misdaadjournalistblog

Tot mijn niet geringe verbazing kom ik mijn naam nogal pontificaal tegen in NRC Handelsblad. Dat betekent meestal niet veel goeds, maar in dit geval mag ik niet klagen. Bij een groot artikel over promotiefilmpjes voor boeken hadden ze als illustratie beelden uit het filmpje voor ‘Bom in de Laurierstraat’ gebruikt. In het artikel zelf komt het boek niet ter sprake en dat is maar goed ook, gezien de kop ‘De commercial was beter’. Sloeg dus niet op mijn boek. Toch? Toevallig had ik deze week nog contact met Micky. Als het goed is spreek ik haar volgende week. Ze was bezig met een geheim project, wellicht kan ze daar iets over onthullen. Of mag dat niet van mijn bezoekers? Die willen alleen maar mxc3xadsdaadjournalistiek, begrijp ik uit sommige reacties. De trailers van de boekenfilmpjes zijn te benaderen via www.nrc.nl/media.

Het komt niet als een verrassing dat er geen dna-sporen van verdachte Abdallah Axc3xaft-Oud zijn aangetroffen op de lichamen van de vermoorde Luikse stiefzusjes Nathalie Mahy (10) en Stacy Lemmens (7). De uitslag van het onderzoek duurde veel te lang voor hij bekend werd gemaakt, dat was een veeg teken. De hoop op bewijs is nu vooral gericht op vezels die Abdallah moeten linken aan de meisjes. Het roept wel vragen op. Ik was deze week nogal bezig met een andere Belgische zaak, de moord op Katrien de Cuyper, uit 1991. Die lijkt opgelost doordat onlangs een Belg werd aangehouden die in 1992 anonieme brieven had gestuurd. De man ontkende eerst, maar er kon dna-materiaal van een postzegel worden gehaald. Een postzegel uit 1992! Hoe kan het dan dat Abdallah geen sporen heeft achtergelaten? Van een Belgische collega hoorde ik dat het te maken heeft met het feit dat de lichamen van de meisjes toch geruime tijd in het water hebben gelegen. Maar dan nog. Abdallah zou Stacy hebben vermoord, waarschijnlijk om geen getuige achter te laten, en de iets oudere Nathalie seksueel hebben misbruikt. Dat zal geen complete geslachtsdaad zijn geweest, dan waren er wel sporen achtergebleven. Wat het wel is geweest, zal op zijn vroegst kort voor het proces naar buiten komen. Dat er een conclusie van misbruik is getrokken, zal te maken hebben met de kleding van het slachtoffer en bepaalde verwondingen.

Al met al wordt het toch nog een lastige zaak. De kans dat de verdachte een bekentenis aflegt, is vrijwel te verwaarlozen. Martelen mag niet meer en die zogenaamde waarheidsdrankjes uit ’24’ en Amerikaanse thrillers bestaan volgens mij niet – en als ze er wel zijn, mogen ze zeker niet in een strafproces worden gebruikt. Iemand die al zolang in het circuit meedraait als Abdallah, heeft niets te winnen bij een bekentenis.

Een vriendin van de spoorloos verdwenen Marga Langendoen uit Uden (dagboek van 31 juli) stuurde een reactie. Ik vroeg of ze nog meer informatie had. Afgelopen maandag schreef ik er ook nog een stukje over: de familie schijnt in twee kampen te zijn verdeeld en echtgenoot Hans komt steeds meer in het verdachtenhoekje terecht. Ik kreeg nu een update.   

"Sorry dat ik geen contact heb opgenomen. Ik vond het best wel moeilijk om dat te doen. Ik heb genoeg sores aan m’n eigen hoofd en heb niet zo veel zin om dit er ook nog eens bij te krijgen. Neemt niet weg dat ik nog met Marga veel bezig ben en mij een hoop afvraag.

Zoals:

Ik weet dat zij in Spanje is geweest en helemaal hoteldebotel terug kwam. Ook was zij onder behandeling van een psycholoog.

Bij mij komt de vraag dan gelijk op of die psycholoog niet gezien heeft wat er speelde en heeft hij haar medicijnen gegeven of ander advies?

Is er gecheckt of zij terug naar Spanje is gegaan of zich misschien heeft aangesloten bij een klooster of ander kerkgenootschap?

Vorige week ben ik haar man tegengekomen en die zag er werkelijk slecht uit, maar in hoeverre kan ik dat serieus nemen? Hij schoot gelijk in de verdediging, dat zij dit al eens eerder gedaan had en dat ze maar het beste er van hopen?

Hoezo? Als mijn kinderen volwassen zijn, dan ga ik geen boodschappen doen, maar zet ik alles op alles om mijn geliefde te vinden, of niet?

Marga is geen zakenvrouw. Zij geloofde echt in puur natuur. Ook geloof ik niet in het feit dat zij in de ban was van haar basgitarist. Misschien voor een nacht ofzo, maar meer niet. Zij was echt een idealist en heeft altijd geleefd voor haar kinderen en gezin. Sinds zij een eigen leven heeft kunnen opbouwen, vond zij een ander leven. Iets voor haarzelf en dat is nu allemaal van haar afgenomen.

Vorig jaar droomden we ervan om met een stel lekker een weekend naar Lowlands te gaan en ons lekker helemaal te laten gaan, maar dat kan dus niet meer.

Ik vind het echt heel erg wat er nu allemaal gezegd en geschreven wordt en ik weet zeker dat zij dit allemaal niet zo gewild heeft."

Het eerste bericht, van 31 juli, staat hier

Op 22 juni besteedde ik aandacht aan de nieuwe liefde van Hans Wiegel: Madelon Spoor. Ik kreeg een artikel toegestuurd uit het Brabants Dagblad waarin zij werd genoemd als dochter van de beroemde Generaal Spoor en daarom mocht ik er iets over zeggen: er is een complottheorie die wil dat de generaal is vermoord (door opzettelijke voedselvergiftiging). Nu kreeg ik een mailtje van de heer Rudolf Spoor die meedeelt dat Madelon geen dochter is van de generaal, maar van een volle neef van de generaal. Waarvan akte. Hierbij nog wel even het stukje uit de krant, waar het dus kennelijk fout in stond.

Muzen

In 1976 kreeg Leende een cabaretgezelschap, De Brokmop, bestaande uit zes
echtparen. Het verzorgde enkele jaren lang een cafxc3xa9-chantant programma in
herberg De Scheuter. De Philharmonie gaf in Heeze een kasteelconcert.
Afgesproken werd voortaan jaarlijks af te wisselen met fanfare St Nicasius
in Heeze. De KNAL-spelers Jan Belixc3xabn en Piet van Engelen kregen een
BCA-onderscheiding (Brabants Centrum voor Amateurtoneel). Wim van Hal
keerde bij KNAL terug als regisseur. Het Muzenkoppel, bestaande uit de
‘Zeeuwse Nachtegaal’ Marie-Cxc3xa9cile Moerdijk en Madelon Spoor, dochter van
de generaal, ging in De Strijpe culturele middagen verzorgen: kamermuziek
en letterkunde. In het patronaat werd een monumentenexpositie gehouden.
   

Het eerste bericht over deze aangelegenheid is hier, te vinden: dagboek van 22 juni

‘Zomergasten’ Lxc3xa9on de Winter en Joris Luyendijk sneden de kwestie Ayaan Hirsi Ali aan. Merkwaardig hoe verschillend je naar die tv-fragmenten kunt kijken. De Winter ziet een Afrikaanse prinses, belaagd door de media, en heeft daar alleen bewondering voor. Ik heb ook respect voor Ayaan, maar ik zie veel meer een uitgekookte dame die precies weet hoe ze de media moet bespelen en geniet van de aandacht die ze krijgt. Zelfde geldt voor de discussie tussen Femke Halsema en Rita Verdonk, waarbij Halsema het trucje met het mailadres dramatisch en met veel gevoel voor timing uitspeelt: Verdonk kende de echte naam van Ayaan, want ze had met haar gemaild en haar mailadres is magan@nogwat. Ik vond dat destijds al zwak: er zijn heel veel mensen die een naam van een vriend of een roepnaam gebruiken. Joris Luyendijk vermoedde een tamelijk vies spelletje van Ayaan: wie had Femke ingefluisterd dat Ayaan op dit mailadres berichten kreeg van Verdonk (wat niet waar was)? Dat kon alleen uit de koker van Ayaan komen.

In mei vroeg ik me af of we ooit nog antwoord krijgen op de vraag waarom Ayaan loog over haar naam. Vriend en vijand zijn het er – voorzover ik kon nagaan – wel over eens dat de reden die ze daar zelf voor opgaf, onzin is. Om haar familie te beschermen, zei ze. Waarom was dat dan even later ineens niet meer nodig, liep de familie toen geen gevaar meer? Ik weet dat er veel instanties hebben geprobeerd de echte reden te achterhalen, maar dat niemand daar een vinger achter heeft gekregen. Het meest voor de hand liggend motief is dat iemand in het ene Europese land wordt afgewezen (in Ayaan’s geval Duitsland) waarna je niet met dezelfde naam in een ander land kunt ‘inloggen’. Dit zou bij Ayaan niet het geval zijn, maar wat dan wel?

Het is vandaag precies een jaar geleden dat kickbokskampioen Peter Smit werd vermoord. Zijn vriend Dirk Stal stuurde ons ter gelegenheid hiervan de bijgaande foto. De daders ontkennen. Een van de twee, Cor de P. alias de Paling, liet zelfs een verslaggever van Panorama op bezoek komen om zijn onschuld te bepleiten, maar erg overtuigend kwam hij niet over. De Paling is veroordeeld tot een celstraf van 15 jaar. De behandeling in hoger beroep wordt op 19 september voortgezet. Op de foto rechts weduwe Carla Roovers bij het graf van Peter. Meer foto’s en achtergronden: klik hier.

Vorige week donderdag (10 augustus) besteedde ik voor het laatst aandacht aan onze Russische vriendin Natalia. Het was toen al een paar dagen stil geworden: de laatste melding was dat ze in Moskou was gearriveerd en daar in de buurt van het vliegveld verbleef. Op 11 augustus mailde ik haar dat ze Airport Eelde wellicht niet hadden kunnen vinden, maar dat ze ook gerust naar Amsterdam Airport kon komen. Ook daar kwam geen reactie op. Heeft ze geen zin meer, heeft ze een andere man gekozen?

Ik wist toen trouwens al hoe de vork in de steel zat: het adres dat ze had opgegeven levert via google een hit op, die leidt naar een soortgelijke briefwisseling. Een zekere Lord Cuthbert Buster ging ook in op haar mail en kreeg dezelfde brieven. Waar ze bij mij stopte, ging ze (eerder) bij de Lord door. Haar volgende brief meldt dat ze het schema van de vlucht naar Londen heeft gekregen. Niets staat een entree in Engeland in de weg. Nou ja, op een kleinigheid na. En dan komt het aapje uit de mouw van de mooie Russin… Wie het wil volgen: klik hier en lees de update van vandaag.

Bloemen voor Ernest Louwes: een actiegroep demonstreerde bij de gevangenis in Lelystad om zijn onschuld te bepleiten en op te roepen tot een nieuw onafhankelijk onderzoek. Alleen de kleur van de bloemen verbaasde mij: geel. Dat zou volgens de actievoerders de kleur van gerechtigheid zijn. Is dat nieuw? Volgens mij staat geel vanaf de Middeleeuwen bekend als de kleur van de haat. Dat past eigenlijk ook beter bij deze affaire. Mijn discussie met Wim Dankbaar is inmiddels in een – wat mij betreft – afrondende fase beland. Zie hier

Tijdens mijn vakantie besteedde Henk Strootman aandacht aan de spoorloze verdwijning van Marga Langendoen uit Uden (dagboek van maandag 31 juli). Er kwam een reactie binnen van een vriendin van Marga, die schreef:

Hallo allemaal,

Het blijft een mysterie. Ik heb twee dagen voor haar verdwijning haar nog gesproken over haar scheiding en spanningen bij haar thuis. Over haar man Hans die het niet kan bolwerken over haar beslissing een einde te maken met haar relatie. Heb haar verhaal ook met anderen gedeeld en we kwamen tot de conclusie dat er spanningen waren in het huis. Ik denk spanningen waar de familie niet over wil spreken. Dus erg logisch dat ze dat niet naar buiten toe willen treden."

Ik heb begrepen dat de familie inmiddels in twee kampen is verdeeld: een deel dat man Hans de hand boven het hoofd houdt en een tak die zijn gedrag (hij zou een ‘control-freak’ zijn) verdacht vindt. De kans dat Marga gevlucht is en elders een nieuw bestaan probeert op te bouwen, slinkt met de dag.

Met een meedenkende bezoeker had ik het recent nog even over die vreemde uitzending van Spraakmakende Zaken, over de affaire Sxc3xa9vxc3xa8ke en de zwijgzaamheid van de familie. Hij bracht een aspect naar voren waar ik nog niet aan had gedacht: dat de politie er alle belang bij heeft hxc3xa9xc3xa9l grondig en hxc3xa9xc3xa9l langdurig onderzoek te doen. De moord op de activist biedt de politie ongekende opsporingsmogelijkheden. Er zijn nog heel wat onopgeloste terreurdaden, met name op de Veluwe, waar gewelddadige actievoerders als Louis bij betrokken waren. Het gaat dan om acties tegen transportbedrijven, pelsdierfokkerijen en boeren. Er is geen enkele belemmering voor de recherche om eens te kijken of het motief voor de moord daar niet ergens te vinden is. Ik weet nog dat de schokkende viervoudige moord in Hilvarenbeek, waarbij de onschuldige broers Polle en Frank Taminiau als ooggetuigen uit de weg werden geruimd, ook jarenlang voor veel onrust in het criminele milieu heeft gezorgd: werkelijk elke crimineel die ooit een plakje hasj had geroken, werd getapt en geobserveerd. Dankzij de tapgesprekken zijn er toen ook verschillende andere moordzaken opgelost, het kon de recherche niet lang genoeg duren.

In mei had ik het met Mink K. over de dossiers die BVD’er Paul H. aan hem zou hebben verkocht en waarvoor later twee journalisten van De Telegraaf zouden worden afgeluisterd. Mink zei dat hij Paul niet kende en graag die dossiers wilde zien: kon hij eindelijk eens nagaan waar hij in dezen nou precies van werd verdacht. Vorige week diende het proces tegen Paul H. Blijkt het allemaal een volkomen wassen neus te zijn: de BVD’ers waren allemaal wat slordig met archiefmateriaal, iedereen nam wel eens wat papieren mee naar huis, maar het ging allemaal nergens over en die Paul blijkt een aan lager wal geraakte rijksgenoot. Het lijkt me dat Mink in deze kwestie wel weer een puntje heeft gescoord. Voor het gesprek van destijds: klik hier

Ik vind het altijd aardig terug te gaan naar het begin van problemen. Vanavond in Zomergasten zal het ongetwijfeld gaan over Israxc3xabl en de Palestijnen, tussen Lxc3xa9on de Winter (foto rechts) en Joris Luyendijk. Voor veel mensen zal dit wel een open deur zijn, maar uiteindelijk is de hedendaagse ellende terug te voeren tot een familieruzie. Aartsvader Abraham en zijn vrouw Sara waren lang kinderloos, terwijl God Abraham toch duidelijk een heel nageslacht had beloofd. Het duurde Abraham te lang: hij verwekte een zoon bij zijn slavin Hagar, Ismaxc3xabl. Van de weeromstuit raakte Sara ook zwanger en baarde eveneens een zoon, Izak. Izak was jonger, maar kreeg meer rechten omdat zijn moeder de echtste genote was en dat werd dus bonje. Sara en Hagar vlogen elkaar in de haren, het is nooit meer goed gekomen tussen die twee en hun nageslacht. Oorlogen: gevoerd om moeders, door mannen. Ik ben benieuwd of het tussen Lxc3xa9on de Winter en Joris Luyendijk goed komt. Ik ben overigens meer van de lijn-Luyendijk.

Voor de liefhebbers: ik heb een stukje toegevoegd aan de discussie over de Deventer Moordzaak. Klik hier

In BN/De Stem van vandaag staat een artikel over de vreemde losgeldvondst  in Ulvenhout, eind juni. Een ‘wandelaar’ vond daar zomaar een plastic tas met 100.000 euro. De politie maakte later bekend dat het om losgeld ging voor een ontvoering, maar de naam van het slachtoffer werd er niet bij vermeld. Ik heb me bijna gek gezocht naar die man. Eerst een hele lange bloedhete zomerdag op alle industrieterreinen van Oosterhout, waarbij ik aan het eind van de middag, toen ik eigenlijk de moed al had opgegeven, toch nog bij zijn broer terechtkwam. Die helemxc3¡xc3¡l niet blij was met mijn verschijning aan de deur en ook geen enkele informatie wenste te verstrekken. Vervolgens ben ik nog wat door gaan zoeken en een weekje later had ik in elk geval de locatie waar hij zich zou moeten bevinden. Daar was hij niet, maar ik heb wel mijn telefoonnummer achtergelaten. Hij nam geen contact op. Wel heb ik er toen een reportage over gemaakt voor Aktueel (staat  hier).

Tijdens mijn vakantie kreeg ik in Zuid-Frankrijk een telefoontje van iemand die het artikel gelezen had en er iets over met mij wilde bespreken. Helaas ging het mis met het doorverbinden en de telefoniste wist ook niet waar debeller te bereiken was. Ik kreeg alleen een voornaam door. Afgelopen week ben ik opnieuw aan het speuren geweest, inmiddels heb ik de vermoedelijke beller getraceerd, maar zijn telefoonnummer kan ik nog niet vinden. Dus zal ik er nog eens heen moeten. Of de beller moet, als hij dit leest, zelf even contact opnemen. Is een stuk eenvoudiger.

Ik had gisteren ook nog even contact met Hessel de Ree, verslaggaver van BN/De Stem, die met het artikel voor vandaag bezig was. Het is inmiddels wel ongeveer duidelijk hoe de vork in de steel zit: Hans de R. werkte in het verleden samen met John Heijboer, de man die een jaar geleden spoorloos verdween uit Oosterhout en waarvan eigenlijk meteen al duidelijk was dat hij was vermoord, alleen is zijn lichaam nooit gevonden (en zijn auto ook niet). John en Hans werkten aanvankelijk alleen samen in de autohandel, later zouden ze in ‘plantjes’ zijn gegaan. Volgens het artikel in BN/De Stem zouden John en Hans samen een ripdeal hebben gepleegd op een Engelse drugsbende. De dood van John was de eerste wraakneming, het afpersen van Hans de tweede.

De zaak rond Charley Bruinsma begint steeds vreemder te worden (zie dagboek van dinsdag 8 augustus). Charley heeft inmiddels telefonisch contact gehad met Bas van Hout, maar de identiteit van degene die de vreemde berichten de wereld in stuurt, en waarom, is nog altijd niet bekend. Als het dezelfde is – wat ik aanneem – die mij in 2001 de brief schreef, geeft de schrijver/schrijfster zelf drie identiteiten: Peter van Breukelen, een man die zegt dat hij zes jaar voor Charley heeft gewerkt en uit rancune handelt. Dat staat in de brief. Op de inmiddels verdwenen website meldt hij/zij zich zo: "Mijn naam is Mandy P., en ik ben misdaad free-lance journaliste.Ik ben 29 jaar en woon in Amsterdam! Heb in Belgie o.a. gewerkt voor Mao-magazine. Heb in het verleden ook stage gelopen bij B.Zuidema."

Met de laatste zal, naar ik aanneem, privxc3xa9-detective Ben Zuidema bedoeld zijn.

Ze schrijft verder:

Op een feestje in Amsterdam Zuid-West in augustus dit jaar, kwam ik Charley Bruinsma tegen. Bruinsma was gekleed in een gitzwarte Schotse kilt, met daarop een lange witte zijden overhemd. Hij droeg een zwart barrette schuin op het hoofd. Zijn lichtbruine haar hing een stukje over zijn kraag! De lange slanke Bruinsma was opvallend aanwezig met zijn verschijning. Een aardige vriendelijke man! Hij herkende me en vroeg hoe het was! Bruinsma praatte ook met een bekende Nederlandse dame(vip,ik zal haar naam niet noemen). Van deze jonge vrouw is het bekend dat ze graag feestjes bezoekt! Charley was vrolijk en lachte veelvuldig. Later vertrok Bruinsma in een zwarte BMW met open dak.Ik heb alleen maar water op vertelde hij, dus rijd je mee? We scheurden weg, het was even na zevenen s’avonds. Heb je wat te doen,vroeg hij aan mij? Kom zei Bruinsma, ga even mee! We reden naar zijn huis in Blaricum. Een prachtige villa lag verscholen in de Gooise bossen. In Bruinsma’s achtertuin lag een zwembad. Ga mee zwemmen vroeg hij mij!"

Verder:

"Ik als free-lance journalist heb veel met het magazine ‘Mao-magazine’ gesproken over Verstraeten en Bruinsma, die destijds veel publiceerde over Frank Verstraeten."

Die Verstraeten is een apart geval, hij wordt in veel zaken genoemd, het gaat te ver dat er nu allemaal bij te halen.

En:

"De ontmoeting die ik had met Charley Bruinsma was in december 2002! Eerder die avond was er een feestje geweest vlakbij de Weena in Rotterdam. Daarna zijn we naar het Rotterdamse Westin Hotel gegaan, waar Bruinsma die nacht verbleef. Aan de Hotel bar heb ik hem toen gesproken. Bruinsma dronk alleen mineraalwater. Hij vertelde dat zijn Engelse moeder ziek was en dat raakte hem erg. We spraken over ditjes en datjes. De laatste keer dat ik Charley Bruinsma ontmoette was eind mei, ergens in Antwerpen. Bruinsma was in februari van dit jaar neergeschoten in Milaan, door vermoedelijk Albanezen!"

Het is een bizarre mix van feiten en xe2x80″ voorzover ik kan nagaan xe2x80″ uit de duim gezogen verhalen. Zijn er ontmoetingen geweest tussen de schrijver/schrijfster en Charley Bruinsma? Via een internet-adres is er nog de naam freelanceverschuere te achterhalen. En wanneer zijn die ontmoetingen dan geweest? Charley zelf stuurde Bas van Hout de overlijdensadvertentie van zijn jongere zus Fleur, in in mei 2004 op de leeftijd van 24 jaar is gestorven. Hij schreef erbij dat hij het erg verdrietig vond dat er fotoxe2x80x99s van zijn zus en van zijn overleden moeder op die (inmiddels verdwenen) site hadden gestaan. Dus die fotoxe2x80x99s lijken te kloppen. De fotoxe2x80x99s van hemzelf komen niet overeen met de foto die hij destijds van zichzelf naar Nieuwe Revu stuurde. Ik heb geprobeerd zelf met hem in contact te komen, maar op het nummer waarmee hij Bas van Hout belde is hij niet te bereiken. Het e-mailadres dat hij in 2001 gebruikte, is nog wel hetzelfde als dat waarmee hij Bas van Hout mailde.

Vreemd is dat de schrijver/schrijfster kennelijk niet weet dat Fleur is overleden. Dat doet vermoeden dat het wel eens om oude stukken kan gaan. Ik ben benieuwd of dit raadsel nog eens wordt opgelost en wie er werkelijk achter dit maffe verhaal zit.

Mijn twijfels over Ithzak M. als ex-agent van de Mossad, zoals hij in de Telegraaf en andere media wordt aangeduid, zijn terecht (zie verderop in het dagboek van vandaag). Hij heeft niet bij de Mossad gezeten, wel bij een militaire tak van de Israelixe2x80x99s, de Sayeret Mat’Kal. Dat is ook een soort elitekorps, maar daar zitten ook dienstplichtigen bij. Vanuit die hoek stromen er nog wel eens mensen weg naar de beveiliging. Zo ook Ithzak, die van 1985 tot 1989 gelegerd was in de legerplaats Miktan Adam. Volgens degene die mij deze informatie deed toekomen was hij opgeleid als scherpschutter en was hij gespecialiseerd in de Mauser SR 82 en de .50 Barrett M82A1. Ik hoop dat ik het goed schrijf, dat Mauser komt me wel bekend voor en bij die andere denk ik aan Baretta, televisieserie van lang geleden. Die Mauser is, als ik google mag geloven, een zeer uniek wapen. De Barrett is een stuk populairder: op  deze site staat zelfs een videofilmpje van zo’n schietend apparaat. Meer informatie over de Mat’Kal staat hier

Omdat ik twee dagen onderweg was, heb ik nog niet alle details over de toestanden op de Engelse vliegvelden tot mij genomen en wellicht trap ik een open deur in, maar ik vertrouw die poppenkast voor geen stuiver. Ik krijg zelf ook af en toe tamelijk serieus klinkende tips binnen over Hofstad-achtige aanslagen. Geef ik door aan bevoegde instanties, hoor je nooit meer wat van. Hier gaat het om een onderzoek dat al maanden duurt en nu ineens moet er zo’n heisa over worden gemaakt? Ik vrees dat het alles te maken heeft met het afleiden van de aandacht voor de oorlog in Libanon. De hogere politiek, als het ware. Bemoei ik me liever niet te veel mee. 

Tijdens mijn 300 kilometer lange terugreis gisteravond was Holland mooi bewolkt. Vooral als je over een brug rijdt, heb je dan een mooi uitzicht. Probleem is dat je daar niet kan stoppen. Toevallig ging gisteravond een brug bij Gorinchem omhoog (geen idee over welke rivier, aardrijkskunde was niet mijn sterkste kant). Kon ik mooi wat plaatjes schieten. Om ze wat groter te zien: klik erop. Geldt trouwens ook voor de andere foto’s, ik ga er altijd maar vanuit dat iedereen dat weet. Als het niet zo goed was uitgekomen vanwege de foto’s, had ik mij overigens lichtelijk opgewonden over deze brug-opening: kilometers lange files, alleen omdat een suffig zeiljachtje moest passeren. Ik heb ook weinig verstand van zeilboten, maar die lange stok kan toch plat? Probleem is dat de meeste brugwachters oud-schippers zijn, die geven bootjes liever voorrang van auto’s. Vooral in Friesland is het vreselijk. Denkend aan die vliegtuigen zou je zou haast de neiging krijgen…

Iets geheel anders: Marloes de Koning meldt vanuit Belgrado dat onze vriend Jotcha Jocic weer aan het werk is gegaan. Ben benieuwd hoe lang het duurt voor hij weer in Nederland is. Ik heb nog een aanvraag liggen voor een gesprek met hem, maar daar heb ik nog niks over gehoord. Voor meer informatie: kijk op de site van Bureau Belgrado

Ik lees net een berichtje over Ithzak M., de beveiliger van Erik de Vlieger, die is opgepakt wegens afpersing en die nu door justitie zo graag wil worden gebombardeerd tot getuige in de Holleeder-zaak. Volgens zit het met die Ithzak heel anders dan justitie en de meeste kranten ons willen doen geloven, maar daar kan ik nog niet teveel over kwijt op dit moment. Ik geef graag toe dat ik van veel dingen geen verstand heb, dus als ik ernaast zit: corrigeer me. Maar de man wordt steeds ex-Mossad-agent genoemd. Voorzover ik weet is er maar xc3xa9xc3xa9n manier om de Mossad te verlaten, en die is niet verticaal. De enige mensen die ik ken die zichzelf iets met ex-Mossad noemen (of door anderen zo worden betiteld) zijn oplichters.

In een bosperceel bij Beekbergen, langs de A50, is gisternacht om half vier het lijk van een onbekende man gevonden. Bij dit soort berichten – zo merk ik vaak – zijn er tientallen families in ons land waar meteen de hartslag omhoog gaat: zou het … zijn? Ik kan een heel lijstje opnoemen. De twee die hier het meest voor de hand liggen zijn de Turkse zakenman Naci Havucgif, die een paar maanden geleden zeer mysterieus verdween uit Apeldoorn – leek mij op het eerste gezicht niet veel crimineels mee aan de hand – en Henk Wildeman, een handelaar in niet altijd even zuiver goud. Ik neem aan dat de identiteit binnenkort wel bekend wordt gemaakt. Vraag ik me alleen af: wat doet iemand om half vier ‘s nachts in het bos?

Bij het doorlezen van de kranten van vandaag en gisteren kwam ik in de Volkskrant, in de tv-rubriek van Gijs Zandbergen, de vreemdste zin tegen die ik deze week zag: "Ik durf bijvoorbeeld de stelling aan dat Paul Rosenmxc3xb6ller in Spraakmakende Zaken de moord op Louis Sxc3xa9vxc3xa8ke informatiever behandelt dan Dr. Phil de verdwijning van Natalee Holloway." Ik dacht eerst dat hij ironisch bedoelde. Je kunt net zo goed zeggen: "Ik durf de stelling aan dat NRC Handelsblad de beursberichten zorgvuldiger analyseert dan Party". Ik vind het zo grappig omdat die uitzending over Sxc3xa9vxc3xa8ke uitsluitend non-informatie bevatte, maar verder wel serieus en journalistiek was. Dr. Phil is de grootste en onbetrouwbaarste oplichter van de Amerikaanse televisie, die stelling durf ik wel aan. In de zaak-Holloway is hij zo verschrikkelijk over de schreef gegaan (met het manipuleren van tapes) dat hij voorgoed van de buis had moeten verdwijnen. Hoe kom je erbij Rosenmxc3xb6ller met Dr. Phil te vergelijken? Als ik Rosenmxc3xb6ller was zou ik me ernstig gegriefd voelen.

‘t Is werkelijk opzienbarend hoe gemakkelijk je in een beetje stad tegenwoordig gratis draadloos kunt internetten. Waar ik nu zit (Scheveningen) heb ik de keus uit een stuk of vijf netwerken, waarvan drie onbeveiligd. Dank, onbekende buurman, voor het gratis meeliften.

Mijn kleine soapie over onze Russische vriendin Natalia nadert de ontknoping. Met de gegevens die ik meestuurde was het niet zo moeilijk zelf verder te speuren en dat hebben enige bezoekers gedaan, gezien de reacties. De ontbrekende foto’s 6, 7 en 8 zijn inmiddels ook getraceerd. De vraag is: hoe lang kan ik haar nog aan het lijntje houden? Op mijn verzoek naar Eelde te komen, heeft ze nog niet geantwoord. Misschien kan ze Eelde niet vinden. Of de organisatie is intussen wat slimmer geworden en is zelf aan het googelen gegaan en heeft ontdekt dat mijn bedoelingen niet geheel stroken met hun opzet.

Ik kom nog even terug op de uitzending van Spraakmakende Zaken, van Paul Rosenmxc3xb6ller met een broer en een vriend van Louis Sxc3xa9vxc3xa8ke (afgelopen dinsdagavond). Wat is het tegenovergestelde van spraakmakend? Nietszeggend? Paul stelde best goeie vragen, maar als je zxc3xb3 van plan bent totaal niets te zeggen, waarom werk je dan aan zo’n uitzending mee? Zelden drie kwartier lang zoveel non-informatie gehoord. Wat helemaal niet ter sprake kwam – maar dat zal vooraf wel overlegd zijn – is dat er natuurlijk een redelijke kans is dat het motief iets met het privxc3xa9leven van Louis te maken heeft. Wat weten wij daarvan, wat vertellen familie en vrienden daarover? Helemaal niets. Wat hebben ze te verbergen? Of heeft Louis gewoon nog nooit enige liefdesrelatie gehad met wie dan ook?