet kunnen lezen neem ik op voorhand voor lief. Laten we eens beginnen met de zaak Nathalie Holloway; leuk bekkie heeft ze, niet waar? Zou de Amerikaanse (sensatie)pers ook massaal op Aruba zijn neergestreken als het slachtoffer dik, zwart en straatarm wat geweest? Ik durf te wedden van niet. Of laten we het eens dichter bij huis zoeken. Herinnert iemand zich de moord op Marianne Vaatstra? Vast wel; het portret van deze knappe scholiere staat iedereen op het netvlies gebrand. Maar hoe zit het met Linda Mens (zie foto boven), kennen we die ook? Nee hxc3xa8, toch werd zij in hetzelfde jaar vermoord als Marianne Vaatstra. Linda was alleen wat minder fotogeniek, za’k maar zeggen.

Het is een taboe hoor, wat ik hier aansnijd, en ik denk niet dat er in Nederland veel hoofdredacteuren zijn die openlijk durven te zeggen dat de moord op – ik verzin maar wat – Fatima El-Achrab de cover van het blad nxc3xadet haalt en de moord op de hoogblonde studente Wilma Stegeman (ook fictief) wxc3xa9l. Maar geloof me, die afweging wordt overal in de wereld gemaakt. Het heeft allemaal te maken met de vraag in hoeverre de lezer zich met het slachtoffer kan identificeren. Wij leven in Nederland, dus worden we onwillekeurig meer geroerd door de dood van iemand die onze zoon of dochter had kunnen zijn, dan wanneer het slachtoffer uit Somalixc3xab afkomstig is en het leven heeft gelaten bij een gevecht in een asielzoekerscentrum.

Zelf heb ik wel eens moeite met deze keiharde journalistieke/commercixc3xable wet. Maar het is nou eenmaal niet anders. Zelfs rechercheurs rennen onbewust harder voor de moord op een zakenman, dan voor de moord op een Albanese drugshandelaar. Het is heel nobel en politiek correct om te stellen dat het leven van een arme sloeber in een krottenwijk evenveel waard is als dat van premier Balkenende. Het is alleen niet waar.

Aangemaakt door Henk Strootman