misdaadjournalistblog

In een regionale editie van het AD (Utrecht) kwam ik deze week een heel vreemd bericht tegen, dat mijn nieuwsgierigheid nogal prikkelt. Ene Cornelis V. (67), verdacht van een dubbele ontuchtzaak in de Utrechtse Fruitbuurt (Ondiep), zegt tijdens het proces dat hij op zijn 18de een moord heeft gepleegd, waarvoor hij tbs opgelegd had gekregen. Het gekke is dat de moord in zijn hele dossier niet voorkomt: als hij er niet zelf over begonnen was, had justitie er niets van geweten.

Als we even terugrekenen, moet de moord omstreeks 1967 zijn gepleegd. In die tijd waren moorden nog een schaars goed (slecht), maar om welke gaat het? Wellicht herinnert een (nog) oudere collega zich hier iets van. V. heeft in elk geval tot zijn 43ste vastgezeten voor die moord, onder meer in de koepelgevangenis in Breda en de Utrechtse Van der Hoevenkliniek(tbs). Hij is in 1981 vrijgekomen.

Ik zie in een reactie dat er gedacht wordt aan de Baarnse moordzaak, maar die kan het niet zijn: op 27 oktober 1961 vond een metselaar in de tuin van een Gooise villa het skelet van de ruim een jaar eerder vermiste 14-jarige scholier Theo Mastwijk uit Soest. De moordenaars zijn Hennie W., een 15-jarige leerling van het Baarns Lyceum, en de gebroeders Boudewijn(17) en Ewout(16) H., twee rijkeluiszoontjes.

Op teletekst lees ik dat Dino S. xe2x80″ vertrouweling van Willem Holleeder – is opgepakt maken hebben met het lekken van informatie door een rechercheur van de Nationale Recherche. In de Holleeder-verhalen speelt zijn mooie zus Minnie een prominente rol: zij zou verschillende heren (van wie ik uit pixc3xabteitsoverwegingen de namen nu maar even niet zal noemen) hebben verleid. Ik neem aan dat de rechercheurs haar ook wel aan de tanden zullen hebben gevoeld. Is wel een romantische gedachte: een Amsterdamse Mata Hari die wellustige heertjes geheimen aftroggelt en compromitteert. Ik weet alleen niet of er ook iets van waar is.

Aangezien ik van Dino noch van zus Minnie een foto heb, zet ik er maar een plaatje bij dat ik gistermiddag even heb geschoten van de garage-zonder-lijken aan de Minervalaan, waar de rust helemaal was weergekeerd. Als je op de foto klikt, wordt-ie groter (als het naar behoren werkt. Andere associaties verboden).

Over gevangenissen gesproken: Mink Kok belde net ook, hij heeft een interessante tip over de onbetrouwbaarheid van vingerafdrukken. Ga ik uitzoeken. Zoals men wellicht weet heeft hij zelf nogal met vingerafdrukken te maken gehad, bij wapenvondsten in de Newtonstraat (ruim tien jaar geleden) en later in de Nachtwachtlaan. Ik had de nieuwe Revu-chef Koen Voskuil daarna even aan de lijn, als ik Mink weer spreek zal ik hem de groeten doen. Koen en Mink hebben elkaar nooit gesproken, maar hun paden hebben zich nogal gekruist in de Bunker: Koen werd gegijzeld omdat hij zijn bron in de zaak tegen Mink, over het lek in de Nachtwachtlaan, niet aan justitie wilde prijsgeven.

Ik zit er al een paar weken wat tegen aan te hikken, dat ‘Undercover’ (SBS6) van Alberto Stegeman. Het is altijd gemakkelijk kritiek uit te oefenen. Ik keek net even bij de top-50 van web-logs. Tot mijn verbazing staat daar nu  bovenaan een log van een onbekende ‘tv-recensent’, die de vloer aanveegt met de laatste uitzending van Bureau Misdaad. Nu moet iedereen vooral zelf weten wat hij/zij ergens van vindt, maar juist aan dit soort gemakkelijke kritiek heb ik nogal een hekel. Vandaar ook mijn aarzeling iets te zeggen over ‘Undercover’, dat gisteren ging over kindersekstoerisme in Thailand.

Het was me al eerder opgevallen dat Stegeman wel een of andere mafkees voor de camera weet te krijgen die van alles beweert – en het zal best waar zijn – maar dat hij niet doordringt tot de kern. Nu bleef het bij een directeur van een reisbureau, een uitermate vies mannetje, die beweerde dat ‘ze’ in Burma nog veel jonger zijn en dat je daar de echte kinderseks kunt beoefenen.

Buitengewoon walgelijk en verwerpelijk allemaal, maar weinig concreet. En passant kregen de Nederlandse uitbaters van cafxc3xa9s annex bordelen een veeg uit de pan over het sekstoerisme. De conclusie was eigenlijk vooral: in Bangkok en Pattaya is helemaal geen kinderprostitutie, hooguit is er wat onduidelijkheid over de leeftijd net onder de 18.

Stel dat een Thaise filmploeg naar Amsterdam komt, om hier de prostitutie in kaart te brengen. Ze hoeven maar de knipsels over de Bijlmersletjes te laten zien, een paar meisjes te interviewen, wat suggestieve opnames van de Wallen erbij, wat berichten over mensensmokkel, en qua ‘ergheid’ heb je een reportage waarbij die van ‘Undercover’ in het niet verdwijnt.   

Heeft Willem Holleeder een speciaal gevoel voor humor, of horen mensen in zijn omgeving dingen die er niet zijn? In de garage van Endstra, aan de Minervalaan, zijn geen ingemetselde lijken achter een dubbele muur gevonden. Terwijl Holleeder tegen een klusjesman had gezegd dat hij ze daar had verstopt.
Natuurlijk moet de politie dit soort aanwijzingen wel onderzoeken en serieus nemen, maar het verbaast me niet echt dat er niks is gevonden. Ik heb ‘t idee dat Holleeder heel veel dingen aan Endstra – en anderen – heeft verteld om de boel wat op de kast te jagen. Hij zei toch ook dat hij Cor van Hout had laten liquideren? En hij zou Endstra ook van alles hebben verteld over andere moordaanslagen die hij had laten plegen of zou laten plegen. Ook het verhaaltje over de ontvoering van John de Mol past in dit plaatje: leuk bedacht, goeie grap, maar moeilijk serieus te nemen.
Wat niet wil zeggen dat er van alle aantijgingen niets zou kloppen: wat mij betreft is er een duidelijk verschil tussen de dingen die getuigen over hem beweren (Cees Houtman, de afpersingen) en de dingen die hij zelf zou hebben gezegd.
De kans dat het pand aan de Minervalaan wordt opgenomen in de Heineken Kidnap Tour van Sjerp Jaarsma, lijkt me niet zo groot. Wel hoorde ik dat hij de route heeft geactualiseerd: het beroemde bankje, waar de foto van Holleeder en Endstra is genomen, zit er nu wel in. Ik heb zelf vorig jaar met Sjerp die tour gemaakt, ik kom er later nog op terug. Meer informatie over de tour staat hier.
Op de foto, uit het archief van de Kidnap-tour, staat Willem Holleeder met zijn mavo-klas (tweede van links, met de geel-zwarte trui)

Peter de Vries besteedt vanavond (SBS6, half negen) aandacht aan de verdwijning van Deborah Rosiek en hij heeft een undercoveractie in TBS-kliniek ‘De Corridor’ in het plaatsje Zeeland in Brabant, waar wapens, drugs en explosieven binnen worden gesmokkeld. Er is de laatste tijd veel te doen over tbs’ers: wat moet je met die gasten? In de meeste gevallen heeft behandelen geen enkele zin, het is ook nog eens peperduur, maar je kunt ze ook niet vrijlaten. In ‘De Corridor’ is de long stay-afdeling ondergebracht, dat is voor die onbehandelbaar verklaarde patixc3xabnten.
In de zaak van Deborah Rosiek is er een confrontatie met Hans P., de man die het afgelopen weekeinde door de Amsterdamse recherche werd gearresteerd in verband met de verdwijning van de hoogzwangere Deborah. De recherche gaat er vanuit dat deze ex-politieman haar heeft vermoord, maar zonder lijk is het lastig iemand veroordeeld te krijgen. Al kxc3¡n het wel. Er schijnen nieuwe aanwijzingen te zijn.

In het kader van de zaak-Holloway: verdachte Guido W. is inmiddels vrijgelaten. Ik ben benieuwd of we nog te horen krijgen hoe boterzacht (en ongetwijfeld belachelijk) de verdenking tegen hem was. De reis naar Nederland was al weken vxc3xb3xc3xb3r Natalee’s verdwijning geboekt en volgens zijn advocaat is Guido ook nog eens homoseksueel…

Hoeveel onzin mag je ongestraft verzinnen en op internet zetten? Op een Belgische site staat een volkomen uit de duim gezogen verhaal over John de Mol. Hij zou “financier zijn geweest van de politieke ambities van misdaadjournalist Peter R. de Vries” en hij zou zijn startkapitaal in de jaren tachtig hebben gekregen van een Nederlandse crimineel, waarvoor de contacten waren gelegd door Peter de Vries. Diezelfde crimineel “zou indertijd John de Mol en zijn toenmalige kompaan Willem Ruis geholpen hebben hun faillissement te voorkomen.”
Het is een warrig en onduidelijk stuk, waarbij het lijkt dat met de beruchte crimineel “die maar liefst xc3xa9xc3xa9n miljoen aan drugsgeld in hun business pompte” Charles G. wordt bedoeld.
Charles G. zal niet blij zijn dat hij met drugsgeld wordt geassocieerd: de man is nooit veroordeeld voor drugszaken, hij heeft alleen een keer problemen gehad met de fiscus over de invoerrechten van videobanden.
Volgens Peter de Vries is het allemaal “te zot voor woorden. Ik kende John in de jaren tachtig helemaal niet, was toen nog een simpele verslaggever bij De Telegraaf van 25 jaar oud. En daarbij: John heeft nooit xc3xa9xc3xa9n euro bijgedragen aan de politieke partij. Is hem niet gevraagd en hij heeft het ook nooit aangeboden. Charles G. kende ik ook niet in die tijd. En heeft John ooit samen gedaan met Willem Ruis? Dit is geen kwestie van de klok en de klepel… de hele kerktoren is gemist!”
De vraag is: wie bedenkt zoiets, en waarom, en mag dat allemaal maar zo? Ook internet kent zijn grenzen. De meeste slachtoffers van dit soort onzinnige roddels denken: ach, ‘t is maar op internet, en vinden het te veel moeite hier iets tegen te doen, maar ik schat zo in dat het tij gaat keren. Hans Melchers kreeg Kleintje Muurkrant op de kniexc3xabn, het zou me niet verbazen als John de Mol dit ook niet over zijn kant laat gaan.

De Volkskrant heeft vandaag een paginagroot interview met de corrupte Rotterdamse ex-rechercheur Richard L. Collega Henk Strootman schreef vorig jaar het boek ‘De verleiding van het kwaad’ over hem. Het boek wordt ook verfilmd. Omdat het niet meer in elke boekhandel voorradig is, is het ook te bestellen via het e-mailadres klaar113@planet.nl
Een voorproefje uit het boek van Henk staat hier. Op de foto Henk Strootman (links) en Richard L.

John van den Heuvel gaat er vanavond in Bureau Misdaad (RTL5, half negen) keihard tegenaan: hij neemt de handschoen op tegen Willem Holleeder. Ik vind het erg dapper. De zakelijke relatie van Van den Heuvel met Bram Moszkowicz lijkt danig bekoeld, maar dat kan ook moeilijk anders. Vraag is wel: hoe kwam Moszkowicz met zijn boeiende tapejes bij Peter R. de Vries terecht: was dat zijn eigen initiatief, had hij eerst bot gevangen bij Van den Heuvel, die met een heel ander soort onderzoek bezig was?
Belangrijkste conclusies, gebaseerd op eigen onderzoek, zijn dat Holleeder de liquidatie van Cees Houtman heeft laten uitvoeren. Daar was George van Kleef bij betrokken. Van Kleef zou als wraak, door vrienden van Houtman, zijn geliquideerd.
“Ook bericht Bureau Misdaad over twee vermoorde mannen, die zouden zijn verstopt achter een dubbele muur in een pand van de in 2004 vermoorde zakenman Endstra.” Ik weet nog niet over wie dat gaat, ik zal mijn archief even raadplegen.

Vrijdagmiddag ving ik terloops iets op over ‘een columnist, iets met Franxc3xa7ois, en Rob Scholte.’ Nu, dat interesseerde mij natuurlijk, omdat ik vorig jaar een boek over de aanslag op Rob Scholte heb geschreven (‘Bom in de Laurierstraat’). Het was nog even puzzelen, maar het bleek te gaan om een uitzending van de KRO, De Wandeling, over het boek van De Waal: ’50 manieren om te voorkomen dat je je leven verpest’.
Eerst een citaat uit mijn boek:
“In Penthouse schrijft columnist Franxc3xa7ois de Waal: ‘Ischa is gelukkig dood, en bij Scholte is het niet gelukt, dat moet nog even afgemaakt worden.’ In een interview met Joop van Tijn, in juli 1995 in Vrij Nederland, reageert Scholte daarop: ‘Er zijn mensen die je dood willen, gewoon dood, en die een soort oproep doen tot moord. Dat geeft me kracht. Het is een compleet krankzinnig fenomeen dat je zo tot een symbool geworden bent dat mensen het belangrijk vinden om je van de aardbodem te doen verdwijnen.’
In het dagblad Trouw schrijft columnist Sylvain Ephimenco over hoogmoed (wereldberoemd zijn, arrogant, stinkend rijk, in een dure auto rijden met een jonge en mooie vrouw) die voor de val is gekomen: ‘Nu pas, nadat hij door de aanslag in een schlemiele loser op wieltjes is omgetoverd, zal Rob Scholte door het volk omarmd, bemind en gekoesterd worden.”

De agressie van bepaalde columnisten (Theo van Gogh past ook dat in rijtje) heeft veel overeenkomsten met die van seriemoordenaars en verkrachters: het is het afreageren van woede en frustratie op een tamelijk willekeurig onschuldig persoon. Seriemoordenaars hebben meestal een verstoorde band met hun moeder: of ze was liefdeloos en had te weinig aandacht, of ze was juist te verstikkend en beschermend. De agressie richt zich dan op andere vrouwen. Citaat uit een boek dat ik daarover in 1994 heb geschreven (‘Moord in Nederland’):

“Om de fantasiexc3xabn om te zetten in daden, daar is heel wat voor nodig. Wat alle verkrachters en moordenaars gemeen hebben is een bepaalde mate van gefrustreerde macht en het onvermogen daar op een creatieve of aanvaardbare manier mee om te gaan.
Niemand heeft een perfecte opvoeding, iedereen heeft last van frustraties. Een belangrijke overeenkomst is dat degenen bij wie het misgaat, niet met die teleurstellingen kunnen omgaan en de fout niet bij zichzelf zoeken, maar bij anderen. Hun agressie richt zich dan tegen tamelijk willekeurige vertegenwoordigers van die anderen.
Dat kan op een creatieve, aanvaardbare manier. Kunstenaars, agressieve columnisten, politici, zaken-lieden die commercieel gezien overbodig concurrenten uitschakelen, ze vallen binnen de norm. Dit zijn mensen die een stukje onmacht ‘goed’ gebruiken, dankzij hun intelligentie, creativiteit, sociale vaardigheden, slimheid enzovoort.
Het verschil met de personen die onaanvaardbaar gedrag vertonen is dat de laatsten vrijwel zonder uitzondering in de categorie verliezers vallen. Ze richten zichzelf te gronde, vluchten in drank, drugs of zelfmoord, of ze richten anderen te gronde, of ze zijn gewoon ongelukkig.”

Op de website van de KRO zegt De Waal:
“Als ik aan een column begon, bedacht ik me waar ik het meest boos om was geweest. Tijdens het schrijven transpireerde ik hevig en werd bozer en bozer.”
Er staat dat De Waal jarenlang columns publiceerde in De Volkskrant waarin hij iedereen dood wenste en erger. Voor de column over Rob Scholte werd hij veroordeeld. Inmiddels heeft hij ontdekt dat hij boos was op zichzelf en een boze wereld crexc3xaberde. “Ik verpestte mijn leven en probeer dat nu te voorkomen.”

De columns in De Volkskrant zijn me nooit opgevallen, ik kwam alleen die Penthouse-column tegen bij mijn onderzoek voor het Scholte-boek. Maar wellicht vond de KRO de Penthouse niet chique genoeg om te vermelden. Meer over De Waal en zijn Wandeling staat hier.

Er is weer een verdachte opgepakt in de zaak Natalee Holloway. Uit wat ik erover lees krijg ik niet het idee dat het om een serieuze verdenking gaat: Guido W. werkte ten tijde van de verdwijning van Holloway als croupier in het casino van het Holiday Inn-hotel op Aruba, waar Natale
e de avond van haar verdwijning ook is geweest. Ik vrees dat de enige reden om Guido aan te houden is dat hij een week na de vermissing naar Nederland is gereisd. Dxc3¡t is verdacht! Als ze zo doorgaan, wordt iedereen die na Natalee’s verdwijning van het eiland is vertrokken, nog een keer opgepakt. Elke vlucht van Aruba is een ‘vlucht’.

Kijkers naar Boks (Talpa, zondagavond half negen) konden de afgelopen week zelf bepalen wie van drie hoofdverdachten de moord heeft gepleegd: er zijn drie verschillende eindes opgenomen. Tot in de uitzending kan er nog gestemd worden.
Ik heb lang gewacht met iets te zeggen over Boks. Ik gun Maarten Spanjer en Joost Prinsen alle goeds (de anderen trouwens ook), maar ik ben bang dat dit toch een ernstige miskleun is. Ik heb anderhalve uitzending gezien en het was geloof ik voor het eerst in mijn bestaan als tv-kijker dat ik bij een politieserie halverwege dacht: wat kan het me eigenlijk ook schelen wie het gedaan heeft.
Het gekke is dat er drie andere Talpa-programma’s zijn waar ik vooraf niet veel verwachtte, maar die ik wel ademloos volg(de): politieserie Van Speijk, de Gooische vrouwen en Lotte (sorry). Het probleem bij Boks is dat het volstrekt ongeloofwaardig is en dat je de hele tijd het idee hebt dat de tekst net is voorgelezen van een papiertje. Het ene clichxc3xa9 na het andere en totaal geen spanning. En nu dan ook nog weer dit dieptepunt met een sms’spelletje erbij. Wel weten hoe je een goed programma moet maken en toch slechte uitzenden, laten we zeggen dat bij Talpa de criminele organisatie nog niet helemaal van de grond is gekomen.
Nog een laatste tip, om even te laten zien dat ik op zich niks tegen Talpa heb: ik vind Koppensnellers veel beter dan Koefnoen, maar kan Spijkerman geen andere gasten meer krijgen dan medewerkers aan andere Talpa-programma’s? Dat begint een beetje gxc3xaanant te worden.

Er was vandaag een reactie van ‘henk’ die slechts meedeelde: check http://www.linkpiramide.nl/?22215 voor meer bezoekers van je site. Nou ja, meer is altijd welkom, al ben ik al zeer tevreden met mijn bezoekers en heb ik liever tien serieuze lezers dan honderd filmpjeskijkers. Ik heb nooit helemaal goed begrepen waarom mensen meedoen aan piramidespelen: je weet toch dat je daarmee belazerd wordt? Dit lijkt me ook zo’n geval, maar is het niet leuk dit live te onderzoeken? Ik meld me gewoon aan en dan zien we wel wat er gebeurt. Op het eerste gezicht kon ik de clou nog niet vinden, maar die moet er zijn. Dus: we schrijven zaterdagavond 22.05 uur en ik vul dat formulier op die site in. Dat wordt spannend… (of helemaal niet).

Er zullen niet veel mensen zijn die het meisje op deze foto herkennen, toch heeft elke Nederlander haar wel eens op een foto gezien: Tinka van Rooij uit Breda. Ze is op een afgrijselijke manier vermoord, in mei 2004. Over twee weken (begin juni) komt er een boek over haar uit, geschreven door haar vader in samenwerking met Jaap Jongbloed. Ik was afgelopen donderdag bij de familie Van Rooij, die ongelukkig is met het beeld dat van Tinka is opgeroepen in bepaalde artikelen (onder anderen van mij).

Het gaat daarbij vooral om het motief: was het een afrekening in het criminele milieu (wietplantjes) of is de dader, Arno N., een verknipt figuur die hopeloos verliefd was op de mooie Tinka en die niet kon verkroppen dat ze wilde stoppen met het bijklussen voor hem en van plan was te trouwen met een ander?

De hardheid in het milieu van soft-drugs wordt vaak onderschat. ‘Een centje bijverdienen’, ‘wat wietplantjes’ klinkt het nogal eens eufemistisch, maar ook in die kringen geldt: horen, zien en zwijgen. En als je eruit wil stappen, om wat voor reden ook, heb je in veel gevallen een groot probleem.
Na wat ik bij Van Rooij heb gehoord en gelezen, neig ik er sterk naar het motief voor de moord op Tinka te zoeken in de figuur Arno. Dat is een behoorlijk gestoorde knaap, die al eens veroordeeld was tot voorwaardelijke tbs voor poging tot doodslag op een vriendin die de relatie wilde verbreken. Dat is nogal wat.
Later meldde zich nog een meisje dat ternauwernood aan de dood was ontsnapt toen ook zij met Arno wilde stoppen. Toch heeft hij nu voor de moord op Tinka geen tbs gekregen: hij wilde niet meewerken aan een psychiatrisch onderzoek. Logisch, hij zag de bui al hangen. Maar dat betekent wel dat hij over 10 jaar vrij rondloopt (of eerder) en ongetwijfeld opnieuw relatieproblemen krijgt. Want als ik in de loop der jaren van xc3xa9xc3xa9n ding overtuigd ben geraakt is het dat dit soort verknipte figuren zelden genezen.
Als het boek uitkomt, kom ik terug op dit onderwerp.

Ik was aan het eind van die donderdag ook nog in Venray, waar twee Marokkaanse jongens, van 23 en 19 jaar, spoorloos zijn verdwenen. De politie trof bloedsporen van hen aan in een ontmantelde hennepkwekerij, midden in het dorp (of stad?). Ik wilde even een foto maken van de plek waar het zich had afgespeeld, maar dat vonden twee beveiligingsmedewerkers die de Plaats Delict bewaakten geen goed idee. Ze vonden dat ik mij eerst moest identificeren.
Nu doe ik daar normaal gesproken nooit moeilijk over, maar ik vond dit toch iets te ver gaan: gewoon vanaf de openbare weg een foto maken van een pand, als dat al niet meer mag… De beveiliger zei dat hij er in elk geval niet op wilde. Nu, dat kan, dat zou ik ook niet willen, maar dan moest hij wel even aan de kant gaan staan. En dat wilde hij niet.
Ze vonden het nodig de politie te bellen, die binnen enkele minuten met twee busjes ter plekke was. Het waren bijzonder aardige heren, die het ook helemaal niet nodig vonden dat ik mij identificeerde, maar uiteraard heb ik hun wel even een kaartje gegeven en met de beveiligers heb ik later ook nog een allervriendelijkst gesprekje gehad. Ik ben niet van moeilijk doen, maar vooral bewakers-in-functie hebben nogal eens een lichtelijk vertekend beeld van de rechten van een passerend individu.
Op dit moment is er nog niet veel meer bekend over wat er is gebeurd. Er is een coffeeshop op een paar honderd meter afstand van de kwekerij, dat lijkt een voor de hand liggende connectie: daar mag het spul legaal worden verkocht en je moet het toch ergens vandaan halen. Die hele wetgeving rond wietplantages is volgens mij zo krom als wat, het had allang vrijgegeven moeten worden. Met als grootste voordeel dat het iets meer uit het criminele milieu wordt gehaald.
Van de twee verdwenen jongens zijn bloedsporen aangetroffen in de ontmantelde kwekerij. RTL-4 had het geluk dat, toen ze in Venray waren voor buurtonderzoek (‘Mevrouw, wat vindt u ervan?’ ‘Nou meneer, ik vind het verschrikkelijk. Het is toch wat’) de broer van de verdwenen Fuad toevallig passeerde. Hij wilde wel wat informatie verstrekken, en zijn zusje ook. De familie denkt dat de verdwenen jongens wilden inbreken en daarbij betrapt zijn. Men vreest het ergste. Ik ook.

De Telegraafverslaggevers Joost de Haas en Bart Mos zijn maandenlang afgeluisterd en geobserveerd door de AIVD nadat ze in januari onthulden dat staatsgeheime dossiers over topcrimineel Mink K. in handen van de drugsmaffia waren gevallen. Uiteraard wordt daar nu stennis over gemaakt – en terecht – maar ik denk dat de journalisten zelf niet echt verbaasd zijn. Wie wel eens een dossiertje leest weet hoe ongelooflijk veel er wordt getapt door de politie. Ook in tamelijk onbenullige onderzoeken wordt het nichtje van de vriendin van de achterbuurvrouw van de vermeende verdachte nog afgeluisterd, dus als je een ‘staatsgeheim’ publiceert, kun je er helemaal op wachten.
Ik had het vorige week met Mink K. zelf over deze kwestie, maar hij en zijn advocate Adxc3xa8le van der Plas zeggen er niets van te weten: de Telegraaf heeft de dossiers, zij weten van niks en krijgen ook geen informatie van justitie. Dat is overigens niet zo vreemd: het zou gaan om een onderzoek nxc3¡xc3¡r Mink K., dus dan lever je dat dossier natuurlijk niet in bij de verdachte zelf.
Voor wie het allemaal niet meer snapt – en toch gexc3xafnteresseerd is in de klok en de klepel: op een aparte pagina geef ik een korte samenvatting van de affaire-Mikado. Over de naam Mikado kun je ook nog filosoferen. Mikado is zo’n spelletje waarbij je een aantal stokjes uit elkaar laat vallen, die je voorzichtig op moet rapen zonder dat een ander stokje beweegt. Wat waren de gedachten van de bedenkers? Wie gooien die hele criminele bende omver, en dan pakken we af en toe hxc3xa9xc3xa9l voorzichtig de ene na de andere crimineel op? Dan schiet het nog niet erg op: het is nogal blijven steken in de fase van het omver gooien. En waar is opgepakt, is dat bepaald niet gegaan zonder dat de andere stokjes bewogen. ‘t Kan natuurlijk ook simpelweg Mink K. Dossier zijn.
Als de samenvatting klaar is, meld ik het.

Ik heb met iets andere ogen naar de uitzending van Peter R. de Vries over de zaak-Endstra gekeken dan veel reageerders. Het gaat wat ver op alle details in te gaan, maar cruciaal onderdeel was voor mij de inkijkoperatie op het kantoor van Endstra. In de achterbank-gesprekken komt het voorval ter sprake. Endstra zegt dat Willem Holleeder hem over deze actie van de KLPD heeft getipt: dankzij een corrupt contact bij de politie. Dat is breed uitgemeten in alle kranten. In de uitzending blijkt zonneklaar dat Endstra drommels goed wist dat dit niet waar was: zijn eigen secretaresse had hem dit verteld. Zij had de sleutel aan haar politievriendje gegeven en dit meteen aan Endstra opgebiecht. Dat is al vreemd, het is kenmerkend voor de manier waarop Endstra met de waarheid omgaat. Minstens zo kenmerkend is de reactie van de opper-CIE’er Jan van Looyen en de andere rechercheurs: ze laten Endstra maar praten en leggen hem zoveel mogelijk belastende teksten in de mond als ze maar kunnen verzinnen.

LEES MEER

‘De leugen regeert’ besteedt vanavond aandacht aan de witwasserij van crimineel geld in Holland Casino (zie dagboek van gisteren). Ik krijg de indruk dat de meeste mensen die geacht worden er een beetje verstand van te hebben, meer op mijn lijn zitten: dat je wel ongelooflijk dom moet zijn om op zo’n manier (speelwinst op je bankrekening laten storten) je zwarte geld te witten. Wat niet betekent dat je reclame moet maken voor Holland Casino: er wordt natuurlijk wel heel veel zwart geld ingebracht. En gokverslaafden die er miljoenen over de balk gooien worden bepaald niet tegen zichzelf in bescherming genomen: ze worden juist flink gestimuleerd. Zoals de Amstelveense boekhouder van een Japans autobedrijf, die jarenlang fraude pleegde en miljoenen in Holland Casino verspilde. Vooral de herkomst van het speelgeld is interessant.

Ik was gisteren in het zuiden des lands bij iemand die vertelde hoe Willem Endstra zaken deed in het Brabantse land, met onroerend-goedjongens. Dat was nog in de tijd dat nog niet iedereen wist dat hij fout was. Als hij een afspraak had gemaakt met wat lokale investeerders, nam hij een stevige jongen mee, die zijn pistool op tafel legde.
Ik hoorde ook dat de heren van de ‘Sectie Stiekem’, die de inkijkoperatie bij Endstra uitvoerden, helemaal niet blij zijn dat Peter de Vries het filmpje heeft uitgezonden zonder hen te balken. En dat de Erven Endstra voor verrassingen kwamen te staan waar nog (bijna) niemand iets van weet. Ik wel! Maar ik ga het (nog) niet verklappen.

Wie gexc3xafnteresseerd is in mijn visie op de uitzending, klikke hier

Toeval bestaat. Eerder deze week reageerde voetbalmakelaar Andrxc3xa9 Gieling op mijn stukje over Klaas-Jan Huntelaar, gisteren was het omkoopschandaal in de Nederlandse voetballerij hot nieuws. Het verbaasde mij dat niemand Andrxc3xa9 vroeg: hij is de deskundige bij uitstek. In 2000 heb ik de eindredactie gedaan voor zijn boek ‘Adrenaline’ (bedrog op de grasmat). Daar staat alles in wat nu als nieuws wordt gebracht. En dat was ook gebaseerd op bestaande praktijken. Later vandaag zet ik een frappant fragmentje online.

Je maakt wat mee als je een dagje op pad bent… Ik kwam gistermiddag in een advocatenkantoor ook nog een dame tegen die meedoet in ‘De zeven plagen’, een Talpa-programma. Ik had het nog niet gezien, maar natuurlijk ben ik gisteravond meteen even gaan kijken (naar een late herhaling). Ik begreep er helemaal niets van, maar het was natuurlijk wel aardig deze Marleen even te zien.

Ik was aan het eind van de dag ook nog in Venray, waar twee Marokkaanse jongens spoorloos zijn verdwenen. De politie trof bloedsporen van hen aan in een ontmantelde hennepkwekerij, midden in het dorp (of stad?). Kom ik later vandaag (of morgen) ook nog even op terug. Ik heb de beveiligingsmensen die de Plaats Delict bewaakten een beetje geplaagd. Ze vonden dat ik geen foto mocht maken zonder mij te legitimeren. Ik vond van wel, en toen belden ze de politie die binnen twee minuten met twee busjes ter plekke was om mij af te voeren en in de gevangenis te gooien. Of niet?

In Nieuwe Revu staat deze week een reportage over witwassen bij Holland Casino. Overigens niet door mij gemaakt. Ik heb me een paar jaar geleden nogal verdiept in het casinowezen. Via een Belgische collega was ik in contact gekomen met de schatrijke Belg Luca Bailo. Hij was ingetrouwd erfgenaam van ‘Stella Artois’, de Belgische brouwerij. Hij was multi-miljardair, een van de rijkste mensen van Europa.
De man was zwaar gokverslaafd en gooide op xc3xa9xc3xa9n avond soms voor miljoenen euro’s over de balk. Hij kon het wel hebben, maar zijn probleem was: hij dacht dat hij bij de casino’s in Nederland belazerd werd, dat de kaarten (hij speelde altijd blackjack) gemanipuleerd werden. Ik heb daar vrij veel onderzoek naar gedaan, maar volgens mij klopten zijn beweringen niet erg. Wel kwam ik in de zijlijn toen ook Kees Bakker tegen, de man die nu ook weer in het Revu-verhaal als belangrijke bron dient. Dat ging over het witwassen van crimineel geld.

Ik had het idee dat zijn verhaal ook niet klopte. Hij was een rancuneuze ex-werknemer van Holland Casino, maar dat hoeft op zich niks te betekenen: dat zijn meestal de beste bronnen. Alleen heb ik nooit begrepen hoe een crimineel het in zijn hoofd haalt geld wit te wassen via een casino. Het gaat dan om stortingen van de winst, per bank. Dat is eigenlijk in het leven geroepen om spelers niet met veel contant geld naar huis te laten gaan, als service. Maar iedereen – en vooral de belastinginspecteur – begrijpt toch dat je niet structureel met mxc3xa9xc3xa9r geld uit het casino komt dan je erheen brengt? De fiscus wil toch weten hoe je aan al die contanten komt?

Volgens mij zit hier een enorme denkfout achter, maar ik ben er nog niet helemaal uit. Ik heb het er later ook nog wel eens met de advocaat van Kees Bakker over gehad, Peter Plasman, en die zei dat het inderdaad toch wel gebeurt. Blijkbaar zijn er heel domme criminelen en heel slordige belastinginspecteurs. Of ik snap ergens iets niet. Dus wie meer weet…

Op de foto staat Luca Bailo (hij is inmiddels overleden) voor het Holland Casino in Scheveningen, waar hij uit protest een spel kaarten in de lucht gooit.

Ik ben vandaag op pad. Discussieer gerust verder over De Vries en Holleeder, ik kom er later nog op terug. En dat casino-verhaal haal ik ook nog een keer uit de mottenballen, maar nu even niet.

In april belde Mink Kok enkele keren met mij, de weerslag daarvan is te vinden in de rubriek achtergronden (nummers 5 en 6). Justitie las kennelijk ook mee en stelde het niet op prijs. Maar op vrijdag 12 mei was het weer: hxc3xa9 Hendrik, met Mink. Mag je weer bellen? Ik heb je verteld dat ik na de laatste voorgeleiding dacht: ik ga eens wat bellen. Ik lees wat, van jou ook. Op een gegeven moment moest ik bij het afdelingshoofd komen en die zei dat ik er rekening mee moest houden dat ik maar wat minder moest bellen en dat ik maar recht had op twee keer tien minuten in de week. Dat kwam zomaar uit de lucht vallen, zonder dat ze dat specificeerden. Ik denk dan: waar komt dat nou vandaan? Ik probeer die beeldvorming een beetje subtiel bij te stellen, wat niet overeen komt met de feiten die bij mij bekend zijn. Je was van de week anders weer aardig in het nieuws, over die Paul H. uit Den Haag. Ik weet niet waar de man vandaan komt. Jij hebt al die dossiers van hem gekocht.Ja, ik heb dat gelezen, ik heb er kennis van genomen. Als jij me nou nog even vertelt waar ik die dossier heb, gaan we ze samen lezen. Lijkt me spannend. Mij ook. Zeg het maar.

LEES MEER

Afgelopen vrijdag belde Mink Kok uit het huis van bewaring in Scheveningen. Hij was op belrantsoen gezet, maar nu mocht het even weer. We hadden het over:
-Paul H., de AIVD’er die is opgepakt omdat hij geheime dossiers aan Mink zou hebben verkocht;
-de Telegraafverslaggevers die in verband hiermee dna moesten afstaan;
-de Endstra-tapes en of hij nog wel veilig over straat kan (gesteld dat hij vrijkomt)
-de (on)schuld van Ernest Louwes
-de oneigenlijke rol van de officier van justitie.
Het gesprek is hier te vinden.

Ik lees de reacties op de uitzending van Peter R. de Vries met lichte verbijstering. Ben ik nou gek geworden, of ben ik zo bevangen door de geest van de Grote Peter R. dat ik niet meer zelfstandig kan nadenken? Alle journalisten publiceren klakkeloos alles wat Endstra aan een stel rechercheurs vertelt. Ook al is daar aantoonbare onzin bij. Dat heet journalistiek. Peter de Vries komt met feiten, stelt Endstra op een aantal punten als leugenaar aan de kaak, en dan danst hij ineens naar de pijpen van Holleeder en Moszkowicz?
Wat mij het meest is bijgebleven van de hele uitzending is de leugenachtigheid van Endstra. Ik denk dat veel van zijn zakenvrienden zich daar ook op hebben verkeken. Je kunt je gewoon niet voorstellen dat iemand met wie je bevriend bent, met wie je jarenlang zaken doet, je zo verschrikkelijk bedondert. Dat proef ik ook uit de interviews met Klaas Hummel en Jan-Dirk Paarlberg. Het lijkt haast pathologisch liegen.
Niemand zal beweren dat er in de zakenwereld nooit gelogen wordt, maar onder mensen die elkaar vertrouwen? Dan zeg je eerder dat je er liever niet over praat, of dat je ‘t niet weet. Dit is ook de Endstra zoals journalisten hem al die jaren kenden: altijd ontkennen, zeggen dat er niks aan de hand was. Ik kan me voorstellen dat ook Harry Mens achteraf een buitengewoon nare indruk heeft overgehouden aan zijn contacten met Endstra.

De inkijkoperatie in het kantoor van Endstra is voor mij tot nu toe het meest bijzondere tv-fragment van het jaar. De manier waarop lijkt me typisch Hollands: een bevriende secretaresse om de sleutel vragen. Hoe dom kun je zijn? Zorg dan dat je dat mens de sleutel afhandig maakt, maak er een kopie van en doe je ding, je gaat daar zo’n vrouw toch niet mee belasten? Ik vind het wel terecht dat ze het haar baas heeft verteld. Ik ben wel benieuwd hoe het na gisteren met haar relatie gesteld is.

Het doet me een beetje denken aan die commando-actie in Bosnixc3xab, met Erik O.: daar moest een vermeende oorlogsmisdadiger worden opgepakt met een speciaal ingevlogen arrestatieteam, terwijl ze de man ook gewoon in zijn winkel hadden kunnen aanhouden, maar dan wordt het nog bijna een bloedbad omdat de hond van de familie toevallig om het huis loopt en alarm slaat. Ik houd mijn hart vast voor onze jongens in Afghanistan.

De uitzending van gisteren roept wel heel intrigerende vragen op. Bijvoorbeeld: die foto van Endstra en Holleeder, hoe en wanneer kreeg Peter de Vries die in handen? Voor of na de beroemde Quote-foto op het bankje? En het tapgesprek van Endstra over de moord op de Driesen-tweeling: waar komt dat vandaan? Ik heb zo ‘t idee dat het laatste woord hierover nog niet is gevallen.

In Dordrecht is in mei de grafsteen geplaatst, op het graf van kickbokskampioen Peter Smit. In Aktueel staat deze week een reportage met onder meer een reconstructie van de moord op de ‘Hurricane’. Op de foto staat zijn weduwe Carla Roovers. Meer foto’s van haar, Peter Smit en de kinderen staan hier.