misdaadjournalistblog

‘Snorretje'(dagboek 29 april) vraagt zich af of mijn beller uit Vught nog wat van zich laat horen naar aanleiding van de overplaatsing van Willem Holleeder. Dat vraag ik mij ook af, maar zowel Martin K.(Vught) als Mink K.(Scheveningen) melden zich al twee weken niet meer. Ik vrees dat iemand bij justitie heeft meegelezen en het bellen heeft verboden.
Ik moest wel lachen om de reden die justitie geeft voor de overplaatsing: Holleeder zou van plan zijn te ontsnappen. Nu kun je van Holleeder van alles zeggen (wat de meesten overigens niet doen…) maar niet dat hij dom is. De kans is groot dat hij over een paar weken gewoon vrij rondloopt, de bewijzen tegen hem zijn erg magertjes, hij heeft geen enkele reden een riskante ontsnappingspoging te wagen. Maar uiteraard kan justitie de enige plausibele reden niet noemen. Vanuit de EBI is het vrijwel onmogelijk berichten door te geven naar buiten, vanuit het huis van bewaring kan dat heel gemakkelijk. Vrouwe Justitia zit in haar maag met de liquidatie van Thomas van der Bijl, van cafxc3xa9 de Hallen. Het was wel zo handig geweest als men had kunnen uitsluiten dat Holleeder daar iets mee te maken heeft gehad. Voor meer achtergronden over het verblijf in de EBI: klik hier.

Bij Hilbrand Nawijns bemoeienis met de moord op Marianne Vaatstra kun je heel veel vraagtekens zetten, als het waar is is het toch wel opmerkelijk dat politiemensen geweigerd hebben dna af te staan. Het vastbinden van Marianne en het mogelijk gebruik van handboeien is overigens geen nieuws, maar er zijn wel meer details die om begrijpelijke redenen niet al te prominent naar buiten zijn gebracht. Wat ik niet begrijp is waarom justitie zo tegen een algemeen dna-onderzoek is. In Duitsland heeft dat, in een vergelijkbare situatie, geleid tot de ontmaskering van een man die in 1998 Christina Nytsch had vermoord en Ulrike Everts, het meisje dat ‘met een karretje op de zandweg’ reed. De Duitse politie hield het grootste DNA-onderzoek uit de geschiedenis: meer dan 12.000 mannen tussen de 18 en 30 jaar meldden zich voor hun ‘genetische vingerafdruk’. Het antwoord zat in reageerbuisje nummer 3889. De reportage hierover staat hier.

Over DNA-onderzoeken gesproken: Vrij Nederland heeft deze week een elf pagina’s tellend verhaal over de moord in Sint Philipsland, op de 80-jarige weduwe Co Sernxc3xa9, in december 2002. Deze zaak is ook opgelost door een DNA-onderzoek onder de mannelijke bevolking. Dat is trouwens een slecht voorbeeld: de dader was de achterbuurjongen, met normaal speurwerk had de politie de verdachte al veel eerder moeten achterhalen. Maar dat is een algemeen probleem: de meeste mensen hebben een veel te hoge pet op van politiemensen. Het is als met elk ander werk: je hebt uitschieters naar boven en uitschieters naar beneden. Daar tussenin is de grote middenmoot van mensen die hun best doen en om kwart voor vijf hun broodtrommel in de tas stoppen en blij zijn dat ze naar huis mogen. Daar los je geen moorden mee op, tenzij je een paar van die ‘uitschieters naar boven’ in huis hebt.
Ik heb het verhaal in Vrij Nederland met lichte verbijstering bekeken (het helemaal lezen was wel erg veel gevraagd). Het enige interessante van deze zaak komt helemaal niet aan de orde. De dader, Jacco van K., is een jongen uit een oer-degelijk groot streng-christelijk gezin met roots op de Veluwe, een bijzondere achtergrond voor zo’n Zeeuws gat. Daar komt nog bij dat hij geprobeerd heeft de bejaarde vrouw te verkrachten. Dat heeft me destijds al erg gefascineerd. Toen ik de reportage aangekondigd zag dacht ik ook meteen dat het daarover zou gaan, maar kennelijk werkte de familie niet mee. De politie wel: de leiders van het onderzoek ‘kijken met trots terug’.

Het doet me denken aan een reportage die ik een paar weken geleden in een regionale krant zag, over de Beul van Twente, een van de meest gestoorde figuren die er in Nederland rondliep. Hij sneed geslachtsdelen van paarden of om er thuis mee te experimenteren. Uiteindelijk vermoordde hij ook een zwerver, Frank Storm, wiens geslachtsdeel hij ook afsneed en mee naar huis nam. Een verslaggever blikt samen met rechercheurs terug op het onderzoek. Veel dommer kun je ‘t niet bedenken: bij het eerste misdrijf was al een stuk blauw tape gesignaleerd, waar verder geen aandacht aan was besteed. Dat had direct al regelrecht naar de dader kunnen leiden, zeker in combinatie met de daderanalyse die Carlo Schippers had gemaakt. Ik begrijp nu waarom justitie meestal geen toestemming geeft voor het meewerken aan dit soort terugblikken op een onderzoek.

Vandaag voor het eerst zittend het Wilhelmus gezongen. In een verpleeghuis mag dat. Nou ja, gezongen, wat meegemompeld. Ik ben van de generatie “echte mannen zingen niet” (behalve als ze dronken zijn). Waar de hoofdonderwijzer het overigens niet mee eens was: die ging met zijn oor vlak voor je mond en als je dan nog weigerde, kreeg je een klap met de stok. Diezelfde stok werd ook gebruikt voor de jongens die een onvoldoende hadden. Een 4 voor rekenen? Zes klappen. Een min-1 voor spelling? Elf klappen. De stok tikte ook mee met de enige vorm van ‘gymnastiek’ waar de Meester aan deed: marcheren, strak in het gelid: xc3xa9xc3xa9n twee, xc3xa9xc3xa9n twee. Ik kom de namen van een paar van zijn zonen nog wel eens tegen: er is een korpschef, een officier van justitie en een dichter bij. Zelf kijken ze nogal romantisch terug op hun jeugd in Rouveen, ik geloof dat ze niet beseffen dat veel Rouveners die niet uitblonken in taal en rekenen die klappen nooit vergeten zijn.

Voor de liefhebbers: ondergaande zon ter hoogte van Nijmegen. Zien wij hier niet iets van Oranje Boven (en onder?) Aangezien dit zelfstandig medium de Koninginnedag (voor de nacht hebben wij geen puf) niet ongemerkt kan laten passeren, hierbij alvast deze kleurrijke bijdrage. Of is het: koninginnendag?

Misdaad en Oranje: in Panorama zag ik een overzichtje van ‘koninginnedagmoorden’. De bekendste stond er niet bij: op Marianne Vaatstra, in 1999. Omdat het na middernacht was is het officieel 1 mei, maar ze fietste naar huis na het feest in het dorp. Toevallig (?) staat vandaag op de site van De Telegraaf een uiterst opmerkelijk verhaal over deze moord: de politie zou over aanwijzingen beschikken dat de dader mogelijk in de eigen gelederen moet worden gezocht en dat allerlei aanwijzingen in die richting altijd onder de pet zijn gehouden. Het lijkt mij nogal onwaarschijnlijk, mede ook omdat het verhaal uit de koker van Hilbrand Nawijn komt. Politici die zich met onopgeloste moordzaken bemoeien, daar komt meestal niet veel goeds van. Vooral niet als het gaat om zaken die veel media-aandacht hebben gehad. Er is ook al heel lang een gerucht dat de moordenaar een gevangenisbewaarder uit het noorden des lands is en uiteraard wordt het complex erbij genoemd. Ik ben bang dat het in dezelfde categorie valt als dit politieman-verhaal, maar ik hoop uiteraard dat het wxc3xa9l klopt. Het wordt tijd dat de zaak wordt opgelost, ik vind het nog steeds onbegrijpelijk dat dat niet is gebeurd. Voor het artikel zelf: klik hier.

De bezoekersprognoses voor vandaag (van deze site) beloven niet veel goeds. Dat is maar goed ook: het volk dient niet voor (of achter) de computer te hangen, maar feest te vieren: koekhappen, naar vuurwerk kijken en rotzooi verpatsen. Of mee te doen aan uiteenlopende activiteiten. Bijvoorbeeld de autorodeo in Rouveen. Het is met afstand de domste sport die je kunt bedenken: in een weiland met oude auto’s net zo lang tegen elkaar aan botsen tot er maar eentje meer overblijft (geloof ik, ik heb het al heel lang niet meer gezien).
Maar wel leuk om te doen. Ik heb er zelf xc3xa9xc3xa9n keer aan meegedaan. Was geen succes. Probleem was dat bij het ‘oefenen’ de eerste auto al total loss was gereden en de tweede al zodanig beschadigd raakte dat hij op de dag zelf amper vooruit kwam. Ik neem aan dat Hare Majesteit in Almere met beschaafder (maar wel saaier) uitingen van oranjeliefde te maken krijgt. Voor degenen die minder gecharmeerd zijn van het oranjehuis is het wel een mooie gedachte: de leden van de koninklijke familie in afgedankte hofauto’s, opgejaagd en aangebotst door plattelandsjongeren. Maxima heeft trouwens al enige ervaring. Ideetje voor volgend jaar?

Ik moet vandaag naar het zuiden, alle reden om eens wat aandacht te besteden aan pEricelen in het noorden des lands. Om te beginnen: de Friese rechter Wicher W.(48), rechter en raadsheer bij het Hof in Leeuwarden. Hij verkeek zich lelijk op een relatie met zijn Oekraxc3xafense ‘bestelbruid’ Tetyana S.(33) Zijn baan is hij kwijt, maar op 23 mei kan hij herinneringen ophalen aan zijn oude werkplek. Alleen dit keer aan de andere kant van het bankje. Justitie vervolgt hem voor zware mishandeling en poging tot doodslag. Tetyana deed aangifte van verkrachting en dat uitgerekend tegen de jurist Wicher W. die zelf deftige stukken schreef over de aanpak van geweld tegen vrouwen en ongewenst seksueel binnendringen.
Via een datingsite had de vrijgezelle magistraat Wicher
kennisgemaakt met de mooie Tetyana S. van 33 jaar. Van ongewenst binnendringen is aanvankelijk geen sprake: Tetyana is zeer gewillig, maar al snel blijkt dat ware liefde wat moet kosten. De rechter betaalt haar 300 euro per maand, plus vakantiereizen naar Turkije. Zelf gaat hij niet mee. Later komt hij erachter dat ze een baan heeft en dat ze een vriendje in Turkije heeft.
Bij de derde logeerpartij in Friesland loopt het uit de hand. De twee krijgen ruzie en Wicher smijt Tetyana tegen de grond, trekt aan haar haren, schopt haar tegen het hoofd en stompt haar. Pas negen dagen later doet Tetyana aangifte van mishandeling, verwurging en verkrachting. Wicher beweert dat ze hem wilde afpersen. Ze was op de bewuste avond gewoon naast hem blijven slapen en ook de negen nachten daarna. Pas toen ze in de gaten kreeg dat haar minnaar haar schadeloos wilde stellen maar zich niet voor een enorm bedrag liet afpersen, zou ze naar de politie zijn gestapt.
Een raadsheer aan het hof die zich zo in de maling laat nemen, dat heeft iets onnoemelijk treurigs. Van mij zou hij zo weer aan het werk mogen. Het is in elk geval een rechter die kennis heeft gemaakt met een deel van de maatschappij dat zijn collega’s alleen maar uit de dossiers kennen.

Een ander berichtje dat ik bijna nergens zag: advocaat H. Veldman uit het Drentse Peize haalde zich deze week de woede van de Asser rechtbank op de hals en die van zijn clixc3xabnten. Tijdens de zaak tegen twee verdachten uit Emmen die verdacht worden van grootschalige handel in softdrugs stapte de raadsman plotseling op. Volgens hem hadden zijn clixc3xabnten het vertrouwen in hem opgezegd, maar de verdachten wisten zelf van niets. Vermoedelijk had de advocaat de zaak niet voorbereid omdat hij het te druk had met andere besognes: zijn kantoorgenoot Chris K.(55) werd begin deze maand aangehouden op verdenking van deelname aan een criminele organisatie.
Even onthouden voor een toekomstige reportage over ‘foute advocaten’.

De politie van Kampen maakte deze week bekend dat men niet uitsloot dat Gerrit Stijf zelfmoord had gepleegd. De man had afgelopen weekeinde een paar uur rondgereden op een industrieterrein in zijn woonplaats en was daarna bijna dood in zijn auto aangetroffen. Hij had vele messteken in zijn zij. Vermoed werd dat hij deze zelf al rijdend had aangebracht, wel vond men het vreemd dat er geen steekwapen in de auto of de directe omgeving werd aangetroffen, ook niet na een speuractie met 60 ME’ers. Gisteravond bleek dat Gerrit vermoedelijk toch niet in aanmerking komt voor de merkwaardigste zelfmoord van het jaar: de politie hield drie mannen aan die bekenden dat ze na een ruzie Gerrit hadden gestoken.

Tenslotte nog even de zoekactie naar Maria van der Zande, in de bossen bij Speulde: zelden heb ik zulk onbegonnen werk gezien als dat: 50 prikkende en aan stokken ruikende ME’ers, op zoek naar iets dat twaalf jaar geleden in een uitgestrekt bosgebied zou zijn achtergelaten. Gelukkig was het mooi weer en het is goed dat de dames en heren van de ME af en toe wat frisse boslucht opsnuiven, maar ik acht de kans groter dat Natalee Holloway drijvend op een vlot tussen Aruba en Mexico wordt aangetroffen groter dan dat er ook maar iets van Maria van der Zanden op deze plek te vinden is. Op de foto (tweede van links) politiewoordvoerder Bert Top, die de pers uitleg geeft.

Onze kroonprins is vandaag jarig en als zelfstandig medium kan ik er natuurlijk niet omheen Zijne Majesteit van harte te feliciteren. Nu we ‘t toch over hem hebben: ik kreeg zojuist ook nog een berichtje van iemand die meent dat Willem-Alexander zich ten tijde van de moord op Klaas Bruinsma in Juliana’s Bar, bij het Hilton, bevond. Degene die het meldde had het gehoord van iemand die daar werkte.
Het lijkt mij eerlijk gezegd bar onwaarschijnlijk, ik heb het nooit eerder gehoord en ik vrees dat het een gerucht is dat zo ontstaan is: iemand zegt dat hij de kroonprins wel eens in het Hilton heeft gezien. Dat kan. Als het over het Hilton gaat, zijn er maar twee memorabele voorvallen: de moord op Bruinsma en de sprong van Brood. Iemand begrijpt iets verkeerd en dan heb je een ‘nieuwtje’.
Gelukkig gaat het verder nergens over, maar ter gelegenheid van zo’n verjaardag mag dit Broodje Aap niet onvermeld blijven. De bijgaande foto dateert van het dopen van hun eerste kind (hoe heet dat ook weer?). Ik heb Maxima er maar even op laten staan, anders heb ik te veel heren op de site.

Ene Pieter Vleeming, die zich een vriend noemt van Louis Sxc3xa9vxc3xa8ke, gaat vanmiddag aan de politie informatie aanbieden die volgens hem van belang kan zijn voor het onderzoek naar de moord op de Nijmeegse activist. In de Volkskrant zet de familie nogal vraagtekens bij de actie: Vleeming zou alleen in 1992 contact hebben gehad met Louis, toen beiden in Sittard gedetineerd waren. Ik wist niet eens dat Louis in de gevangenis had gezeten, maar ik heb dat ook niet uitputtend gevolgd. Ik hoorde Vleeming ook bij ‘Tijd voor 2’ (Frits Spits, radio 2). Frits Spits vind ik een van de beste interviewers van Nederland en in elk geval het prettigst om naar te luisteren. Hij behandelde Vleeming uiterst correct en toch bleef bij mij hangen dat de informatie van Vleeming niet al te betrouwbaar is.
Vreemd genoeg had ik het van de week ook nog net met iemand over Sxc3xa9vxc3xa8ke. Ik heb al eens geschreven dat er geluiden zijn dat het motief uit een heel andere hoek komt dan steeds is aangenomen. Maar dat was slechts xc3xa9xc3xa9n bron. Merkwaardig genoeg had de collega – van een zeer serieus medium – hetzelfde verhaal gehoord. Dat zijn dan al twee bronnen, maar ik vertrouw het nog steeds niet. Bovendien is er een kans dat mijn ‘bron’ het gehoord heeft van die andere ‘bron’. Het wachten is nu op de derde bron. Of tot de politie de zaak oplost. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn?

Ik ga een geheimpje verklappen. Het KRO-programma ‘Profiel’ ging gisteravond over advocaat Evert Hingst en andere foute broeders. Misschien komt het door de tijd van het jaar, maar ik kreeg even een paar vreemde gedachten. Niet iedereen weet hoe dat werkt, met advocaten en journalisten, maar als je een beetje oplet is het allemaal niet zo moeilijk.
Neem die ‘achterbankgesprekken’ van Willem Endstra met de politie, die in het dossier-Holleeder zijn opgenomen. Die komen in kranten en tijdschriften doordat de advocaten van de verdachten bevriende journalisten inzage geven in die stukken. In alles, of gedeeltelijk. Dat er elke keer nieuwe ‘onthullingen’ waren, kwam doordat de advocaten zelf ook niet alles in xc3xa9xc3xa9n keer hadden gekregen.
Het is vrij eenvoudig te constateren welke journalist het met welke advocaat doet. Of omgekeerd. Daar is ook niks geheimzinnigs aan. Maar er was xc3xa9xc3xa9n groot verschil. Er waren advocaten bij die zeer duidelijk en consequent niet meewerkten aan het lekken van de passages waar Bram Moszkowicz in voorkwam, met de roddels over zijn privxc3xa9leven. Dat kun je als collega-advocaat heel goed tegenhouden: of je laat die stukken niet zien, of je maakt de afspraak dat de verslaggever die niet gebruikt.
Dat zijn heel gebruikelijke deals. Dus als ik sommige advocaten nu verontwaardigd hoor roepen over ‘de vuile oorlog van justitie’, als het over Moszkowicz gaat, denk ik: broedertje, daar heb je zelf aan meegewerkt. Om wat voor reden dan ook.
Ik neem aan dat Moszkowicz er inmiddels zelf wel achter gekomen is wie zijn vrienden zijn. En wie niet.
In Putten is de politie aan het speuren naar het lijk van Maria van der Zanden. Op zaterdagmiddag 6 augustus 1994 tegen half xc3xa9xc3xa9n ging ze een eindje fietsen. Ze kwam nooit meer terug. Maria woonde thuis, bij haar ouders, aan de burgemeester Nepveulaan in Putten. Later doen er geruchten de ronde dat een wat merkwaardig ex-vriendje, een illegale pizzabakker uit Egypte die in Putten bij een pizzeria werkte, er iets mee te maken zou hebben, maar hij is duchtig aan de tand gevoeld door de politie en is in elk geval nooit officieel als verdachte beschouwd. Ook doken er verhalen op dat Maria samen met een kind in een Afrikaans land was gesignaleerd, maar veel waarde is daar nooit aan gehecht.
De politie begon vorig jaar met een coldcase-team aan een nieuw onderzoek en zou aanwijzingen hebben over de plek waar Maria begraven is. Ik ben er even wezen kijken, hier vast (exclusief! Primeur!) een eerste foto van de prikactie van 50 ME’ers. Later meer. Voor meer achtergrond: zie Het verdwenen christenmeisje.

De corrupte Rotterdamse (oud)rechercheur Richard L.(42) was in 2001 betrokken bij een bizarre operatie met een antieke Franse klok, uit de tijd van Lodewijk XV. Richard L., ontslagen omdat hij tegen betaling geheime politie-informatie had verkocht aan criminelen, is op dat moment eigenaar van een detectivebureautje, maar blijkbaar heeft hij nog niets geleerd van zijn ontslag bij de Rotterdamse recherche: hij gaat opnieuw de fout in. De man die ooit zelf infiltreerde in het criminele milieu, tuint met open ogen in de val die voor hem is opgezet en wordt het doelwit van een undercover-organisatie. Het verhaal over de Franse klok staat in het boek ‘De verleiding van het kwaad’ van misdaadverslaggever Henk Strootman. Het boek wordt verfilmd en de kans dat de episode met de klok een prominente plek krijgt in de ‘rolprent’ is aanzienlijk.

Lager wal

Henk Strootman was zelf politieman in Rotterdam voor hij de overstap maakte naar de misdaadjournalistiek. In het boek beschrijft hij de lotgevallen van de aan lager wal geraakte oud-rechercheur.

LEES MEER

Wat heeft Gert Timmerman te maken met oud-SS’er Jan Beijering, behalve hun voorliefde voor het Duitse lied? In een reactie op het dagboek van donderdag 20 april schrijft iemand dat Jan Beijering – die maandagavond te zien was in de uitzending ‘Het Geweten’ – vroeger goed bevriend was met zangduo Gert en Hermien. Hij weet te melden dat Hermien kort voor haar dood nog een optreden heeft verzorgd in de horecagelegenheid van Beijering, vroeger een van de grootste trekpleisters in Noordoost Nederland waar veel internationale artiesten optraden. Gert was daar toen niet meer welkom.

Het is haast bizar hoeveel mensen ik het afgelopen jaar ben tegengekomen die bevriend zijn geweest met Gert Timmerman en vervolgens ruzie met hem kregen. Op internet (en in het weekblad Privxc3xa9) werd recent een beerput opengetrokken. Ik had nog even de gedachte dat er echt iets aan de hand was en dat ik mij daar dus maar eens mee moest bemoeien, maar ik kwam al snel tot de conclusie dat een misdaadjournalist daar niet veel te zoeken heeft. Al is een kleine zijsprong natuurlijk nooit uitgesloten, zie hiervoor eventueel mijn verslag in woord en beeld van het jubileumfeest van de Timmerman uit het Oosten. De reageerder op het dagboek merkt nog snedig op dat Jan Beijering en Timmerman qua krokodillentranen beiden uit hetzelfde hout gesneden zijn. Ik heb het deel over Beijering nog eens nagekeken en er schiet mij maar xc3xa9xc3xa9n woord te binnen, waarvan ik niet weet of het officieel Nederlands is: gladjakker. Als hij naar Amsterdam Ajax ging voor een voetbalwedstrijd van Ajax, ging hij eten bij een joodse restauranthouder, om zijn gedrag uit de oorlog goed te maken, maar hij praatte niet over zijn verleden. Ik schat zo dat de betreffende restaurateur inmiddels is overleden, of dat Beijering nooit meer in Amsterdam komt. Of hij is op zijn oude dag alsnog dapper geworden, maar gezien de reactie van vandaag onder dit dagboek heb ik daar weinig vertrouwen in.

‘De verleiding van het kwaad’, zo heet het boek van collega-misdaadverslaggever Henk Strootman, dat eind vorig jaar uitkwam. Het gaat over het bizarre leven van de Rotterdamse oud-rechercheur en crimineel Richard L. Bijna in elk hoofdstuk kom ik bekenden uit het milieu tegen. Ik hoor nu dat het boek verfilmd gaat worden. Een film hoeft tegenwoordig geen kassakraker in de bioscopen te zijn om toch rendabel te zijn, dankzij de vele nieuwe vormen van media. Een voorproefje uit het boek van Henk staat hier. Op de foto Henk Strootman (links) en Richard L.

Ik zag een berichtje over een mevrouw die voor een afspraak van Groningen naar Eernewoude in Friesland moest. Dankzij een navigatieapparaat van TomTom moest de route geen probleem zijn. “Na een tijdje rijden stond ik, 40 kilometer van de goede plek verwijderd, ergens in de weilanden bij Dokkum.” Het apparaat bleef beweren dat de bestemming was bereikt. Toen ze een klacht wilde indienen, kon ze bij TomTom niemand bereiken.
Hoe herkenbaar!
Ik maak zelf ook al enkele jaren gebruik van TomTom en meestal werkt het goed en bespaart het enorm veel tijd. Maar vorig jaar miste ik ook een afspraak doordat een toch al zeer oude straat niet goed was ingevoerd. Ik moest naar de Prins Hendrikstraat (of zo, in elk geval iemand van het Koninklijk Huis) in Smilde, maar ik kwam in Beilen uit. Hij weigerde domweg de straat in Beilen te pakken. Zou het toeval zijn dat dit allebei in het noorden was? In de rest van het land heb ik nooit zoiets meegemaakt.
De helpdesk van TomTom nadert het niveau van criminaliteit. Evenals enkele andere praktijken van de firma, die al in de aanloop naar de beursgang het servicefatsoen overboord heeft gegooid. Zo bleek een upgrade die ik vorig jaar installeerde een zodanige undergrade dat je met de atlas in de hand en gokken op grensplaatsjes van het ene naar het andere land moest zien te komen. Dit nog afgezien van een structurele fout in de software, die slechts met behulp van computerfreaks op algemene helpdesks te verhelpen was.
Deze week ging er na zeven uur installeren kennelijk iets fout, maar de helpdesk is alleen per e-mail bereikbaar en het lezen van vragen is niet het sterkste punt van de helpers. Het doet me in veel opzichten denken aan World Online: toen het beursgeld binnen was, kon het publiek de boom in.

Aangezien we het nu toch over het verkeer (‘My Way’) hebben, en bijna-criminaliteit: in het programma Entertainment Live (ja, je moet tegenwoordig alles in de gaten houden!) zag ik muziekkenner Leo Blokhuis de lofzang zingen over Paul Anka. Helemaal terecht, maar hoe kan hij nou nalaten te vermelden dat Anka de schrijver is van ‘My way’, ook veel gedraaid op begrafenissen van criminelen.

Geoffrey (‘Godfried’) van C. is op Aruba vrijgelaten. Hij heeft Natalee Holloway toch niet vermoord, schijnt het. Tja, daar kijken we van op. Zelfs het NOS-journaal vond het nodig hier melding van te maken. Ik was er niet eens op teruggekomen, ware het niet dat er een andere aardige wetenswaardigheid speelt in deze affaire. Op maandag 17 april schreef ik iets over het rare circus om een videoband waarop Joran van der Sloot zich verspreekt en toegeeft dat hij wel meer weet. Of zoiets. En ene Jill van Hout die al wekenlang de Nederlandse media bestookt met die band, maar als het erop aankomt niet komt opdagen. Een van de ‘slachtoffers’ was Lex Runderkamp van het NOS-journaal. Hij heeft het zaakje nu zo goed mogelijk uitgezocht en stelde enkele mede-slachtoffers op de hoogte van zijn bevindingen. Runderkamp kwam tot de conclusie dat het er alle schijn van heeft dat de beruchte afperser van John de Mol, de fantast Rocky T., achter deze mails zit. Runderkamp vergelijkt de werkwijze van Jill van Hout met die van Rocky T. destijds.
1. De manier waarop hij mailadressen kiest.
Jill77vanhout@yahoo.com
rockyt98007@yahoo.com
joaoalfredo51horta@yahoo.com
(hier presenteert hij zich als een wapenhandelaar bij de Coltfabriek in Amerika)
Altijd yahoo, altijd een getal in de naam

2. De manier van formuleren
Het valt op dat Jill en Rocky alleen communiceren in korte zinnen. Vergelijk Jill met Rocky:
Eerst Jill:
“Hallo Lex,
Hier dan wat emails…
Ja we hebben contact met alle grote Amerikaanse stations…
ABC,CBS,NBC,FOX en CNN international…
We zijn NIET op een stunt uit….
Hij heeft bekend tegen een vriend(Albert)…
Alles is redelijk opgenomen..
Hoor van u..

Jill”

Dan Rocky:
“Ik probeer in contact met jou te komen.
Robert Bas heb ik ook een email gestuurd.
Ik heb hem gesproken hierover.
Hij zit nog een tijdje in Italie..
Zou ik jou wat mogen laten zien???
Probeer mij te mailen.
Een half uur tot een uur maar heb ik nodig.
Zo kijk maar hoe je dit aanpakt…

Groeten Rocky T”

Steeds dezelfde korte zinnen. Let ook op het overvloedige gebruik van punten in de mails van Jill en Rocky:
Eerst Jill:
“Ik weet niet wat hij wil…
Je moet niet raar staan te kijken als je mij vandaag of morgen voor je hebt staan…Echt
Ik ben daar nu toe in staat Lex…
Onderschat mij niet
Doei
Jill”

Dan Rocky:
“De groep van de bekende….M.B !
Ik wat met hem gepraat…
Toen hij vroeg van wat voor afkomst ik was..
Ik…ben “Christen”….dus daarna afstand..
Probeert zieltjes te winnen zonder gekheid..
Tijdens gevechten op de eilandengroep waar ik van
origine vandaan kom.. is een familielid onthoofd!
Ik wacht nu af..ok

Rocky T”

Daar mag iedereen zijn eigen conclusies uit trekken.
Runderkamp kon Rocky T. overigens niet bereiken voor commentaar.
Behalve met de poging tot afpersing van De Mol wierp Rocky T. zich op als redder van voetbalclub Vitesse. Tijdens zijn strafproces gaf hij aan dat hij als vrijwilliger naar de Derde Wereld wilde vertrekken als zijn straf erop zat. Misschien verklaart dat zijn onbereikbaarheid. Overigens zit zijn straf er nog niet op: een paar weken geleden is hij ‘m voortijdig gesmeerd.

Het raadsel van de in het Portugees opgestelde rouwadvertentie in De Telegraaf, voor de donderdag geliquideerde Thomas van der Bijl, is inmiddels ook opgelost. De tekst betekent ongeveer: “‘We kunnen dit soort dingen niet laten gebeuren en met gekruiste armen toekijken.” Daar kwam men nog wel uit, voor het ‘Empurra patatas’ moest ik een beroep doen op vrienden die lang in Brazilixc3xab hebben gewoond en zagen dat er vermoedelijk iets anders had moeten staan, en wel ’empurrar batatas’.

“Als dat in een rouwadvertentie staat betekent het dat die persoon overleden is. Het betekent letterlijk ‘aardappels aandrukken’. Dit is ongeveer hetzelfde als de uitdrukking ‘ele foi para a cidade dos pxc3xa8s juntos’, wat letterlijk betekent: ‘Hij is naar de stad gegaan waar ze de voeten naast elkaar hebben’. Het kerkhof dus. Empurrar batatas is net zoiets: hij zit onder de grond de aardappels aan te drukken.”
Inmiddels is er nog een verfijning binnengekomen: eigenlijk is het ‘opduwen’ van de aardappels. Lijkt op de Engelse uitdrukking die hetzelfde betekent: pushing up the grass.

Ik krijg spontaan heimwee naar Brazilixc3xab (al ben ik er maar xc3xa9xc3xa9n keer geweest). Dit soort uitdrukkingen doen me denken aan de teksten die daar achterop vrachtwagens staan. Ik heb er destijds wat foto’s van gemaakt. De tekst op de onderstaande foto (O prazer Do Pobre xc3x89 Viver De Esperanza) betekent: Het plezier van een arme is leven van de hoop.

Ik sprak net advocaat Jan-Hein Kuijpers nog even, die vandaag een van de anonieme bedreigde getuigen gaat horen in de zaak-Holleeder. Het begint om half tien, maar Kuijpers was nog op weg naar Utrecht: Bram Moszkowicz neemt het eerst voor hem waar. Veel hebben de advocaten daar toch niet te doen: ze krijgen een schriftelijke verklaring, die mogen ze bestuderen en dan kunnen ze wat algemene vragen stellen. Gisteren spraken de advocaten schande van deze gang van zaken, maar of het ‘gewone volk’ het ook zo schandalig vindt? Ik denk dat veel mensen zich wel kunnen voorstellen dat de getuigen nogal bang zijn en dat justitie hen terecht zoveel mogelijk in de anonimiteit houdt. Of niet, Kuijpers? Holleeder zal dit soort verklaringen toch niet in dank afnemen? Kuijpers: “Dat weet je niet. Misschien zegt Holleeder wel: het zal me aan mijn reet roesten wat je over mij zegt, goed dat jij je burgerplicht hebt gedaan.”
Toch, gezien ook de liquidatie van Thomas van der Bijl vorige week, iemand die ook in onmin leefde met Holleeder…
Kuijpers: “Ja, nu hij vastzit gaan ze hem van alles in de schoenen schuiven, terwijl daar helemaal niets over bewezen is.”
De advocaten willen de getuigen vragen kunnen stellen, nadat ze overleg hebben gepleegd met hun clixc3xabnten. Getuige C, die gisteren werd verhoord, heeft verklaard dat hij daartoe bereid is. Waarom is dat zo belangrijk?
Kuijpers: “Het is een fundamenteel recht. Clixc3xabnten willen soms ook wel een intelligente vraag stellen.”
Tot nu toe zijn er alleen wat vragen aan de orde gweest over de procedure en of de getuigen bescherming aangeboden hebben gekregen.
Kuijpers: “Die vragen werden ontwijkend beantwoord of belet.”
Wel is duidelijk dat het niet om kroongetuigen gaat die in een beschermingsprogramma komen, ze moeten na bewezen diensten gewoon weer de straat op. De kans dat hun identiteit bekend raakt – al was het alleen al door ‘slimme vragen’ – lijkt nogal groot.
Als de advocaten echt gelegenheid krijgen de getuigen vragen te stellen, zijn ze met xc3xa9xc3xa9n man (of vrouw) wel drie dagen bezig, schat Kuijpers. Zelfs met de algemene vragen gaat het allemaal uiterst traag. “Het duurt anderhalf uur voor er een antwoord komt. Alles loopt via de rechter-commissaris. Misschien zitten de getuigen wel in het buitenland.”

Over de liquidatie van Thomas van der Bijl gesproken: ik kom in geen enkele krant iets tegen over de als bouwvakkers verklede rechercheurs die hem (zie dagboek zaterdag) in de gaten hadden moeten houden, zoals AT5 vrijdag meldde. Ik mag toch hopen dat dat nog wordt uitgezocht.

Vanavond kwart voor twaalf Nederland 1: de lange versie van ‘Het Geweten’, de documentaire van Geertjan Lassche over voormalige SS’ers, onder wie Jan Folmer. Uit de reacties op de dagboeken vanaf donderdag blijkt dat het bij veel mensen nog erg gevoelige snaren treft. Geertjan won vorige week de Gouden Tape, een onderscheiding voor jonge radio- en televisiejournalisten. Hij krijgt ‘m voor zijn twee Netwerk-reportages over de vertrouwelijke asielgegevens die Nederland aan de autoriteiten in Congo verstrekte. Minister Verdonk kwam er nogal door in problemen, maar de Kamer vond het geen crisis waard. Een andere recente spraakmakende uitzending van Geertjan is die over marinier Erik O., waar het laatste woord ook nog niet over is gevallen.

Voor het laatste nieuws over ‘Karate Bob’, die toch niet wordt uitgezet: zie hier de berichtgeving van ‘onze’ correspondente Marloes de Koning van Bureau Belgrado.

In de discussie over de razzia in Putten (dagboek donderdag)krijg ik nu een mail waaruit moet blijken dat Prins Bernhard de opdracht heeft gegeven voor de aanslag op de Duitse officieren, met de gruwelijke vergeldingsactie als gevolg. Ik ben geen verzetskenner, maar dit lijkt mij erg complotdenken. Was Bernhard de leider van het verzet, had hij de invloed om zoiets te doen? Ik kan me nog voorstellen dat er zo’n verzetsheld bij hem kwam om te vragen: ‘Meester, mogen we op Duitsers schieten?’ en dat hij toen gezegd heeft: ‘Jongens, ga je gang!’ Voor hem was de oorlog een spelletje. Maar om hem nu postuum serieus van dit soort zaken te verdenken, doet mij wat te veel denken aan het Holleeder-effect, die ineens alle onopgeloste liquidaties in de schoenen geschoven krijgt. Bovendien: als er al 60 jaar niemand in slaagt daar ook maar een greintje serieus bewijs voor te leveren, waarom zou dat nu ineens nog wel lukken?

De complottheoriexc3xabn tieren welig van de week. De Volkskrant schreef er zaterdag ook over. Het is toch typisch iets van internet. Zo zat de regering Bush zelf achter de aanval op de Twin Towers. Ik kreeg daar ook een mail over en er schijnt binnenkort zelfs een film over te worden vertoond. Ik kreeg deze link doorgestuurd. Staat zelfs bij: copyright Tros en Avro. Wie dit serieus neemt, is niet goed wijs.
Ik ben wel benieuwd naar de komende uitzending(en) van Peter R. de Vries over de moord op John F. Kennedy. De meeste moordaanslagen van dit kaliber komen uit de koker van gestoorde eenlingen (John Lennon, Pim Fortuyn, paus), maar dat is media-gezien niet erg interessant. Mensen willen graag geloven dat er meer is dat zo’n simpele, nuchtere verklaring. Dat een filmregisseur als Oliver Stone daar handig op inspeelt door spannende theoriexc3xabn als waarheid te presenteren, vind ik verachtelijk, maar mensen willen zulk soort onzin nu eenmaal graag zien. Over de Kennedy-affaire heb ik nog nooit een echt goede documentaire gezien waarvan ik dacht: zo zal het wel gegaan zijn. Hopelijk brengt De Vries duidelijkheid.